Nee = nee, maar het kan ook anders
Hoe vaak per dag zeg jij nee tegen je kinderen? Wat voor reactie krijg je dan? Waarschijnlijk een boos of verdrietig kind. Wat eigenlijk ook best logisch is. Jouw kind heeft een gedachte of idee in zijn hoofd: “ik ga aan mama vragen of ik tv mag kijken”. Je kind komt naar je toe en vraagt of hij tv mag kijken. “Nee nu even niet” is jouw antwoord. Geen uitleg, geen discussie, gewoon nee.
Zo... dat komt hard aan. Het plan van jouw kind wordt zo van tafel geveegd, zonder enige uitleg. Daar zou ik ook boos of verdrietig van worden.
Verplaatst je maar eens in je kind
Je hebt een idee op je werk om bepaalde werkzaamheden anders, makkelijker te laten verlopen. Je zet dit op papier, steekt er tijd in en gaat ermee naar je baas. Hij werpt een blik op je plan, zegt nee en gaat door met zijn eigen werkzaamheden. Zonder uitleg, zonder discussie. Hoe zou jij je op dat moment voelen. Ik denk ook boos en niet zo'n beetje ook. Vooral omdat je geen uitleg krijgt.
Terug naar jouw kind. Die voelt zich ook boos en snapt niet waarom het plan in zijn hoofd met nee beantwoord wordt zonder uitleg. Probeer daarom altijd je antwoord uit te leggen. Waarom mag het niet of waarom kan het op dat moment niet. Dit hoeft niet heel uitgebreid. Houd het kort en simpel zodat er ook geen discussies over ontstaan. Maar leg het wel uit.
Je kind zal evengoed boos of teleurgesteld zijn omdat het plan in zijn hoofd nu is mislukt en het moet omschakelen, maar het is wel duidelijk waarom het niet mag.
Nee blijft nee, maar dan anders...positiever
Een voorbeeld:
Nog een keer de vraag van jouw kind of hij tv mag kijken. Jouw antwoord kan dan zijn: “Je hebt vandaag al best veel beeldschermtijd gehad dus nu ga je geen tv kijken maar iets anders doen. Bijvoorbeeld met je playmobiel spelen of knutselen. Dan mag je na het eten nog 15 minuten kijken”. Je maakt duidelijk waarom het niet mag, je geeft een alternatief en na het eten mag je kind nog 15 minuten. Je geeft dus een tijdsgrens aan.
Nog een voorbeeld:
Je loopt in de winkel en je kind ziet een mooie speelgoedauto. “O mama kijk wat een mooie auto, mag ik die hebben”? Zeg je dan nee die krijg je niet of “die auto ziet er inderdaad erg mooi uit ja, maar je hebt thuis al zoveel auto's dat we deze auto nu niet zomaar gaan meenemen”. Ook nu zal je kind teleurgesteld zijn en waarschijnlijk ook wel een beetje boos. Maar je hebt wel uitgelegd waarom die auto niet zomaar gekocht gaat worden. Je hebt een korte en duidelijke uitleg gegeven. Dat is wat een kind nodig heeft.
Nee klinkt al heel negatief en zeker zonder uitleg zal je kind nee minder goed accepteren. Probeer dus bij het woordje nee korte en duidelijke uitleg te geven en houd het zo positief mogelijk. De kans is dan groot dat je kind het wel accepteert omdat hij snapt waarom iets niet mag of kan.
» Klik hier voor meer blogs over opvoeding
Afbeelding is van Shutterstock
Meer blogs van onze kindercoach Petra:
Reacties 0