Een minister die de harten breekt van veel vrouwen

Sinds minister Bruins de bom legde onder kunstmatige inseminatie voor lesbische en alleenstaande vrouwen staat de wereld voor deze vrouwen op z'n kop. Zo verdrietig als je je kinderwens opeens weggevaagd ziet. Een emotioneel relaas van een vrouw die zo graag moeder wil worden. Met een oproep aan alle moeders die dit lezen…

Ik ben een vrouw van 39 jaar en ben al heel lang vrijgezel. Ik had tot mijn 23e een lange relatie. Dat ging helaas uit en de afgelopen 16 jaar heb ik hard mijn best gedaan om een man te zoeken en heb vaak genoeg mijn neus gestoten en mijn hart gebroken. Maar ik bleef stug door gaan. Al mijn vrienden kregen vriendjes, een baby, een tweede baby. Ik zat op Tinder, Happn, Pepper, ging naar singleweekends, probeerde nieuwe sporten, cursussen en deed aan speeddaten... Helaas vond ik hem niet.

Ik wilde heel graag een gezin, maar er hoorde voor mij een man bij. Ik dacht altijd: op mijn 40e moet ik daar maar eens over nadenken, maar dan heb ik vast wel een man.

Vorig jaar werd ik opeens midden in de nacht wakker: ik werd al bijna 39 jaar! Jeetje, die biologische klok gaat wel heel snel stoppen met tikken... Ik moest nog een man vinden, eentje die mij leuk vond, ook echt serieus was en die ook graag een gezin wilde. En dat toch wel binnen 1 a 2 jaar?! Het was me in de afgelopen 15 jaar niet eens gelukt dus misschien moest ik toch serieus gaan nadenken om een 'bewust alleenstaande moeder' te gaan worden. Ik besloot daar midden in de nacht: IK GA HET DOEN! En viel meteen in een rustige slaap…

De volgende dag dacht ik: holy shit?! Besprak het mijn moeder, vrienden en de huisarts. Ik voelde me goed, sterk, had weer hoop voor mijn toekomst en voelde me meteen een stuk minder eenzaam. Ik ging dit doen! Ik kwam er al snel achter dat 'kunstmatige inseminatie via een spermadonor' maar t/m je 42e jaar vergoed wordt en er lange wachtrijen zijn voor sperma. Dus ik moest meteen alles in werking zetten, anders was het te laat.

Ik wilde me meteen al inschrijven bij het ziekenhuis in mijn stad, maar die hebben een wachttijd van 1,5 jaar. Ik zocht verder en vond een kliniek aan de andere kant van het land met een wachttijd van 6-12 maanden. Je gaat er toch vanuit dat het niet in 1 keer lukt, dus zoveel mogelijk tijd hebben, is belangrijk. In januari had ik mijn intake gesprek daar, werden er testen gedaan en werd ik geïnformeerd over de donorkeuzes.

De afgelopen maanden had ik mijn beslissing echt omarmd en was ik er zeker van dat ik dit wilde. Ik dacht lang na over hoe zwaar het zou worden in mijn eentje en hoe erg ik een partner zou missen. Maar ik besloot dat dat het waard was. Die man kon erna nog wel komen misschien? Ik werd meteen in het diepe gegooid qua beslissingen en ik dacht dan ook lang na over de donorkeuze: hoe belangrijk is hoogopgeleid zijn, van muziek houden, etc? Niet, besloot ik uiteindelijk en ging voor een donor die op mij lijkt qua uiterlijk – want als je maar 1 ouder hebt is het toch fijn als je daar op lijkt – en meer informatie was niet nodig besloot ik.

Maandag 25/02 tekende ik de papieren. Net daarvoor kreeg ik het hartverscheurende nieuws dat ik niet heel geweldig vruchtbaar meer ben: ik heb niet veel eicel voorraad meer. Ik moest dus snel beginnen en ik zou veel pogingen nodig hebben. Ik was zo verdrietig om dat nieuws, ik kon niet stoppen met huilen... Ik boekte last-minute een weekendje naar vrienden in Duitsland en vergat alles even. Zondag 03/03 zat ik in de trein terug en las ik nieuws over een minister die het niet nodig vond dat alleenstaande vrouwen of lesbische koppels hun kunstmatige inseminatie vergoed krijgen.

Sindsdien huil ik veel en zit ik non-stop online of aan de telefoon. Wat betekent dit?!

Nou... Dat betekent dat de meeste zorgverzekeraars per direct besloten te stoppen met alles te vergoeden. 1 behandeling kost dus 840 euro, de sperma kost 280 - 340 euro. En er komen nog meer kosten bij. Voor de echo en het vervoer en opslaan van de sperma. En de afkooprechten, bij de Europese Spermabank, dat ik deze donor mag gebruiken. We zouden beginnen met 6x en dan verder kijken wat we nog meer konden doen. Dat is dus 8000 euro minimaal en gezien ik niet geweldig vruchtbaar meer ben, geen idee of dat genoeg is.
Ik heb overlegd met de kliniek maar mijn kleine voorraad betekent niet dat ik een medische diagnose krijg. Dus het wordt niet vergoed.

Een minister met een grote bek breekt de harten van zoveel vrouwen…

Ik kan de gedachte erachter volgen. Er zijn steeds meer alleenstaanden, het is een dure procedure en sommigen hebben meerdere kinderen via deze manier. Ik snap 'm, het is duur. MAARRRR: nu laat je me als overheid en zorgverzekeraar gewoon in de steek! Uit het niets...!

Ja, ik wil best meebetalen, ja, ik wil best de hoogste verzekering ooit nemen om dit te betalen. Ja, ik had me graag jaren uit de naad gewerkt om 12 pogingen te kunnen betalen. Maar die opties krijg ik niet. Alle vergoedingen worden gewoon stop gezet nu, per direct, uit het niets. Dit kan niet. Dit kan niet.…

Dit is niet ok. Geef me de kans naar een andere verzekeraar over te gaan of een hoge aanvullende verzekering te nemen. Maar nee, de zorgverzekeraars stoppen gewoon alles per direct, begin maart, maar wij als burger mogen alleen op 1 januari van verzekeraar veranderen.

Ik heb geld voor een paar keer. En dan stopt het. Hoe vaak heb jij seks gehad om je kinderen te verwekken? Wat kunnen we doen om dit beter te maken?! Er zijn betere oplossingen dat dit... Vraag een eigen bijdrage, maak een aanvullende verzekering voor vrouwen die dit willen, zet een stop na x aantal kinderen, regel een overgangsperiode, etc. Er zijn betere oplossingen...!

 

Wat gebeurt er nu?

Liliane Ploumen staat achter ons en strijdt ervoor om minister Bruins van mening te laten veranderen. Sowieso heeft hij niet het laatste woord, die heeft de Tweede Kamer. Dus de manier waarop dit gaat mag helemaal niet! Er volgt nog een debat, maar dat kan nog wel even duren, gaven ze aan. 

Men is bezig met discriminatie meldingen en een eventuele rechtszaak, maar dat zijn allemaal middelen die lang kunnen duren. Het beste wat nu zou werken is veel media aandacht zodat minister Bruins in ziet dat dit echt niet kan.

Heb het er over met vrienden en wijs ze op de petitie. Deze heeft al meer dan 80.000 handtekeningen en wordt binnenkort overhandigd aan de minister. Deel jij 'm ook? Dank je!

Klik hier voor de petitie

Red: Dit is een ingezonden artikel. Omdat we helemaal achter het emotionele relaas staan van de anonieme schrijfster delen we het graag. Deel je mee? We gunnen toch iedereen het moederschap?!

De foto's zijn gemaakt door Bmoments