Mijn zwangerschap kwam als een onverwachte verrassing

Tessa werd op haar 24e geconfronteerd met een onverwachte en ongeplande zwangerschap. Haar verhaal.

Nooit heb ik er een geheim van gemaakt dat de zwangerschap van mijn zoontje een complete verassing was. Nooit had ik gedacht dat ik op mijn 24ste in verwachting zou raken, ik was totaal niet met kinderen of überhaupt toekomstplannen bezig. Ik was vier weken zwanger toen ik erachter kwam. Toen ik eenmaal van de schrik bekomen was en op de echo te zien was dat alles erop en eraan zat, ontpopte ik mezelf tot een nestelende hormonenbom. Ik gooide mijn leven totaal om en maakte alles gereed voor de komst van mijn baby. Oppervlakkige vriendschappen kapte ik af, uren zwierf ik op het internet om informatie op te zuigen over baby's en bevallingen. Ook mijn vriend moest het ontgelden. Met 20 weken zwangerschap had hij (onder dwang) de babykamer al af. Tip voor zwangere dames; Koop voor manlief het boek Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! van Kluun. Daarin staat dat hij vooral moet meebuigen met zijn zwangere vrouw en haar zeker niet moet tegenspreken, dit gaat in je voordeel werken.

» Lees ook: wat gebeurt in je lijf als je 3 weken zwanger bent en alles over de eerste zwangerschaps symptomen.

Mijn zwangerschap

Al met al liep mijn zwangerschap voorspoedig, op een kleine bekkeninstabiliteit na. Lopen ging wel, slapen, opstaan en omdraaien was pijnlijk. Met 41 weken waggelde ik nog rond in de stad, op zoek naar nog meer kleertjes voor in de uitpuilende kledingkast van mijn zoontje. De dagen kropen voorbij, wachtend op een krampje of een ander teken van beginnende weeën. Helaas, na 42 weken nog steeds geen wee'tje te bekennen en ik werd in het ziekenhuis ingeleid. Na enige complicaties beviel ik twee dagen later van een prachtig mannetje.

Ik voelde me compleet

Vanaf dat mijn kleine jongen op mijn borst werd neergelegd, voelde ik me compleet. Ik was totaal euforisch, waarschijnlijk ook mede dankzij de morfine. Ondanks ik uren na de bevalling nog steeds misselijk boven een emmer hing, een nare bijwerking van de ruggenprik, was ik ontzettend gelukkig.

Ik snapte niet dat ik me voor m'n zwangerschap niet eenzaam en doelloos voelde, zo zonder gezin. In mijn jeugd ben ik altijd zoekend geweest, en nu had ik het gevonden. Elke ochtend wanneer ik mijn lachende zoontje uit bed haal, is een cadeautje. Ik ben verzot geraakt op babymode, accessoires, kinderwagens, speelgoed en alles wat er mee te maken heeft. Zo erg dat ik hier mijn werk van wil maken.

Niet alles is rozengeur en manenschijn

Oke, dit klinkt allemaal nogal cliché. Tuurlijk was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Tijdens de bevalling moest ik plassen op een po stoel, en niemand had me verteld over de vreselijke wondvocht na de bevalling. Charmant. Een week lang kon ik amper lopen, laat staan zitten, en liep ik als een zombie rond in een grote joggingbroek en een trui met gaten. Weer een cliché; ik zou het zo over doen.

Maar is er een verschil met moeders die al jaren een kindje willen en er op alle fronten klaar voor zijn? Voor mijn gevoel niet. Misschien kwam mijn zoontje als een verassing, maar ik ben in 8 maanden tijd veranderd in een moeder die er ook op alle fronten klaar voor is, en ik kan hem samen met mijn vriend alles bieden. Dit is wat mijn kind in mij heeft losgemaakt en ik vind het een eer om moeder te mogen zijn!

Fotocredits: Shutterstock