De vertrutting ten top

Ik ben een dochter van een moeder die op de barricades stond voor gelijke rechten voor vrouwen. Een feministe, zoals je dat kunt zeggen. Een beweging waar wij als vrouw nu de vruchten van plukken, want voorheen was ons recht vooral het aanrecht. De dolle mina’s, die bh-loos en in tuinbroek (niet allemaal hoor ) vochten voor onze vrijheid of in ieder geval keuzevrijheid. Want of je nou kiest om thuis te blijven of te gaan werken, je hebt tenminste een keuze.

Ik vind het dan ook zo jammer dat we weer lijken terug te glijden naar de jaren 50 en 60 toen van ons als vrouw en moeder werd verwacht dat je thuis bij de kindertjes bleef, dat het gewoon was dat je nauwelijks je school had afgemaakt, waar je keuze had uit de huishoudschool en de huishoudschool en waar je dus leerde hoe je moest strijken en koken. Algemene ontwikkeling en studeren? Waarom zou je, je was toch veroordeeld tot het huishouden. Je leven lang. Ik ben heel blij met vrouwen als mijn moeder die van zich lieten horen. 

Helaas moet ik steeds vaker merken dat haar geschreeuw en die van haar mede feministes maar even effect heeft gehad. De vertrutting in de samenleving lijkt weer terug te komen. Als je als vrouw je kinderen naar het kinderdagverblijf doet omdat je ook aan je eigen ontwikkeling wilt werken, een baan hebt, het leuk vindt om af en toe een volwassen gesprek te voeren met anderen behalve je echtgenoot en daardoor een blijere en betere mama bent en gewoon een gelukkiger mens, dan ben je in de ogen van sommige vrouwen een slechte moeder. En moet je werken omdat het inkomen van de man niet voldoende is om rond te komen, dan had je maar niet aan kinderen moeten beginnen. (echt dit waren reacties op mijn Facebookpagina)

Geef je flesvoeding in plaats van je borst dan valt de borstvoedingsmaffia over je heen. En geef je borstvoeding in het openbaar zonder tent om je heen, dan kun je van omstanders de wind van voren krijgen of minstens zeer afkeurende blikken. Hetzelfde geldt als je de “verkeerde” draagzak of draagdoek durft te gebruiken om je baby van A naar B te vervoeren, durft toe te geven dat je niet je eigen babyvoeding maakt en dus een potje opentrekt of je kinderen niet elke dag in bad doet. Hordes vrouwen die elkaar naar de strot vliegen om heel hard te roepen dat die ander echt een vreselijke moeder is omdat ze andere keuzes maakt dan dat zij doen.

Mijn broek zakt af!

Zijn we dan echt niks meer gewend? Kruipen we dan allemaal verder in ons hol en zien we de buitenwereld als slecht en onze gedachten en waarden als enige goede? Kijk eens wat meer om je heen en met een open blik graag. Zullen we elkaar eens wat minder oordelen en veroordelen? Doen we niet allemaal ons best als moeder en zijn onze kinderen niet het allerliefste wat we op deze aardkloot hebben? Daarin zijn we hopelijk allemaal gelijk.

Alleen we zijn ook allemaal verschillend. Gelukkig maar. Want hoe saai zou de wereld zijn als we allemaal hetzelfde waren.

Liefs,

Esmée

» Lees ook:

• slechte huisvrouw
• ik strijk niet — nooit!
• ik smeer niet zijn boterhammen
• pesthekel aan de huishoudbeurs

De afbeelding is van Shutterstock

Meer blogs van Esmée: