Vakantie: pret en onpret

September staat bekend als de maand waarin de meeste echtscheidingen worden aangevraagd. In een artikel las ik dat daar de zomervakantie onder meer debet aan is. Hoe dat zit? Eigenlijk heel simpel: je kijkt een lange periode uit naar die geplande zomervakantie. Een vakantie lang zon, zee strand, pret, alcohol, lekker eten, uitslapen, romantische momentjes met z’n twee: kortom, genieten in z’n puurste vorm. Maar dan de realiteit: files, krijsende kinderen, een te volle camping, muggen, het eten smaakt voor geen meter, alleen maar regen, de kinderen krijsen nog meer. Seks? Yeah right. Samengevat; die langverwachte reis naar vertier en blijdschap is een koude douche geworden. Vol frustratie kom je thuis en dan uiteindelijk barst de bom.

Vakantie: pret of onpret?

Voordat je denkt dat dit verhaal voor ons eindigt in een kater: dat is dus niet het geval. Wij hebben een hele fijne vakantie gehad. Beschouw het niet als een anticlimax, maar ik wil jullie toch eens meenemen in hoe bij ons sommige dingen zijn gegaan. De afgelopen jaren zijn we naar Denemarken geweest. Vooral een vakantie waarin we veel op pad gingen om dingen te zien en te beleven. Dit jaar (halverwege juli) zijn we met ons gezin naar Italië geweest. Camping Due Laghi om precies te zijn. Aan het Levico meer en op een steenworp afstand van het Caldonazzo meer. Het werd een vakantie met nieuwe inzichten voor ons. Om te beginnen: behalve een dagje Verona (nee, ondanks het uitzicht op het balkon waar Julia neer keek op Romeo was het niet romantisch, want druk) hebben we eigenlijk niets gedaan. Zwembad in, zwembad uit. En het was heerlijk.

Vakantiemodus aan

Natuurlijk, ook wij zijn het niet altijd met elkaar eens…let maar op. Op vrijdag begint de schoolvakantie. Al weken kijk ik uit naar dat moment…om de dakkoffer op de auto te zetten. Het liefst pak ik die in, kids in de auto en hup, rijden! Mijn verloofde echter, is blij dat de vakantie is aangebroken. Even rustig alles bij elkaar zoeken, boodschapjes doen. Terwijl zij in een beheerste modus is, waarbij kalmte hoogtij viert, drentel ik van boven naar beneden en van buiten naar binnen en vice versa. De drang om te vertrekken wint het van het gevoel dat er geen haast is. Het is immers vakantie! Dat besef komt bij mij altijd later. Is het een karaktereigenschap? Is het een mannelijk iets?

Mama, mama, mama

Hoe dan ook, de vakantie is voor mij vooral extra tijd om met de kinderen door te brengen. Ik werk immers fulltime. In het reguliere leven is vader-dochter en vader-zoon tijd enkel na werk en dus ook verder alleen in de weekenden. En ook voor mij geldt: soms is het fijn rust te hebben of tijd te spenderen met je partner. Mijn doel voor deze vakantie was om de kinderen iets minder vaak ‘mama’ te horen roepen. Hebben ze dorst, honger? Willen ze een spelletje, of ergens naar toe? Hebben ze ruzie? Hebben ze een simpele vraag, of misschien wel een moeilijke? Het is standaard: mama…herkenbaar? Waarop ik mijn partner dan hoor zeggen: zeg hallo, papa is er ook nog! Dus ja, ook dat mag ik als vader niet vergeten…ik heb vakantie, maar zij ook. De kern van zo’n vakantie is om de gulden middenweg te vinden. Je wilt als vader letterlijk tijd inhalen met je kids, maar je wilt ze ook de vrijheid geven. Je wilt als vader ook tijd met je partner doorbrengen: samen genieten. Maar je wilt ook als vader genieten van wat je meemaakt.

Rijkdom

Zoals ik al zei: geen ontgoocheling in dit verhaal. In mijn ogen is een vakantie vooral bedoeld om herinneringen te maken. Je verzamelt geluksmomentjes die je een plek kan geven en waar je later met plezier aan terugdenkt. Die hebben wij weten te maken. Mijn ultieme geluksmoment? Dat was toen we op het terras van het restaurant op de camping zaten. Lekker eten en drinken, de kids die zich vermaken, het uitzicht op de bergen en niet te vergeten…ik hoorde regelmatig in de verte bekende stemmetjes…papa, papa!

_{De vakantiefoto is van Tom Wang by Shutterstock}

Meer blogs van Stefan: