Hoe bereid je je kind voor op de komst van een baby?

Ons gezin is afgelopen januari uitgebreid met een tweede kindje genaamd Roos. In deze blog schrijf ik over hoe je je eerste kindje kunt voorbereiden op de komst van een baby en hoe je ervoor kan zorgen dat de komst van de baby óók een beetje leuk is voor de grote broer/zus in spé. Dit zijn als het ware pleisters op de wonden, want zie de komst van een baby als eerste grote verdriet van de grote broer of zus…

Betrek je kindje erbij

Je maakt als gezin een hele verandering door als er een baby komt. Iedereen moet uiteindelijk een nieuw ritme vinden. Daar kun je je kindje maar beter ruim van tevoren op voorbereiden. Maar besef je wel dat een half jaar – laat staan negen maanden- héél lang is voor een kind. Hij/zij heeft nog geen benul van hoe lang dat is. Maar leg desondanks wel alles uit, bijvoorbeeld over wat er in mama’s buik zit en benoem het wanneer de baby schopt (voel samen!) en je samen een baby ziet. Afhankelijk van hoe oud je kindje is, kun je uitleggen wat er komen gaat. Tijn snapte het allemaal niet echt en nu Roos al 4 maanden oud is soms nog steeds niet, volgens mij. Het enige dat Tijn deed, was met zijn handen zijn buik aanwijzen als wij vroegen: ‘Waar is de baby?’ Ik heb ook een boek gekocht met de titel: ‘Wat zit er in je buik mama?’. Omdat hier allerlei flapjes en 3d-tekeningen in zaten, viel dit boek wel in de smaak bij Tijn.

Verder heb ik hem overal bij betrokken, net als ik dat met andere alledaagse dingen doe. De meeste ouders van jonge kinderen zullen herkennen dat je dan wat gêne opzij moet zetten, bijvoorbeeld als je naar het toilet gaat. In mijn zwangerschap heb ik dan ook regelmatig boven de WC gehangen (door de HG ), al kotsend met een grinnikende Tijn naast me. Hij vond het super interessant wat mama kon…

» Lees ook: een zwangerschap met HG

Benader het positief

Los van alle minder mooie gevolgen, brengt de baby ook mooie dingen met zich mee voor de grote broer of zus. Benadruk deze dingen vooral, zodat je kindje positieve associaties krijgt bij de baby. De meest simpele is in de vorm van één of meer cadeautjes. Wij hebben gedaan alsof Roos een cadeautje had meegenomen voor Tijn en dit cadeau hebben we hem dus meteen tijdens Tijn’s kennismaking met Roos gegeven. De meeste mensen die Roos kwamen bewonderen, namen een cadeautje mee voor Roos, maar we lieten Tijn de cadeautjes uitpakken en ermee spelen. Het leek voor hem dus alsof hij cadeautjes kreeg omdat de baby was geboren. Hij had wel een duidelijke mening over de cadeaus; kleertjes gooide hij standaard aan de kant en speelgoed moest meteen uit de verpakking worden gehaald. Het scheelt dat Roos nu nog niets van hem afpakt…

Andere mensen hadden ons ook getipt over de overgang naar het grote bed en een andere kamer in verband met de komst van de baby. We hadden al een babykamer en wilden deze kamer graag ‘hergebruiken’ voor de baby. Maar doe alles om te voorkomen dat je kind denkt dat hij plaats moet maken voor de baby en daarom naar een andere kamer of het grote bed moet. Wij waren al ruim voor de geboorte van Roos begonnen met Tijn in het grote bed stoppen, maar dat werkte niet. Hij wilde uiteindelijk altijd in zijn ledikant slapen, die er ook nog gewoon stond. Tijn in het grote bed laten slapen voordat de baby er zou zijn, was niet realistisch: Tijn was er simpelweg nog niet aan toe. Toen hebben we via Marktplaats een wiegje gekocht voor naast ons bed, zodat Roos daar de eerste tijd in zou kunnen slapen en zodoende kreeg Tijn nog even de tijd om te wennen aan zijn nieuwe kamer en het grote bed. Elke avond stelden we hem de keus in welk bed hij wilde slapen: ‘Het grote bed of het bed voor baby’s?’ Hij koos vaak het grote bed om vervolgens te concluderen dat hij liever in het ledikant wilde slapen, maar inmiddels slaapt hij alleen nog maar in het grote bed en staat ‘de babykamer’ leeg, omdat Roos nog bij ons slaapt. Zodra zij naar het ledikantje in de babykamer gaat, is Tijn allang weer vergeten dat dat zijn kamertje was. Eind goed, al goed

» Lees ook: van babykamer naar kinderkamer

Wanneer Tijn actief contact zoekt met Roos, stimuleer ik dat en blijf ik ook –hoe lomp en onbenullig Tijn soms ook is- zoveel mogelijk positief en van daaruit corrigeer ik. Als ik zie dat Tijn klaar gaat zitten om Roos op schoot te krijgen, vraag ik altijd of hij Roos op schoot wil hebben en als hij dat wil, neem ik daar altijd even goed de tijd voor… en ik ben natuurlijk druk om er foto’s van te maken! Veel dingen die Tijn doet, zijn lief bedoeld – alleen is de uitvoering wat minder. Zo wil Tijn regelmatig eten in Roos’ mond stoppen, en dan geef ik aan dat ik het heel lief vind dat hij wil delen, maar dat Roos alleen nog maar melk drinkt. Of als Tijn wil knuffelen, doet hij dat op dezelfde manier als wanneer hij dat met een volwassene doet en dat ziet er niet bepaald zachtzinnig uit. Dat leid ik dan ook zoveel mogelijk in goede banen door te zeggen dat iets pijn doet, of dat Roos nog heel klein is - en hij heel groot. En als Roos begint te huilen, moet hij sowieso stoppen en meestal komt hij dan naar mij toe om te laten weten dat de baby huilt – hij snapt de ‘clues’ voor actie van mijn kant duidelijk. Laatst kéék Tijn alleen naar Roos en begon Roos te huilen. Toen kwam Tijn heel zielig –bijna schuldbewust- naar me toe; zo sneu, met dat typerende pruillipje en die puppy-ogen van hem. Toen heb ik benadrukt dat hij hier niets aan kon doen en dat baby’s ook vanuit het niets kunnen huilen. Hij had natuurlijk een preek van mij verwacht..!

Houd ook tijd voor hem/haar alleen

Je kindje moet ineens heel veel quality time met jullie alleen inleveren door de komst van de baby. En dat terwijl hij/zij waarschijnlijk enorm geniet van veel aandacht. Ikea heeft natuurlijk ook gelijk met hun slogan: ‘Aandacht maakt alles mooier’; je kind bloeit daarvan op. Neem daarom ook de tijd om soms even alleen te spelen met je kindje, bijvoorbeeld wanneer de baby slaapt of wanneer je partner de baby vermaakt. Ik merk aan Tijn dat hij doorheeft dat mijn handen letterlijk minder vrij zijn, want als ik Roos even niet vastheb, worden mijn armen vaak door hem opgeëist en wil hij knuffelen. Voordat Roos er was, kwam hij zelden zo duidelijk naar me toe om te knuffelen. Dus: Geniet ervan zo lang het kan en knuffelen maar!

En dan zijn er nog de momenten dat je écht even met de baby bezig bent en de grote broer of zus even moet wachten. Geef duidelijk aan hoe lang hij of zij dan moet wachten, dus bijvoorbeeld totdat de fles leeg is of totdat de baby slaapt in plaats van ‘zo meteen’ of ‘straks’.

Hoe vindt Tijn het?

Ik krijg vaak de vraag van mensen in mijn omgeving hoe Tijn omgaat met de baby. Of wat hij van de baby vindt. Het jammere is dat Tijn nog niet kan praten, dus het simpelweg aan hem vragen gaat niet. Dan zit er niets anders op dan kijken hoe hij zich gedraagt. Ik zie dat hij op bepaalde momenten gefrustreerd is, maar dat hoort ook bij zijn leeftijd (2). Hij krijgt steeds meer door dat de baby Roos heet, en gaf hij in het begin haar kusjes ‘op commando’, doet hij dit nu uit zichzelf. Hij krijgt duidelijk niet de stress die ik heb als Roos huilt en dat stelt mij gerust. Hij slaapt er gelukkig zelfs doorheen! Vooralsnog heb ik daarom niet het gevoel dat Tijn heel veel ‘last’ van Roos heeft. Op dit moment zit hij in een fase dat hij delen lastig vindt, dus hij pakt ongeveer alles wat Roos interessant vindt van haar af. Verder toont hij weinig gedrag dat duidt op jaloezie. Mocht je dit bij jouw kind ervaren, vind je hier tips hoe om te gaan met deze jaloezie: https://www.24baby.nl/peuter/gezin-opvoeding/jaloers-op-de-baby/. Ik ben benieuwd hoe Tijn gaat reageren als Roos zover is dat ze dingen gaat afpakken van hem…

Meer blogs van Suzan: