Niet slapen? De 10 minuten regel.

Dit is het eerste blog van gastblogger Natascha over het veranderen van het slaapgedrag van haar dochter of het gebrek daaraan. Het niet slapen van je kindje kan slopend zijn, vooral voor jezelf. Dit is hoe zij het opgelost heeft. Wellicht helpt het ook bij jou?

Onze dochter kon altijd erg moeilijk in slaap komen. En als ze dan eindelijk sliep, werd ze door het kleinste geluidje of beweginkje gewekt. Dan duurde het ook weer tot de volgende voeding voor ze weer in slaap kon vallen. Daarnaast vond ze alles en iedereen interessant, dat motiveerde haar ook niet echt om te gaan slapen. Hele ochtenden en middagen bleef ze dan wakker.

Dit motiveerde mij om op zoek te gaan naar een oplossing voor haar probleem. Dit kon echt niet zo door gaan. Zij was bekaf en wij natuurlijk ook, want ze wou wel de hele tijd geëntertaind worden en van alles oefenen. Ik zocht tijdens een lange voedingssessie maar even op internet. Daar kwam ik toevallig op een forum. Een moeder had het over een ‘tien minuten regel’. Dit is een methode om je kind zelfstandig te leren slapen. Hier heeft het ontzettend goed gewerkt. Ze snapt dat wij er nog wel zijn, maar dat ze toch echt moet gaan slapen. Ze heeft nu methodes ontwikkeld om zichzelf in slaap te krijgen. We zijn super trots op haar en natuurlijk zijn we ook ontzettend opgelucht.

Maar hoe werkt t dan? Het is vrij simpel. Je zorgt dat de kleine een schone luier heeft en een vol buikje (zo kan hij daar niet meer van wakker blijven/worden). Vervolgens leg je hem in bed. Vervolgens zet je kindje het weer op een brullen. En nu moet je sterk zijn en enigszins uitgerust, want nu wordt het erg zwaar; zowel emotioneel als fysiek. Je legt het dekentje nog eventjes goed, geeft een kus, zegt ‘welterusten’ en loopt weg. Tien minuten lang mag je er niet naartoe. Tien minuten!? Ja, tien minuten…minder is echt te kort en meer is echt te lang. Ondertussen spiek je natuurlijk op je telefoon die gelinkt is aan een camera die gericht staat op je kleintje. En natuurlijk luister je mee op de babyfoon (wel op de zachtste stand, want anders krijg je hoofdpijn of een te grote drang om toch even te kijken. Tien minuten later mag je er dus weer naartoe. Je legt de dekens weer goed, geeft weer een kus en loopt weer weg. Dit herhaal je tot je kind eindelijk slaapt.

De eerste keer duurde het bij ons een uur en een kwartier. De tweede keer al een aanzienlijk stuk korter. Tegenwoordig hoef ik hooguit nog maar een keer te kijken. Het is dus even doorbijten en heel belangrijk is het consequent te blijven. Het klinkt erg gemeen, maar het is echt beter wanneer ze zelf de rust leren vinden…voor iedereen.

Voor iedereen die de 10 minuten regel gaat toepassen: Veel succes…en daarna veel rust en plezier. Ik weet dat jullie het kunnen!

De foto bovenin is van Shutterstock, de andere foto is van Natascha zelf.

Kijk eens naar dit blog van collega Charlotte als je wilt dat je baby leert slapen zonder te huilen.