Wij hebben thuis een kleine kinderboerderij

Het is hier net een kinderboerderij, horen we nog wel eens! Maar zover is het nog lang niet hoor. Voor een kinderboerderij zijn echt nog meer dieren nodig (en meer hokjes) en die staan ook echt op het verlanglijstje met mini-koeien, pony’s en ezels bovenaan! Op het verlanglijstje van papa en dochters (8 en 6) dan. Mama vindt het wel even genoeg zo.

Want al die dieren moeten natuurlijk wel verzorgd worden: eten (hier worden weinig groenteresten of broodkruimels weg gegooid, NEEEEE niet in de kliko mama, dat is voor de cavia’s), schone hokken, borstelen en soms ook wat medische verzorging. Mijn kleine dierenarts in spé vindt dat laatste helemaal het einde. De dierenarts moest naar een schaap komen kijken op Hemelvaartsdag, mama denkt: dubbel tarief. Dochter denkt: Yesss, vandaag ben ik tenminste vrij van school. En de dierenarts denkt, wat gezellig, help jij mij maar even – wat een topper!  Deze zorg voor de dieren leert de kinderen dat dit een serieuze verantwoordelijkheid is: een dagje overslaan is geen optie, ook niet bij kou, regen of storm en een schoon hok is van groot belang. Net als de deur van het dierenverblijf sluiten zodat ze niet weg lopen en prooi worden van andere dieren. 

» Kijk hier voor het blog: de invloed van huisdieren op kinderen

Kippen, konijnen, cavia’s, schapen, geiten.. er loopt hier van alles rond

We hebben kippen in verschillende soorten en met verschillende kleur eieren, konijnen, cavia’s, schapen en geiten. Meestal zitten de dieren ‘buiten’ vanwege mijn allergieën. Maar er zijn periodes in het jaar dat mama’s allergieën zwaar genegeerd worden en dat de dieren toch naar binnen komen. Als het heel koud is, bij strenge vorst, wordt het met name voor de cavia’s wel heel koud in hun ‘stalletje’ en dan mogen ze naar binnen. Nog veel leuker is de lente. Als niet alle kuikentjes bij mama kip kunnen blijven of als er wat eieren door de broedmachine van de buurman zijn uitgebroed dan begint het te kriebelen. Een grote bak wordt naar binnen verhuist, warmtelamp en warmteplaatje er in, water en voer. En kuikentjes: lieve kleine gele piepende kuikentjes in de woonkamer. Wat een feest. De kinderen zitten dagenlang met de kuikentjes op schoot op de bank, met hele makke kippetjes tot gevolg. En mama probeert zo goed mogelijk om niet te mopperen over het zaagsel dat overal in huis neerdwarrelt.

Maar goed, meestal zijn de dieren dus in hun buitenverblijf. Dat is een soort uitgebouwd houten tuinhuis waar de konijnen en de cavia’s een groot hok hebben waar ze vrij in kunnen rondlopen.  En waar de kinderen en hun vriendjes en vriendinnetjes in kunnen stappen en tussen de dieren met ze gaan zitten knuffelen (oké, dat is misschien wel een beetje kinderboerderij-achtig).  Soms raak ik de tel een beetje kwijt, hoewel we er nu hebben. Want we hebben ook al een paar keer als opvanghuis gefungeerd.  Iemand wil zijn konijn of cavia kwijt, oké breng maar. Zo makkelijk gaat het niet hoor.

Mama zegt nee. Papa zegt nee. Kinderen zien het kleine schatje en denken ja. Kijken met hun blauwe ogen naar papa. papa zegt ja. En natuurlijk komen er soms jonge konijntjes en jonge cavia’s. Wat een verschil is dat! En wat gaaf dat de kinderen dat verschil van zo dichtbij kunnen zien. De kleine konijntjes kunnen tien dagen helemaal niets. En de kleine cavia’s rennen rond alsof ze niet een paar uur daarvoor nog in de cavia-buik zaten.  De dames zijn heel zorgzaam voor de kleintjes. De eerste dagen niet aanraken omdat mama ze dan kan afstoten. Daarna langzaam oppakken en laten wennen. En uiteindelijk worden ze steeds vaker geknuffeld en geborsteld.  Aan het speciale cavia-riempje mogen ze zo af en toe mee de tuin in. En op speciaal verzoek van de kinderen en om ze nog wat meer ruimte te geven zijn ‘bouwtekeningen’ inmiddels gereed voor een uitloopgedeelte zodat ze van binnen zelf naar buiten kunnen. Dat lijkt makkelijker dan het is in een gebied vol met roofvogels. Dus een deugdelijke overkapping moet nog worden uitgedacht.

» Kijk voor hokken voor konijnen, kippen, honden en vogels bij Grootplezier.nl

Pasgeboren lammetjes en geitjes

En dan is daar natuurlijk de lammertijd! De schapenlammetjes verschijnen binnen nu en een aantal weken weer voorzichtig in het Nederlandse landschap. Zo ook hier. Omdat we de afgelopen jaren alle meisjes zelf mochten houden hebben we inmiddels ca. 10 drachtige schaapjes. Dus tien lammerende schaapjes. En omdat dat zelfde geldt voor de geiten hebben we 6 drachtige geitjes (Waar houdt het op vraag ik steeds maar krijg als antwoord alleen stoïcijns en vastberaden kijkende kinderen). 

Een paar weken voor de eerste lammetjes verwacht worden wordt er een ‘pooltje’ gestart.  Wanneer komt het eerste schapenlammetje, het eerste geitenlammetje en hoeveel van beiden worden er geboren dit jaar? Dat briefje wordt nauwlettend in de gaten gehouden naar mate de eerst ingevulde datum dichterbij komt. Papa gaat vanaf dat moment iedere nacht zijn bed uit om te kijken ‘of er al wat aan de hand is’. De dames mogen lekker verder slapen. Totdat er ‘inderdaad wat aan de hand is’. Dan worden ze wakker gemaakt, midden in de nacht of niet, doordeweekse dag of niet. Als er gelammerd wordt dan ben je er bij vinden ze. Mama vindt dat niet hoor, die denkt er lammert er vanzelf ook één overdag!

Maar als ik wakker word en ik zie die lege bedjes, dan ga ik snel kijken en zie ik slaperige maar oh zo trotse gezichtjes! Want er zijn lammetjes geboren en zij waren er bij! En als ik dat moment dan even meepik dat de lammetjes voor het eerst gaan staan, dan denk ik… wat is het toch heerlijk om kinderen èn dieren te hebben!  

Meer blogs van Edith: