Van mijn zesde tot mijn zestiende heb ik op paardrijles gezeten. En ik vond het geweldig! Maar waarom eigenlijk? Want als ik er nu aan terug denk, herinner ik me vooral de momenten dat ik van het paard afdonderde. En ik kan je vertellen, dat gebeurde regelmatig… Zo kan ik me die keer herinneren dat ik door een paard een heel stuk over de grond meegesleurd werd, omdat ik was gevallen en mijn voet in de stijgbeugel was blijven steken. Niet heel prettig. Of die keer dat ik me nog wel aan het zadel vast kon grijpen, maar er niet op kon blijven zitten. Ik hing  als een zoutzak naast het paard, dat uiteindelijk, na als een dolle de bak door gegaloppeerd te hebben, zelf stopte. Gelukkig maar, want erg comfortabel hing ik daar niet.

 

Dus wat is er nou zo leuk aan paardrijden?

En toch kijk ik met veel plezier terug op het paardrijden en vind ik het jammer dat ik gestopt ben. Maar wat vond ik er dan zo leuk aan? Ik heb eens diep in mijn geheugen gegraven en navraag bij mijn moeder gedaan. Zo ben ik tot dit rijtje gekomen:

De interactie met het paard; Als je vaak op hetzelfde paard rijdt, bouw je daar echt een band mee op. Er ontstaat een soort wederzijds respect. Het paard reageert op jou en jij op het paard.

Je bent veel in de buitenlucht; De manege waar ik les kreeg, had een buitenbak. En daar kregen we les, tenzij het weer te slecht was, dan reden we binnen. Maar dat buiten rijden vond ik heerlijk!

Galopperen is echt gaaf!; Maar dan ook echt. Galopperen geeft zo’n machtig gevoel dat gewoonweg niet met pen (of toetsenbord) te beschrijven is.

Paardrijden is best een beetje stoer; Want je hebt wel de controle over een dier van zo’n 600 kilo! En dat dier doet, mits je het met respect behandelt, ook nog eens wat jij wilt… (maar soms ook niet en dan krijg je wat ik in de inleiding beschreef…)

En last but not least:

Contact met andere ‘paardenmeisjes en -jongens’; Vaak les je in een groep met andere kinderen die allemaal paardengek zijn, gezelligheid alom!

Dus:

Om een lang verhaal kort te maken; ik vond paardrijden leuk. En ik was er nog eens goed in ook. Ik heb geregeld meegedaan aan dressuurwedstrijden en daarvan heb ik er drie of vier gewonnen! Paardrijden was dus wel mijn ding. Wat ergens ook wel gek te noemen is, want náást het paard was ik als de dood. Ja, echt! Op het paard was ik ‘het vrouwtje’, maar ernaast was ik een bang grietje dat niet eens de hoeven durfde te krabben, laat staan het paard te borstelen. Raar, maar waar.

 

Mijn stiefdochter houdt ook van paardrijden

Wat dat betreft is mijn stiefdochter een stuk stoerder. Voor hoeven krabben draait zij haar hand niet om. Sterker nog, ze haalt zelf de paarden uit de wei of de stal. Op de manege waar zij les krijgt, de Eenhoorn in het pittoreske Zutphen, is het verzorgen van de paarden heel belangrijk. De kinderen poetsen zelf de paarden en mogen ze op- en afzadelen. En ook bij het uitmesten van de stallen en het poetsen van de tuigen helpen de kinderen mee. Mijn stiefdochter is zoals gezegd wél stoer en helpt gewoon mee met het verzorgen van de paarden en vindt het nog leuk om te doen ook!

En wat het extra bijzonder maakt voor haar, is dat zij les krijgt van mijn schoonzus, oftewel haar tante. Dat is heel leuk, want ze mag ook geregeld mee ‘achter de schermen’ en helpen bij de lessen van andere kinderen. En dat is wel heel cool! Wat is er nou toffer dan tegen andere kinderen kunnen zeggen dat de instructrice jouw tante is?!?!?

Naast het verzorgen van de paarden, wat volgens mij pedagogisch gezien ook nog eens heel goed is om te doen, zit ze natuurlijk ook wel eens óp een paard. Ook daar beleeft ze gelukkig veel plezier aan. Ze wordt er steeds beter in en krijgt meer vertrouwen in zichzelf, dat is mooi om te zien. En wat het voor haar ook speciaal maakt, is dat ze er thuis en op school in Amsterdam, waar ze woont, mooi over kan vertellen. Dit is echt iets van haar en van niemand anders en daar is ze trots op!

 

PaardenpraatTV

Als je meer wilt weten over paarden, dan is PaardenpraatTV op YouTube echt een aanrader. Samen met een vriendin post Britt Dekker, soms hilarische, filmpjes over paarden en alles wat daarmee te maken heeft. De filmpjes zijn bedoeld voor kinderen, maar ook voor volwassenen zijn ze stiekem erg leuk om te kijken. Britts enthousiasme werkt, net als die van haar vriendin, erg aanstekelijk. In dit filmpje vertelt ze waarom je als kind een paard zou moeten hebben… en waarom dat ook voor ouders positief kan zijn. Geweldig!

 

Maneges

Mocht je een geschikte manege voor jouw kind(eren) zoeken, kijk dan eens  op de website van de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra. Je vindt hier gekwalificeerde maneges bij jou in de buurt.

Tot een jaar of zes, zeven zou paardrijden slecht zijn voor de ontwikkeling van de heupen. Af en toe op een kleine pony of shetlander ‘rond hobbelen’ kan geen kwaad, maar echt paardrijden wordt afgeraden. Als Sterre zeven is mag ze (als ze dat tegen die tijd zelf ook nog wil…) ook op paardrijles, uiteraard bij haar tante!

Zit of gaat jouw kind ook op paardrijden? Of hebben jullie voor een andere sport gekozen? Laat het weten, we horen het graag!

 

De afbeelding is van Shutterstock

Meer blogs van Lieve: