Nieuwe taboes in het nieuwe normaal

‘Zo, die heeft lef!’ Denk ik gniffelend wanneer een eindje verderop een dame vlijtig haar beide neusgaten van neusspray voorziet. Oh wacht, ze druppelt haar ogen ook nog. En dat zonder een flesje pepperspray in de aanslag te hebben om eventuele aanvallen en vernietigende blikken uit de omgeving te bestrijden! Want dergelijke handelingen worden deze dagen als heuse criminele activiteiten bestempeld. Ja, dat is écht lef hebben! Ik benijd haar er stiekem enorm om. You go girl! Niet zo spastisch doen! Ha, dat ik ooit bewondering zou hebben voor iemand die zoiets alledaags aandurft in het openbaar. Of is het meer dat rebelse wat me aanspreekt?

Hoesten en niezen is taboe

Want hoe maf het ook is, er heerst sinds enkele weken, vers van de pers, een nieuw taboe. Dan heb ik het over niezen, hoesten en je neus snuiten/ ophalen. Met stip op nummer één staat je neus in het openbaar sprayen. Al deze dingen doe je liever niet meer in het openbaar. Want tegenwoordig word je zonder pardon uit een winkel of een andere openbare plek gebonjourd. En als je er niet uit wordt gezet, word je wel weggekeken. Hoe haal je het in je hoofd om te hoesten of te niezen?! Oh, je hebt hooikoorts?! Maakt niet uit, gewoon niet doen! Get your self together en denk toch eens aan je medemens! Blijf toch thuis als je moet hoesten!

Je wordt tegenwoordig vol walging aangekeken. Alsof je midden op straat uitgebreid staat te masturberen! Ja, dat is wel een aardige vergelijking. Het zijn bijzondere tijden. Ook bijzonder in die zin, hoe iedereen elkaar naadloos op weet te fokken vanwege dingen waar nog niet zo lang geleden, niemand van op- of om keek.

Er zijn nog meer taboes

Maar wacht, daar stoppen de nieuwe taboes niet. Het is ook not done om je binnen een straal van 1,5 meter van iemand anders te bevinden, knuffelen met je dierbaren kan nu écht niet meer, in winkels zijn speciale looproutes, plexiglazen wandjes poppen overal op en met een eenvoudig wandelingetje voelt het alsof je je leven en die van de hele wereld op het spel zet. Bij zo’n beetje alles wat je doet, krab je jezelf achter je oren, vaak voel je je ook nog schuldig en alsof dat niet genoeg is, worden er exorbitante hoge boetes uitgedeeld wanneer je je niet aan de vers verworven regels houdt.

En handgels. Overal kun je nu je handen desinfecteren. Net zolang tot er nog maar een sneu stompje over is van wat ooit was. Goed bezig hoor! We maken alles zo grondig schoon, dat we straks overal ziek van worden. Niet goed voor de groepsimmuniteit, of überhaupt voor je immuniteit en weerstand.

En weer on topic

De lijst van nieuwe taboes is eindeloos, denk ook aan reizen met het openbaar vervoer, shoppen voor de fun of naar het strand of het bos gaan. Hoe haal je het in je botte hoofd?! Maar oké, terug naar de kern, want het ging over hoesten/ niezen/ snuiten in het openbaar. Tja, dat komt nog best weleens voor wanneer je net op je fiets voor het stoplicht staat, of in de rij bij de kassa of wanneer je net in gesprek bent met die ene klant op je werk. Er zijn talloze situaties waarin het even ongelegen komt. Je voelt het al aankomen, maar kunt het niet tegenhouden. Op voorhand weet je al dat dit je priemende blikken op zal leveren. Ik kan wel stellen dat een eenvoudige hoest/ niesbui nu voor de nodige stress kan zorgen. Ik denk dat we binnen afzienbare tijd een nieuwe fobie mogen verwelkomen: nies/hoest/ snuit fobie. Een fobie die twee kanten uit kan werken: bang om te niezen/ hoesten/ snuiten en/ of bang voor mensen in je buurt die niezen/ hoesten/ snuiten.

Vroeger was alles anders

‘Vroeger’ zeiden we heel sympathiek ‘pardon’ of ‘sorry’ na een onverhoopte nies of hoestbui. Je metgezel wenste je ‘gezondheid’, riep jolig ‘proost’ en na drie keer niezen was de standaard dat het de volgende dag mooi weer zou worden. Nu voltrekt zich een nucleaire ramp na drie keer niezen en moet je de afweging maken of je heel hard vlucht of dat je je gaat verantwoorden en verdedigen waar die onverwachte hoest/ niesbui vandaan kwam.

Zelfs de kleur van je snot wordt geanalyseerd. Niet dat je daar iets uit af kunt leiden, want corona snot ziet er hetzelfde uit als gewone, klassieke, verkoudheidssnot. Oh wacht, dat is nou juist waarom alles verdacht is natuurlijk. Ingewikkelde aangelegenheid hoor.

Ik heb een idee

Taboes zijn er om te doorbreken. Daar draag ik altijd graag mijn steentje aan bij. Daarom spaar ik vanaf nu mijn hoest- en niesbuien op en dan klei ik er aan het einde van de dag een mega scheet van. In één verwoestende ruft, ben ik dan in één keer van al die vervelende lucht af. En dan het liefste gewoon thuis, in de badkamer ofzo. Daarmee voorkom ik dat ik de hele dag door, de boel bij elkaar blaf of nies en heeft mijn omgeving er het minste onder te lijden.

Het besmettingsgevaar wordt aanzienlijk verkleind en ik ben hierdoor minder gestrest. Het levert wellicht wel nare luchtjes op, wat dan weer als voordeel heeft dat anderen 1,5 meter bij mij vandaan blijven. Hiermee wordt ook meteen het taboe van den oud Hollandse scheet eens aangepakt. Een heel natuurlijk fenomeen die niemand je in dank afneemt. Op de scheet werd altijd al hetzelfde gereageerd zoals er nu op hoesten, niezen of snuiten wordt gereageerd.

Zo werkt het helaas niet!

Al klinkt bovenstaande buitengewoon vermakelijk, het is natuurlijk de grootste onzin! Alsof je ook maar enige invloed uit kunt oefenen over hoe je je overtollige lucht loost. Het moet eruit. Dat is een ding wat zeker is. Taboes zijn er om te doorbreken, dus kom op…schaam je niet om in het openbaar te hoesten, te niezen of je neus te snuiten. Als je moet dan moet je. Doe het gewoon in je ellenboog. Je weet wel, diezelfde elleboog waarmee je elkaar tegenwoordig een verkapte hand geeft.

Ik zeg; gezondheid!

Meer blogs van Judith: