Geef ik mijn dochter wel of geen medicatie bij ADD?

Ik heb altijd wel het gevoel gehad dat de ontwikkeling van onze met 32 weken prematuur geboren dochter anders verliep, dan zou moeten. Ze was met alles laat. Laat met kruipen, laat met lopen en ook praten deed ze wel veel maar niet heel verstaanbaar. Maar toch…alles was altijd net binnen de “norm”, dus geen reden voor alarmering. Toen ze naar school ging en op een andere manier interactie kreeg met leeftijdsgenootjes, dan daarvoor bij het kinderdagverblijf, vielen toch wel wat dingen op. Zo kon ze zich moeilijk verbaal uiten en frustratie uitte zich dan ook vaak met gillen en soms uithalen. Ook was het dromerige steevast een onderdeel van het gesprek tijdens de 10 minuten gesprekken. Maar ja, dat was Marisa, wij en de juffen waren het inmiddels wel gewend.

Een oplettende juf kwam met een concentratiestoornis

Toen ze naar groep 4 ging en er veel meer van haar verwacht werd, kwam de juf al snel bij ons met haar zorgen. Marisa had heel veel instructie en aandacht nodig. Ze kwam niet op gang. De juf was ervan overtuigd dat het geen onwil was, maar dat Marisa echt ergens door geblokkeerd werd. De keren dat ik in de klas was voor bepaalde taken, merkte ik ook dat veel van de instructies langs haar heen gingen. Marisa reageerde niet of erg laat nadat haar klasgenoten of de juf haar alsnog rechtstreeks aanspraken. Je zag dan af en toe de paniek in haar ogen, omdat ze niet begreep wat er op dat moment van haar verwacht werd.

» Lees ook: ode aan de juf

Prematuriteit en een ontwikkelingsstoornis

Ik begon mij te verdiepen in de ontwikkeling van prematuren en kwam erachter dat ze door haar vroeggeboorte extra grote kans zou hebben op een ontwikkelingsstoornis als ADD of ADHD en dat ook intelligentie een probleem zou kunnen zijn. Dat ook haar vader ADD trekjes vertoont, zal niet meehelpen 

Eerst moest ik mijn man nog overtuigen van het feit dat we naar mijn mening en die van de juf eraan goed deden dit te laten onderzoeken. Hij wilde geen etiketten plakken. Natuurlijk wil je dat niet, maar een etiketje wil vaak wel helpen bij de handvaten die een leerkracht krijgt bij de begeleiding van een kind met problemen in de klas. Dus op aangeven van de juf en door haar daadkrachtige optreden, zijn we via school in contact gekomen met de jeugdarts en vervolgens de jeugdprofessional van de gemeente. Want wil je niet leeglopen op onderzoeken en therapieën, dan is het heel verstandig om deze weg te bewandelen.

Marisa zelf begon zich ook te realiseren dat ze anders was en anders reageerde en daar had ze zelf ook last van. Vooral had ze last van haar boosheid naar haar klasgenoten, die naar mijn idee voortkwam uit frustratie omdat de informatieverwerking niet zo rap verliep als bij haar leeftijdsgenootjes.

Testen op IQ en concentratiestoornis

We mochten van de gemeente een zorgaanbieder kiezen voor de testen en de behandeling. Allereerst werd haar IQ getest, want het was belangrijk om te weten of Marisa wel begreep wat we van haar vroegen. Persoonlijk twijfelde ik daar namelijk wel eens aan, want er leek veel langs haar heen te gaan. Gelukkig bleek dat haar intelligentie bovengemiddeld is. Ik voelde me direct schuldig dat ik ooit anders gedacht had. Uit de testen daarna bleek dat Marisa ADD heeft (Attention Deficit Disorder)

Wel of geen medicatie voor ADD?

Mijn gevoel zei nee tegen medicatie en ook de behandelend orthopedagoog raadde het niet aan, hoewel het wel standaard in de testuitslagen stond. Dat schijnt altijd zo te zijn overigens. Ik sluit medicatie niet uit voor de toekomst, maar vooralsnog vinden we het niet nodig om haar medicatie te geven. Het gaat allemaal wat langzamer dan gemiddeld en de mensen om haar heen zullen zich aan moeten passen aan haar tempo. Uiteindelijk komt ze er wel. Als ze zelf door haar ADD in de knoop komt te zitten of dat ze daardoor niet haar kansen kan benutten, dan kunnen we altijd nog een afspraak met een kinderarts maken. Maar ze staat vrolijk op, komt vrolijk thuis en leeft volledig in het nu. Ze kijkt zelden terug op nare gebeurtenissen. Wat geweest is, is geweest en ze slaapt voortreffelijk. Geen piekerend kind en altijd volledig zichzelf vol zelfvertrouwen. Meer kan ik als moeder echt niet wensen. Daar wil ik geen chemie in stoppen zonder te weten wat het kan veranderen.

Zelf wil ze ook geen medicatie voor haar ADD. Ze is 9 en heeft wat mij betreft een heel grote stem in het geheel. Als ze morgen komt en naar de kinderarts wil, dan bel ik direct dezelfde dag nog. Dat hebben we ook afgesproken samen.

» Lees ook: hulpmiddelen voor ADD en ADHD

Indicatie dyslexie?

Is het dyslexie of gewoon de ADD die parten speelt bij het lezen? Zelf denk ik het laatste. Maar wil je het zeker weten, dan is een dyslexietest noodzakelijk en laten ze die nu niet vergoeden wanneer je kind een diagnose ADD of ADHD heeft en daarvoor geen reguliere medicatie krijgt. Eigenlijk word je door de overheid gedwongen je kind medicatie te geven. Aan de ene kant snap ik het, maar er zit ook iets heel kroms in.

Zelfmedicatie bij ADD

We hebben LTO3 geprobeerd, maar dat werkte niet. Nu heb ik CBD olie in huis gehaald. CBD olie is olie gewonnen uit hennepzaad. Ik heb er heel goede verhalen over gehoord, maar we gaan het zien. We gaan er halverwege de zomervakantie mee starten, zodat er een opbouw plaats kan vinden en kijken of het op school effect heeft.

Heb jij nog suggesties? Heb jij ervaringen met ADD medicatie of alternatieve medicatie? Laat het me weten!

Afbeelding is van Shutterstock