Borstvoeding of flesvoeding: je geeft het met liefde

Ik ben al een lange tijd uit de luiers en de babytijd ligt ver achter me, maar ik kan nog altijd met weemoed denken aan dat eerste jaar. Niet zozeer het allereerste begin, want met spoed bevallen bij 32 weken is zeker geen pretje en de 6 weken NICU (Neonatale Intencive Care Unit) daarna ook niet. Wat dan wel zou je denken?

Borstvoeding of flesvoeding?

Mijn droom was om een gezonde baby ter wereld te brengen en dat deze dan spontaan aan je borst zou gaan lurken. Het liep dus iets anders. Onze dochter werd met spoed gehaald en direct op de Intensive Care overgebracht. Daar bracht ze 6 weken door. Voor ons een enorme rollercoaster met  enorme dieptes en grote hoogtes en weer naar beneden vallend. Voeding? Die ging van een kolf naar mijn baby door een slangetje rechtstreeks naar haar maagje. Er werd direct bij verteld dat ik mijn droom om borstvoeding te geven maar op moest geven, want de kans dat dit met een 32 weken prematuur ging lukken was erg onwaarschijnlijk. Ze zou waarschijnlijk met flesvoeding naar huis gaan. Dag droom. Of toch niet?

Het was inderdaad zo dat onze dochter niet aan de borst na 6 weken mee naar huis kwam. Ze kreeg flesvoeding – ook omdat ik niet genoeg productie via de kolf had om al haar flesjes te vullen en toen ze een heel flesje eindelijk leeg had, mochten we haar mee naar huis nemen. Maar omdat ik al die tijd was blijven kolven én haar af en toe aanlegde, had ik uiteindelijk een kind dat én aan de borst én aan de fles kon. Mijn droom kwam toch nog uit.

Lees ook: prematuur en toch borstvoeding

Flesvoeding was ideaal

Omdat onze kleine gup ’s nachts niet de kracht had om de melk uit mijn borsten te halen, gaf ik haar een flesje met speciale prematurenvoeding. Het flesje werd ook gebruikt tussendoor als de productie wat achterliep. Ik had geen overvolle melkklieren helaas. Maar god wat was ik blij dat het me alsnog gelukt was. Wat een mooie ervaring en wat fijn dat mijn dochter het allebei heerlijk vond. Borst of fles het maakte haar niet uit.

De juiste fles is best een zoektocht

De juiste fles met de juiste speen was nog een heel gedoe en een hele zoektocht. Dat was het enige nadeel dat ik ondervond aan voeden met een flesje. Met een prematuur ging alles wat dat betreft nog net even wat moeizamer. Flesvoeden betekende toen meer krampjes en het arme kind had daar echt last van, te snel drinken of juist te moeizaam. En heel veel keuze had je 12 jaar geleden niet. Als ik nu mocht kiezen dan zou ik het wel weten, namelijk de Difrax S-fles

Difrax S-Fles: de nummer 1 babyfles in Nederland

Dé Anti-Colic S-fles van Difrax had ik 12 jaar geleden moeten hebben. Deze fles is speciaal ontworpen tegen dramkrampjes. Het zorgt ervoor dat de fles niet vacuüm kan zuigen en dat lucht niet vermengt met de melk.

De Anti-Colic S-fles van Difrax is een bekroonde babyfles en heeft een gepatenteerd anti-colic systeem in de bodem. Zo’n bodem heeft gaatjes, een zogenaamd anti-koliek ventiel dat darmkrampjes, boeren en spugen voorkomt. Het ventiel zorgt ook voor een constante toevoer van lucht vanuit de bodem, zodat de fles niet vacuüm kan zuigen. Ideaal!

Doordat de fles een unieke S-vorm heeft én vanwege het anti-koliek ventiel mengt de lucht niet met de voeding waardoor je baby minder lucht in de darmpjes krijgt. Ook blijven voedingswaarden en vitamine C, A en E optimaal behouden daardoor.

Ideaal dus voor kindjes die net als de mijne zowel borstvoeding als voeding via de fles krijgen. Het had bij ons heel veel krampjes en aanpassingsproblemen gescheeld.

Of je nou borstvoeding of met de fles voeding geeft, of allebei zoals ik, je geeft het met liefde.

^{Dit blog is via een samenwerking tot stand gekomen}

Meer blogs van Esmée: