Gaan papa en mama scheiden?
‘’Zijn de papa en mama van Ella al uit elkaar?’’ Vroeg onze vijfjarige op bedeesde toon vanaf de achterbank. Ik keek achterom en daar zat ze in het midden, tussen haar twee jongere zusjes in. Beiden in dromeland. Maar onze vijfjarige niet. Die hield zich met heel andere zaken bezig. Ella is een vriendinnetje uit haar klas en haar ouders zijn gescheiden. Dit wist onze dochter al wel, maar blijkbaar was het toch nog een beetje verwarrend voor haar. Want Ella haar papa had inmiddels een andere vriendin en de mama van Ella had tevens een andere vriend.
Dus hoe zit het dan? Voor Ella de normaalste zaak van de wereld, die is niet anders meer gewend. Maar voor onze dochter was het toch niet helemaal helder. Want de ene keer bracht haar mama, Ella naar school en de andere keer deed haar papa dit. Om vervolgens de keer daarop door de vriend van mama te worden gebracht of door de vriendin van papa. Ja, ik snap best dat dit vragen oproept bij onze vijfjarige.
En….hoe zit het dan met papa en mama?
Eventjes was het weer stil op de achterbank. ‘’Jullie blijven altijd bij elkaar toch?’’ Klonk het nu weer met die bedeesde toon vanaf de achterbank. Oei, die vraag kwam binnen. Ik kon niet meteen reageren en had even een seconde nodig om deze gevoelige vraag te incasseren. Haar vraag bevatte zoveel. Een vraag die mij deed huiveren omdat ik haar angst bijna kon voelen. Papa en mama zijn haar veilige haven en heel even deelde ze haar angst dat dit ook stuk kon gaan. Ze keek me afwachtend aan toen ik achterom keek. Hoe de toekomst zou lopen, dat wist ik niet en ik kon haar niet garanderen dat papa en mama voor altijd bij elkaar zouden blijven. Wel kon ik haar er van verzekeren dat dit zeker ons streven was en we echt niet zomaar uit elkaar zouden gaan. Dit stelde haar gerust.
Vijf jaar en al zulke mijmeringen
Wat een mijmering voor een vijfjarige. We hadden net een heerlijke avond gehad in een pannenkoekenhuis. Ze had het fijn gehad en haar buikje rond gegeten met pannenkoeken en een lekker toetje na. Ze had de boel op zijn kop gezet in de speelruimte met één van haar zusjes en haar neefje en nichtje. Lekker onbezorgd. Zo’n contrast met de vragen die zij enige tijd later in de auto stelde.
Er zijn veel papa’s en mama’s die uit elkaar gaan. Dat ziet mijn kleine, grote meisje ook en het boezemt haar duidelijk angst in. De angst in haar broze, kinderstemmetje, ging bij mij door merg en been. Dan wil ik haar in een doosje doen en koesteren voor het leven. Maar helaas is het ook de realiteit van deze tijd. We mogen in onze handjes knijpen met wat wij hebben. Mooi dat mijn meisje dat ook ziet, niet door haar angst maar misschien juist wel dankzij haar angst.
Meer blogs van Judith:
Reacties 0