);

Verslaving: als je geld opgaat aan babykleding

Verslaving: als je geld opgaat aan babykleding

Het begon zo ongeveer in augustus 2018 en het wordt alleen maar erger: mijn babykleertjes-verslaving. Voor mezelf kijk ik nog maar bizar weinig naar kleding, voor Tijn struin ik alle winkels af. Mijn voorkeur voor winkels is dan ook totaal veranderd; waar ik eerst steevast binnenliep bij Only, Vero Moda en Miss Etam is het nu Hema, Prénatal, Zeeman, TerStal, Primark en andere winkels die babykleding verkopen. Ik vind bijna altijd iets leuks. Is het niet een ‘nieuwe’ winkel die ook babykleding heeft (heerlijk, dat euforische gevoel!), dan is het wel de een of meer kledingstukken. Niet omdat het nodig is, maar ik zit liever verlegen mét babykleding dan óm babykleding. Het kost ook allemaal ‘niets’, hoewel als je het bij elkaar optelt een flink bedrag is. Daarnaast wordt mijn gedrag regelmatig ‘positief bekrachtigd’ door mijn omgeving. Meestal wanneer ik Tijn aan iemand show, komt de opmerking: ‘..en wat een leuk pakje!’

 

Maak je vooral niet druk over de baby-uitzet

Voor zwangeren heb ik de tip om geen kleding te kopen voordat je weet of het een jongen of meisje wordt. Sowieso ben je met het aanschaffen van spullen dan nog vroeg genoeg. Als je het geslacht niet voor de geboorte wil weten; koop (ook) dan niet teveel. Want er zit écht wel verschil in babykleding voor jongens en babykleding voor meisjes. Unisex is er natuurlijk ook… Maar het grote nadeel is dat je niet weet met welke maat je baby geboren wordt. Wij dachten op alles voorbereid te zijn; we hadden eerste pakjes – inderdaad, meervoud – in maat 50, 56 en zelfs 62. Véél te groot dus. Wisten wij veel dat Tijn met een groeiachterstand en te vroeg geboren zou worden. Uiteindelijk hebben we maat 44 pakjes gekocht na de geboorte van Tijn. Totdat deze kleertjes uitgewassen waren, kregen we van meerdere mensen om ons heen (die ervaring hebben met prematuurtjes) kleertjes om te lenen – zo lief! Alles wat je nodig hebt, kun je op dat moment kopen: Lang leve zwangerschapsverlof! Dus maak je vooral geen zorgen over dat je te weinig in huis hebt. Heb je ongebruikte kleertjes, kun je het nog bewaren voor als je zelf op kraambezoek moet, en toch adviseer ik dat niet; de maat, het geslacht en het seizoen moeten dan namelijk passen. En het is simpelweg te leuk om voor een kraamcadeau speciaal naar de winkel te gaan en iets uit te zoeken…

 

En als je dan écht iets nodig hebt, waar ga je dan naartoe?

Iedereen ontwikkelt een voorkeur voor een bepaalde winkel of merk. Dit hangt af van de prioriteiten van de ouders, denk ik. Ten eerste moet kleding comfortabel zijn voor de baby. Ik vind –gezien mijn drang naar véél kleertjes en het feit dat babykleding bijna niet slijt- de prijs erg belangrijk. Daarnaast vind ik het leven te kort om mijn baby kleertjes aan te trekken die ik niet mooi vind. Ik projecteer mijn kledingsmaak dus in de kleding van Tijn. Precies dit is de reden dat wel eens wordt afgeraden om kleding te geven wanneer je op kraambezoek gaat. Zelf vond ik de gekregen kleding juist hartstikke leuk, dus deze tip zou ik nooit geven. Maar dat ouders hun smaak projecteren op hun kinderen, lees ik regelmatig op fora. Zo las ik laatst iemand die schreef dat alleen(!) maillots lekker zitten bij kinderen. Zelf heb ik als kind die afzakkende dingen juist vervloekt… En er zijn ouders die gaan voor ‘het oog’ en hun baby skinny jeans aantrekken. Ze hebben gelijk dat dit ontzettend mooi staat, maar ik vraag me af hoe comfortabel dit is voor een baby. Dan heb je nog de pakjes met knoopjes op de rug of buik, terwijl een baby het grootste gedeelte van de dag daarop ligt. In dat geval verkies ik comfort voor de baby boven ‘het is zo’n leuk pakje’.

 

Wat te doen als het uit de klauwen loopt?

Ik hoef niet lang te zoeken op internet of met mede-net-moeders te praten om erachter te komen dat dit volkomen normaal gedrag is. Maar er is wel wat te doen tegen teveel kleding kopen (lees: teveel geld uitgeven). Zo helpt het wanneer je zwanger bent om op te schrijven wat je hebt gekocht en in welke maat. Dat heb ik niet gedaan en ik kom nog regelmatig kleertjes tegen die superleuk zijn, maar die Tijn niet aangehad heeft –want het lag ergens achterin de kast- en inmiddels is het te klein. Als je dan de onvermijdelijke vraag van kraambezoek krijgt wat je wilt hebben, kun je je lijstje erbij pakken en specifieke dingen vragen. Handig!

Verder is er natuurlijk een paar keer per jaar opruiming. Echt een magisch woord en als er bij dit woord één smiley past is het die met hartjes van ogen. Dat is namelijk mijn reactie als ik bijvoorbeeld bij Name it zie dat er opruiming is, terwijl ik dat nog niet wist. Verder bespaar je veel geld door tweedehandskleding te gebruiken. Geloof me, de euforie is er niet minder om, maar het bedrag dat je ervoor betaalt wél. Een buurvrouw, moeder van twee jongens, geeft regelmatig een zak met kleding door voor Tijn. De avonden dat ik ervoor ga zitten om te kijken wat er in de zak zit zijn onbetaalbaar. Wat word ik daar gelukkig van.

Babykleding verslijt bijna niet, dus het kan bijna altijd nog een ronde mee. Dat is precies de reden dat Marktplaats er ook vol mee staat. Simpelweg zoeken op ‘babykleding – geslacht – maat’ levert altijd resultaten op. Op de foto’s zie je snel genoeg of de verkoper dezelfde smaak als jij heeft (beet!) of niet (dan maar verder kijken). Ook een avond speuren op Marktplaats geeft een heerlijk gevoel, zelfs als ik geen fantastische advertenties heb gevonden. En als jouw knapperd eruit is gegroeid, kun je het zelf ook weer op Marktplaats zetten. Dan verdien je nog wat geld terug én maak je een medemoeder weer blij. Of je bewaart het op zolder natuurlijk…

» Bekijk ook: leuke webshops met kinderkleding

» Lees ook: blogs over kinderkleding

 

Meer blogs van Suzan:

Op vakantie met jonge kids: do's en don'ts

Op vakantie met jonge kids: do's…

Het is vakantietijd en velen zijn op vakantie of al terug van vakantie, maar vakantie is als het goed is een steeds terugkerend begrip. Daarom…

In 365 dagen naar een slanker lichaam

In 365 dagen naar een slanker lichaam

Inmiddels is het alweer een half jaar geleden dat ik ben bevallen van Roos. Wat vliegt de tijd! Ik ben al een tijd bezig om mijn ‘normale’…

Hoe bereid je je kind voor op de komst van een baby?

Hoe bereid je je kind voor op de…

Ons gezin is afgelopen januari uitgebreid met een tweede kindje genaamd Roos. In deze blog schrijf ik over hoe je je eerste kindje kunt voorbereiden…

Ik ben Suzan, 30 jaar en wonend in Enschede samen met mijn man Floris, hond Blitz en katten Otto en Smurf. Sinds 23 november 2018 hebben we een nieuw gezinslid: zoon Tijn. Ik werk als hogeschooldocent (onderzoeksvakken) en daarnaast bij de vrijwillige politie, waar ik op dit moment een avondopleiding voor volg aan de politieacademie in Drachten. Mijn hobby’s zijn skeeleren, volleybal en reizen, maar ik heb al ontdekt dat daar nog weinig van komt met een kleine... Mijn motto is: 'Bad decisions make good stories'. Dus ik maak óf goede beslissingen óf hele goede verhalen wink

 

Reacties 0

This thread has been closed from taking new comments.