Samen spelen samen delen

‘Samen spelen, samen delen…’ Een uitspraak die ik veelvuldig tegenkom op mijn werk in de kinderopvang. Ik betrap mezelf er soms ook wel eens op. Ouders vinden het lastig wanneer hun kind het nog niet op kan brengen om samen te spelen en dit soms nogal ruw kunnen uiten. Het andere kind blijft vaak berooid achter. Ja, dat ziet er dan best wel zielig uit. Echter is dit een heel gezonde ontwikkeling waar ieder kind doorheen gaat. Of eigenlijk; doorheen moet! Zonder jij, komt er nooit wij.

Eerst ik, dan de rest

Eerst leren we dat het van levensbelang is om samen te spelen en samen te delen, om er vervolgens op volwassen leeftijd achter te komen dat je niet meer weet hoe je jezelf op de eerste plaats moet zetten. Als peuter kostte dit je geen enkele moeite. Best grappig, toch?

Het is een gegeven dat het heel erg belangrijk is om jouw ‘ik’ eerst goed te leren kennen en te ontdekken. Dat is precies waar jonge kinderen ook doorheen moeten, voordat ze bij het ‘samen’ kunnen komen. Samen spelen, samen delen is dan nog een stapje verder. Eerst ik, dan de rest. Een basiselement die voor zowel jonge kinderen, als volwassen geldt. Is die ‘ik’ fase toch nog ergens goed voor!

De ‘ik’ fase doorloop je vaker

Die ‘ik’ fase is een fase die meerdere malen in je leven weer terug komt. Steeds in andere facetten en in andere levensfases van je leven, moet je weer ontdekken wie ‘ik’ is en wat belangrijk is voor ‘ik’. Ik bestempel deze fase dan ook als een van de belangrijkste fases die je als mens doorloopt. Het maakt je weer even bewust van waar je staat, wat voor jou belangrijk en goed is en waar je staat in het leven. Pas als je ‘ik’ er staat, kun je ‘samen spelen, samen delen’. Letterlijk! Als ‘ik’ in zijn element is, kan deze dat ook uitstralen naar een ander.

Jij blij, een ander ook blij

Hoe dan ook, we moeten allemaal leren dat je er niet voor een ander kunt zijn, wanneer je niet eerst goed voor jezelf zorgt. Het is dus een hele gezonde ontwikkeling dat kinderen soms ronduit egocentrisch zijn en niets samen willen delen en nog niet de behoefte voelen om samen te spelen. Pas wanneer zij weten wie hun ‘ik’ is en wat deze behelst, zul je zien dat er ineens ruimte vrij komt voor de rest van de wereld en voor de ruimte van een ander. Als je zo naar die ‘ik’ fase kijkt, dan is deze misschien ineens niet meer zo storend en wordt het makkelijker om je kind hier doorheen te helpen. Laat het maar ontdekken wie hij is en laat het maar ervaren dat dit op verschillende manieren kan. Soms gebeurt het hard en onbeholpen, andere momenten gaat het met meer beleid en souplesse. Proef er maar van en speel er maar mee. Of je nu een kind bent of de volwassen leeftijd hebt bereikt. Blijf jouw ‘ik’ maar voeden en de ruimte geven. Zonder jij, komt er nooit wij!

» Lees ook: hoe leer je kinderen samen spelen met tips van de kindercoach

Meer blogs van Judith: