Column: Dikkerdje Dap zat op de crosstrainer

‘Oooooh, sport jij écht elke dag? Wat doe je dan precies?’ wordt me verbaasd gevraagd, terwijl ik nauwkeurig van top tot teen wordt bekeken. Ik voel me extreem ongemakkelijk en ook nog eens schuldig dat mijn uiterlijk zo veel verwarring teweeg brengt. Het laag hangende mondje waar opperste verbazing uit druipt, wordt discreet terug op zijn plek gezet.

Alsof ik niks van de verbazing merk, zeg ik dat ik inderdaad elke dag sport. 7 dagen per week sta ik op de crosstrainer en sport mezelf suf voor ik de kinderen naar school breng. ‘Écht elke dag?’ Het ongeloof is door mijn uitleg alleen maar groter geworden. ‘Behalve toen ik Corona had’, geef ik toe. De eerste 2 dagen ging het eigenlijk prima, maar erna kon ik niks meer en lag ik ziek in bed. Vervolgens heb ik 4 hele dagen niets aan sport gedaan. Het ongeloof druipt van mijn gesprekspartners gezicht af en ik voel een knoop in mijn maag. De verbaasde blik zorgt ervoor dat ik me verschrikkelijk schaam voor mezelf en mijn voorkomen. 

Een niet werkende schildklier is de boosdoener

‘Het is mijn schildklier’ probeer ik uit te leggen aan de staarder die mijn gewicht niet bij mijn sportgedrag vindt passen. Dat werkt niet, waardoor ik elke dag een beetje aankom. Veel vrouwen schijnen schildklierproblemen te krijgen als ze zwanger worden. Tussen de 25 en 50% ontwikkelt een blijvende storing na de zwangerschap. Ik hoor tot dat percentage en slik dagelijks medicijnen. Ik ging van maat 34 naar maat te veel voor te kort lijf. Mijn formaat dwerg was vroeger misschien aantrekkelijk met andere afmetingen, maar tegenwoordig is dat wel anders. Dat ik elke dag sport, heeft in bijna 5 maanden tijd gezorgd voor het ongelofelijke gewichtsverlies van wel 400 gram. Vierhonderd gram! Dat lees je goed beste lezer. En dat is allemaal de schuld van dat vlindervormige orgaan waarvan niemand zelfs het bestaan van weet. 

De ziekte van Hashimoto 

Tenzij je een schildklier probleem hebt uiteraard en de ziekte van Hashimoto hebt. Dan weet je heel goed waar ik het over heb en hoe moeilijk het is om op gewicht te blijven, zo niet onmogelijk. Elke week 200 gram erbij is niet raar en met een beetje pech wel 1000 gram. Pfffff, dat tikt wel aan. Kun je nagaan wanneer je een vreetweek hebt. Die heb je soms, zo vlak voor je menstruatie, of door een verjaardag, of vakantie of gewoon om dat je een keer eens niet wilt opletten op wat je in je mond duwt. En dan ben je ineens 1,5 kilo zwaarder. Die weken zijn het ergst.  Geen grap. Ik moet denken aan het boek van Tatjana Almuli: Knap voor een dik meisje. Zij is haar hele leven al dik en krijgt altijd ongewenst commentaar over haar gewicht -zogenaamde tips-  en hoe ze wordt aangestaard als ze een snackbar inloopt. Zo voel ik me continue wanneer ik iets eet. Of het nu gezond of ongezond is. 

Hoe val je af met een traag werkende schildklier?

Het aankomen is heel makkelijk en gaat vanzelf. Óók wanneer je maar 1000 calorieën per dag eet of aan het sapvasten bent of 1 maaltijd per dag eet. Dat afvallen, dát is pas moeilijk. Zelfs met schildkliermedicatie waardoor je hormoonhuishouding in balans zou moeten zijn. De pillen werken gewoon niet zo goed als het echte spul. Elke website die ik heb geraadpleegd, zegt dat het heel moeilijk is om af te vallen met schildklierproblemen en je moet vooral focussen op je gewicht op peil houden. 

Zucht. Het blijft lastig voor me, maar als ik elke dag kan leren te sporten, kan ik ook een andere mindset aanleren. Niet afvallen, maar mijn huidige gewicht behouden, is het doel. Een mindset die ik in alle eerlijkheid nog niet helemaal omarm (ok, eerlijk, gewoon niet omarm), maar ik werk eraan. Ondertussen sta ik elke dag veel te vroeg op luidkeels mee te zingen met mijn movethatbody playlist. Hup, hup, hup, hupppp. 

Nieuwe gewoontes aanleren kost tijd 

Het duurt minstens 21 dagen om een gewoonte te veranderen, aldus dokter Maxwell Maltz. In de jaren ‘50 kwam deze plastisch chirurg daar toevallig achter en dit idee is vervolgens door medici overal omarmd. Na 21 dagen heb je een routine ontwikkeld die na minstens 90 dagen volhouden een patroon wordt. Ik sport al meer dan 90 dagen aaneengesloten en begin voorzichtig te geloven dat ik zowaar een nieuw patroon heb ontwikkeld. De kinderen hebben mijn nieuwe routine een stuk sneller omarmd dan ik. Al op dag 3 van het sporten hoor ik ze tegen elkaar zeggen dat ze goed moeten sporten, want mama sport ook áltijd. Haha, wat een mop! Altijd nog wel. Zo grappig die kinderen. 

» Lees ook: sporten na je 35e

Sporten tijdens je vakantie 

Tijdens de meivakantie heb ik voor het eerst in mijn leven ooit sportkleding ingepakt voor een vakantie. Elke ochtend heb ik voor het ontbijt braaf een rondje gym gemaakt en zelfs meer gesport dan ik thuis doe. Met mijn nieuwe sportgewoonte zit het wel goed.

Volgend doel: Acceptatie! 

Ook last van schildklier problemen? Lees er hier meer over.

Meer blogs van Melek: