Als je moet plassen moet je papa roepen
“Als je moet plassen, moet je écht papa roepen”, druk ik mijn jongste op het hart wanneer ik hem in bed leg. De ‘mahmaaa, ik moet plassen’ is op de een of andere manier steeds aan mij gericht en ik wil wel weer eens doorslapen. Een dikke knuffel, een aaitje en een kus later, ligt K3 in bed met zijn Kamilletje. De kleine Pluis is moe. Elke avond valt hij als een blok in slaap en slaapt zo vast, dat de plas sneller komt dan hij bij het toilet.
Zindelijk worden
De jongste is nog niet zo lang zindelijk. K3 heeft lang geweigerd naar het toilet te gaan, want poepen in zijn luier vond hij wel prima. Pure horror. Dat lees je hier in mijn blog over proep praatjes
Inmiddels gaan we 2 maanden luierloos door het leven. Hoezee! De andere 2 kinderen gingen de eerste zindelijke dag direct zonder luier naar bed. Dat werkt goed en kan ik iedereen aanraden, maar het kleine ikpoeplieverinmijnluier-jong heeft me dusdanig angst ingeboezemd met zijn wc-weigering, dat ik dat bij hem niet aandurf.
Ook 's nachts zonder luier
Na 1,5 maand zindelijkheid zonder ongelukken, gaat dan ook ‘s nachts die vermaledijde luier af. Zelfs zijn bedje is er voor aangepast, zodat het alleen in en uit bed klimmen ook met een slaapdronken hoofdje zonder brokken gaat lukken. Want brokken maken, per ongeluk of expres, daar is deze kleine Pluis heer en meester in. K3 is Kampioen Pechvogel. De keren dat ik hem bebloed uit zijn ledikantje heb gehaald, zijn ontelbaar. Met zijn hoofd tegen de bedrand vallen om een paarse streep dwars over zijn gezicht te krijgen, springend in bed een tand door de lip krijgen met alle bloed van doen, al slapend met zijn armpje vast komen te zitten tussen een spijl of bloedneus doordat hij in zijn halfslaap met zijn koppie tegen het hoofdeinde knalt, we hebben het allemaal al meegemaakt met Vogeltje Pech.
De eerste keren schrik je je wezenloos. Het is gruwelijk een bebloed kind in zijn bed aan te treffen. Maar als het maar vaak genoeg gebeurt, went het vanzelf. Je weet wanneer de gewenning heeft toegeslagen als je een bebloed kind aantreft en je ergert je aan de vieze was die er mee gepaard gaat, in plaats van dat je schrikt.
Hmmm... Zo’n luierloze nacht geeft toch best wat stress. Bij mij dan. Elke x als ik wakker wordt, zet ik K3 op de wc. Het haalt niets uit. Het laten lopen van de plas zit in zijn systeempje gebakken. De eerste nacht is alles zeiknat, de tweede nacht droog, de derde nacht nat, de vierde nacht droog en zo wisselen de natjes en de droogjes elkaar af. Toch roept K3 regelmatig dat hij moet plassen en word ik uit mijn kostbare slaap gehaald. Helaas zonder het droge resultaat in de ochtend overigens. De wasmachine draait overuren en ik, ik ben moe en slapeloos met een kort lontje.
Zelf naar het toilet
En dan ineens... wordt je ‘s nachts niet meer wakker geschreeuwd -Mahmaaahhhh, ik moet PLASSEN- en gaat de kleine man zelfstandig naar het toilet voor een plas. Jeej! Er zijn geen onderbrekingen meer waarna je de slaap niet meer kunt vatten. Droom maar lekker verder hoor, dat is je gewoon niet gegund moeders. De schreeuw volgt alsnog van de kleine Pluis, maar ditmaal van de pijn. Zet je schrap voor de schrik van je leven en zie in de hal een van top tot teen bebloed kind wat naar je slaapkamer strompelt.
De arme drommel blijkt op het toilet in slaap gevallen en voorover te zijn gekukeld. Recht op het opstapje. Een bloedneus en tand door de lip. Niks ernstigs, maar dat weke spul bloed altijd zo flink. Het Kind en toilet zitten onder het bloed. Hóe krijg je het voor elkaar kleine pechvogel. De kleine K3 valt om van de slaap en nog voordat hij een schoon pyjamaatje aanheeft, is hij alwaar aan het dromen. Ik leg het slapende wurmpje in bed en druk nog een kus op zijn kruin. Slaapdronken strompel ik vervolgens zelf ook naar bed. 2,5 uur later lig ik nog steeds wakker in bed en inmiddels mezelf op te vreten dat ik wéér niet slaap. Hoeveel slapeloze nachten kun je hebben? Soms vraag ik me af wie de grootste pechvogel is…
» Lees ook: boekjes voor zindelijkheidstraining
» Lees ook: 10 tips bij zindelijkeheidstraining
Meer blogs van Melek:
Reacties 0