Ik heb een pesthekel aan Carnaval

Ik woon in een Brabants dorpje, maar ben duidelijk iemand van boven de rivieren. Ik heb namelijk een pesthekel aan carnaval. En dat is niet per se omdat ik er nu een paar dagen per jaar tot vermoeiends toe mee geconfronteerd word. Nee, ik had het als kind al. Als het carnavalsfeest op school in aantocht was, dan kreeg ik buikpijn en bleef ik het liefste thuis.

Waarom ik een pesthekel heb aan carnaval?

Als kind had ik dus al de pest aan carnaval. Ik móest dan verkleed naar school en dat haatte ik. Toen al begreep ik niks van zo’n polonaise. Als het even kon bleef ik zitten. Nu nog steeds. Je kan mij niet humeuriger krijgen door me mee te trekken in een ongewilde polonaise. Ik vind de polonaise het toppunt van klein burgerlijkheid. We kunnen niet dansen, want daar zijn we genetisch niet voor gebouwd, dus dan gaan we in een slang achter elkaar aan lopen met de handjes op de schouders. Vreselijk!

De carnavalsmuziek! Om te janken!

En dan de carnavalsmuziek. Het is om te janken. Vooral de seksueel getinte nummers die net zo hard door een 5-jarige worden mee geblèrd als door een bezopen 30-jarige. Te gênant voor woorden gewoon. Waar zijn die paarden in de gang gebleven van André van Duin? Het moet tegenwoordig allemaal in een klein beetje bedekte termen maar enorm schunnig zijn. Hoe schunniger hoe beter lijkt het wel.

Om maar niet te spreken over de vrijheden die men zich tijdens Carnaval aanmeet. Opeens is een hand in je kruis “normaal”, want dat hoort een beetje bij carnaval?? Kom, kom, doe eens gezellig mee! Ze hebben er dit jaar zelfs een carnavalslied tegen ongewilde seksuele intimidatie voor gemaakt, want ik ben blijkbaar niet de enige die dit soort gedrag onacceptabel vind.

Over bezopen gesproken

Zoals gezegd woon ik dus in een Brabants dorp. Dus daar gaat het 4 dagen los. Vaak zie je van die dronken figuren zwalkend van de ene bar naar de andere strompelen. Fijnaart telt iets van 4000 inwoners en we hebben 3 kroegen, dus dat is me een kroegentocht! 

Hoe dan ook, het feit dat je dan los mag gaan en je vol mag laten lopen… ik heb er wat tegen.

Voor kinderen kan carnaval ook een crime zijn

Nou had ik er zelf als kind dus al een hekel aan. Maar toen onze dochter nog klein was en verkleden een tweede natuur was carnaval voor haar een geweldig leuke tijd. En ik bracht haar met liefde naar de kindermiddag en liep met haar de kinderoptocht waar ze ook meer dan eens aan meegedaan heeft. Nu is het ook voor haar een festiviteit geworden waar ze enorm tegenop ziet. Al jaren mag ze niet meedoen met de groepjes op school voor de scholenoptocht. Dus elk jaar loopt ze achteraan in haar eentje bij de juf. Het liefst zou ze lekker thuis zitten, maar het is verplicht. Ze moet.

Dus inmiddels is carnaval voor haar ook geen feest meer. Door deze dwang kweken we nog meer carnavalshaters. Ik hoop dat het in de toekomst weer leuk voor haar wordt. Ik blijf haar met liefde naar carnavalsfeestjes rijden als ze dat graag wilt.

Een fijne carnaval!

Dus nee, mij zie je niet tijdens de carnaval. Hooguit willen we even een half uurtje buiten de optocht kijken omdat de buren vaak de grootste en mooiste wagen hebben. Maar daar houdt het dan ook op. En ondanks dat ik er een pesthekel aan heb, gun ik iedereen die er al zo lang naar uitkijkt, een heel gezellige carnaval toe! Alaaaaaaf!

Volgende week rond deze tijd is de gekte gelukkig weer voorbij en is het weer back to normal.

_{Afbeelding is van gkrphoto by Shutterstock}

Meer blogs van Esmée: