Een belangrijk en veelbesproken onderwerp voor baby-ouders: voeding, specifiek de keuze tussen borstvoeding of kunstvoeding. Naast tips en adviezen zal ik mijn ervaringen delen. Om scheve gezichten te voorkomen; ieder kiest hierin voor zichzelf en een foute keuze hierin bestaat niet, tenzij je je kindje helemaal niet voedt.

 

Borst- of kunstvoeding

Als je je eerste kindje krijgt, kies je of je borst- of flesvoeding wil geven. Toen ik zwanger was van Tijn, heb ik gekozen om borstvoeding te gaan geven, om de simpele reden dat ik het beste voor mijn kind wilde. En we kunnen er lang of kort over praten, maar borstvoeding is het eerste half jaar het beste en daarom beter dan kunstvoeding.  Sommige gezondheidsvoordelen van borstvoeding wist ik tot op de dag van vandaag nog niet. Ik hoor namelijk veel om me heen: ‘Groot worden ze toch wel, of je nu voor borst- of kunstvoeding kiest’. Dat klopt natuurlijk ook en relativeert het belang van borstvoeding geven en helpt daarmee het schuldgevoel af te nemen dat je als moeder misschien hebt als je vroegtijdig overgaat op kunstvoeding. Bovendien vind ik borstvoeding óók nadelen met zich meebrengen, en kunstvoeding voordelen, zoals dat iemand anders eens de fles kan geven – ik vind dat een soort van ‘beloning’ voor kraamvisite bijvoorbeeld.

» Lees ook: borstvoeding of kunstvoeding

Dan over mijn eigen ervaring met het geven van kunst- en borstvoeding. Bij Tijn waren we vermoeider door het geven van borstvoeding via de fles en Tijn’s darmkrampjes. Ik herinner me vooral dat ik de nachtvoedingen (of eigenlijk alles rondom een baby verzorgen) zwaar vond. Nu is dat anders. Ik wist nu vooraf beter wat ik kon verwachten en geef nu ‘live’ borstvoeding. Tijn had daar de kracht niet voor en toen heb ik acht weken gekolfd en de fles gegeven. Na die acht weken was ik er he-le-maal klaar mee en ben ik overgegaan op kunstvoeding. Dat was één van de beste keuzes die ik heb gemaakt in dat eerste jaar van Tijn. Ik heb me er dan ook nooit schuldig over gevoeld of spijt gehad van die keuze. Ik ben zelfs niet verdrietig geweest om het feit dat de borstvoeding niet lukte; we hadden het geprobeerd en het werkte niet.

Mijn advies voor alle aanstaande moeders die kiezen voor borstvoeding is dan ook: Kijk hoelang het lukt; geef niet koste wat kost borstvoeding, terwijl je er zelf aan onderdoor gaat. Ik heb door deze ervaring serieus nagedacht om Roos helemaal geen borstvoeding te geven. Toch hoorde ik ook zoveel verhalen van mensen die zo (hebben) genoten van de borstvoedingstijd en ik zag wel in dat wanneer de baby rechtstreeks uit de borst drinkt dit veel minder zwaar is. Ik nam me dus voor om het gewoon weer te proberen en het vol te houden zo lang het lukt. En het –voor mij- onmogelijke gebeurde; Roos dronk vanaf het begin goed uit de borst. Nu valt het geven van borstvoeding me dus veel minder zwaar. Na de voeding valt Roos vaak meteen in slaap, vooral bij de nachtvoedingen. De nachtvoedingen, die Roos zelfs soms al overslaat, zijn nu dus ware genietmomentjes met z’n tweetjes.

Ik had me eerder voorgenomen om over te gaan op kunstvoeding zodra ik weer aan het werk ga, maar inmiddels heb ik besloten om toch langer door te gaan met borstvoeding geven. Dat Roos in vergelijking met Tijn heel weinig last heeft gehad van darmkrampjes, helpt enorm mee in het maken van deze keuze. Want wat kan ik me die avonduurtjes met een ontroostbare Tijn nog goed herinneren – vreselijk! Het is de vraag of dit bij Tijn door de kunstvoeding kwam, maar nu met Roos gaat het goed en ‘never change a winning team’.

 

Voeden in het openbaar

Groot nadeel van borstvoeding geven vind ik bijvoorbeeld het laten zien van mijn borsten in het openbaar. Ik vind mijn borsten iets ‘privés’ en zal die niet te pas en te pas tevoorschijn halen. Het gekke aan mij is dat ik het niet vreemd vind als anderen dat wel doen, maar zelf doe ik dit zo weinig mogelijk. Mocht er geen aparte ruimte zijn of ik ben alleen met iemand waarbij ik me prettig voel, dan vraag ik altijd of mijn gesprekspartner er geen problemen mee heeft – uiteindelijk vind ik een hongerige, huilende baby erger dan een borst tevoorschijn moeten toveren. Overigens waardeer ik het enorm dat mensen me op m’n gemak stellen en uit zichzelf aangeven het niet vervelend te vinden als ik wil voeden in hun bijzijn, dus dat ik het niet zelf hoef te vragen. Want heel eerlijk gezegd moet Roos wel heel hard huilen, voor ik het zou vragen. Maar dat is mijn eigen preutsheid…
Het helpt voor mij dus dat nu alle openbare gelegenheden gesloten zijn. Normaliter zijn we veel te vinden op een terras, bij evenementen, etc. Dan zou ik een doek gebruiken om het voeden af te schermen; puur voor mijn eigen gevoel en bovendien om Roos niet teveel afleiding te geven tijdens het voeden.

Tenslotte moet borstvoeding uiteindelijk wel lukken. Het kan voor jou als moeder erg zwaar zijn. Zo zwaar dat je eraan onderdoor gaat. In dat geval moet je advies inwinnen en bedenken of overgaan op kunstvoeding misschien toch beter is voor jullie. Want een gelukkige moeder, betekent een blije baby…

 

Advies inwinnen

De eerste weken en maanden van een baby zijn een tijd van elkaar leren begrijpen. Daarbij hoort dat je als ouders niet altijd weet wat er scheelt als je baby huilt. Mijn strategie is om het lijstje verschonen – voeden – voelen in het nekje of de baby het te koud/warm heeft - knuffelen, wiegen en lopen af te werken en je weet als ouder dan vaak snel wat er mis is. Overigens kan je als ouder niet altijd je baby laten stoppen met huilen, bijvoorbeeld als hij/zij darmkrampjes heeft of andere ongemakken. Voor alle ongemakken zijn er tips en adviezen, waarvan sommigen voor jullie van pas zullen komen, andere totaal niet. Advies inwinnen zou ik overigens altijd doen, want je hebt geheid tal van ervaringsexperts in je buurt en adviezen naast je neerleggen mag óók altijd – en voel je daar vooral niet schuldig over, want jij bent de enige ervaringsexperts met jóuw baby!-, dus niemand wordt er slechter van. Naast alle ervaringsexperts om je heen, zijn er ook nog hulpverleners. Als je borstvoeding geeft, zijn dat lactatiekundigen. Schakel hen vooral in als je problemen ervaart met het geven van borstvoeding. Bovendien zijn er op Facebook speciale groepen, waarin je contact kan zoeken met ‘lotgenoten’. Herkenning en daardoor werkende adviezen gegarandeerd!

Tot nu toe heb ik één ‘tegenvaller’ meegemaakt in het borstvoedingsavontuur samen met Roos. Toen Roos ongeveer drie weken oud was, deed het me enorm zeer als Roos uit de borst dronk. Ik verstijfde echt van de pijn. Toen heb ik een lactatiekundige gebeld en vanaf dat moment werd het een beetje frustrerend, hoewel het uiteindelijk op een vrij simpele manier goed is gekomen. De lactatiekundige die ik sprak, verwachtte op basis van mijn verhaal dat Roos een te kort tongriempje of lipbandje had. Door Corona mocht ze niet langskomen om dit te checken en ze verwees me door naar mijn verloskundige. Die kon twee dagen later komen. Dat is LANG als je zo’n pijn hebt bij het geven van borstvoeding! Zo lang, dat ik een dag later heb gebeld om te overleggen. We besloten om in elk geval die dag te kolven, dat deed namelijk geen pijn. De verloskundige die de volgende dag langskwam, constateerde dat er niets mis was met het tongriempje van Roos en dacht zelf aan spruw. Zij verwees me daarom door naar de huisarts voor een middeltje tegen spruw. Maar er was geen enkel teken van spruw zichtbaar in de mond van Roos, ik twijfelde daarom of het dit wel was. Braaf als ik ben, belde ik toch de huisarts en legde mijn verhaal uit. De assistente beloofde dat de huisarts me terug zou bellen en tot op de dag van vandaag is dat niet gebeurd. Omdat ik verwachtte dat het geen spruw was, vond ik dat niet zo’n probleem.

Een ‘middeltje’ tegen spruw voelde ook meer als experiment, een soort van ‘baadt het niet, dan schaadt het niet’ en dat idee stuit me bij een klein baby’tje tegen de borst -fantastisch toch, deze woordkeuze?!-. Ik was inmiddels drie dagen verder en de borstvoeding deed nog steeds pijn. Meerdere mensen in mijn omgeving adviseerden om ‘gewoon’ weer een lactatiekundige te bellen. Dat deed ik, en de volgende dag kon ik telefonisch advies krijgen. Deze lactatiekundige kwam met een heel andere oorzaak. Zij dacht namelijk dat Roos nog te klein was om volledig aan de borst te drinken en dacht dat mijn melkproductie te laag was. Ze adviseerde me daarom om veel te kolven, om het uur(!) en om Roos ook regelmatig de fles te geven, zodat zowel zij als ik ontlast werden. Daarnaast moest ik gaan wisselvoeden als Roos wel uit de borst dronk. Deze adviezen heb ik opgevolgd en werkten gelukkig. Wel heb ik me vervolgens voorgenomen om zo weinig mogelijk hulpverleners bij een probleem te betrekken; ik vond het heel frustrerend dat er veel oorzaken genoemd werden die niet aan de orde waren – en dus ook oplossingen die voor mij niet zouden werken.

 

Voeden op verzoek of volgens een schema

Hierboven staat al dat de eerste weken van een baby in het teken staan van elkaar leren kennen en begrijpen. Inspelen op de wensen en behoeften van je baby is wat je als ouder graag wil. Precies hierom én omdat baby’s heel goed weten wanneer ze honger hebben en wanneer ze genoeg hebben gehad, voed ik op verzoek en niet volgens een schema. Op deze manier voed ik dus op de momenten dat Roos erom vraagt en krijgt ze uiteindelijk waarschijnlijk meer binnen dan wanneer ik haar voed op momenten dat ze geen trek heeft. Het wakker maken van een baby voor een voeding vind ik zielig en ik kan me ook niet goed voorstellen waarom je dat als ouder zou doen, vooral niet wanneer je je beseft dat baby’s niet alleen van voeding, maar ook van slapen enorm hard groeien.

Bij het instellen op elkaar, horen ook regeldagen. Zó, wat wil de baby op die dagen vaak aan de borst, om gek van te worden. Maar er is maar één oplossing hiervoor; gewoon eraan toegeven en blijven herhalen in je hoofd: ‘Het is een fase…’. 

 

Oordelen

Elke jonge ouder zal herkennen dat er altijd geoordeeld wordt door je omgeving, welke keuzes je ook maakt. Zo kan het voelen alsof je het nooit goed kan doen. Ik draai die gedachte om en vind dat je het dus nooit verkeerd kan doen als je kiest tussen moedermelk of poedermelk en de manier waarop je dit vormgeeft voor je baby. Kijk gewoon wat werkt voor jullie en laten we nu we weten hoe vervelend oordelen zijn, zelf óók proberen niet te oordelen over anderen.

» Lees meer: blogs over borstvoeding

De voordelen van het geven van voeding in een flesje 

 

Meer blogs van Suzan: