De 30 jarige Andrea heeft 2 dochters en woont met haar partner en meisjes in Brabant. Ze is fulltime blogger en vlogger en werkt dus vanuit huis aan haar onderneming, hoewel dit na de geboorte van haar dochters wel af en toe lastig is. Gelukkig hebben we dan nog de avonduren waarin ze haar blog onderhoudt. In deze rubriek vertelt ze over de geboorte en 1e levensjaar van haar 2e dochter in:  De mama van baby Valentina.

 

Je dochter heet Valentina. Vanwaar de keuze voor deze naam?

Het is een mooie, romantische naam die klopte omdat ik op 18 februari was uitgerekend, maar Valentina had andere plannen. Ze kwam pas in maart! Verder is het een internationale naam, wat wij belangrijk vonden voor de vrouw die zij later gaat worden.

 

Hoe verliep de bevalling van Valentina?

Het was een pittige bevalling. Ik werd uiteindelijk in het ziekenhuis ingeleid omdat ze maar niet kwam, maar dat ging te hard, waardoor zowel zij als ik het moeilijk hadden en ik juist weeënremmers kreeg. Toen de dokters het idee hadden dat het weer goed ging, mochten we het weer proberen, maar zat Valentina vast in het geboortekanaal, wat verreweg het raarste gevoel ooit was. Voor haar ook niet fijn, ze kreeg het benauwd, haar hartje stopte er mee, en ze zat te laag voor een keizersnee. Ze werd uit me getrokken en in een kamer vol artsen en apparatuur probeerden ze haar weer tot leven te wekken. Ze was grijs en reageerde nergens op, ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld. Vergeleken met mijn eerste bevalling was dit allesbehalve een fijne herinnering. Ik ben dan ook heel blij dat het nu zo goed met haar en mij gaat.

 

En dan ben je moeder, voelde dat ook direct zo?

Ja, meer dan met mijn eerste kindje. Elena, mijn oudste, was een rustige baby, sliep alleen maar en was net een poppetje. Bij Valentina ging er van alles mis en maakten mijn zorgen dat moedergevoel meteen wakker. Al was het niet meteen positief, onze band was vanaf het begin ijzersterk. Er is niemand anders bij wie Valentina zo tevreden is als bij mij, ik ben haar moeder en dat gevoel is onbeschrijfbaar en o zo dierbaar.

 

Was Valentina een makkelijke baby?

Nee, nee, en nee. Ze huilde constant, had altijd honger en sliep nooit. Het zou met de traumatische bevalling te maken hebben, meer wisten alle artsen ons ook niet te vertellen, maar pittig was het wel. Inmiddels rent ze al rond, klimt ze overal op, eet ze alles was ze tegenkomt, is een vrolijke lachebekje en een plezier om in huis te hebben. Maar ze is nog steeds wel pittig. Ze slaapt overdag nauwelijks, en zet het op het huilen zodra ze ergens ontevreden over is.

 

Wanneer sliep ze voor het eerst door?

Haha, hebben jullie tips voor mij? Nou ja, ze slaapt ’s nachts op zich wel door als ik er een paar keer uit ga om haar een speentje te geven. Zonder haar speen wordt ze wakker en gaat ze in bed staan, dan slaapt er niemand meer.

 

Gaf je borstvoeding of flesvoeding? En vanwaar die keuze?

Ik gaf borstvoeding zolang ik kon. Maar ik kolfde fulltime omdat live-voeden niet lukte, en na zes maanden werd het steeds minder, terwijl zij juist steeds meer wilde drinken. Ik bouwde het met tegenzin af en had mij baby het liefst tot ze twee jaar oud was aan de borst gehad.

 

Hoe heb je het eerste jaar als haar moeder ervaren?

Met Valentina – moeilijk. Elke dag weer.

 

Wanneer ben je weer gaan werken? Of heb je andere keuzes gemaakt?

Ik ben een fulltime blogger op TrendyMommy.nl
Na Valentina’s geboorte lukte het niet meer om iedere dag een publicatie te realiseren, maar ik doe mijn best met twee kinderen in huis.

 

Gaat Valentina nog naar opa/oma, gastouder of kinderdagverblijf? 

Persoonlijk ben ik geen voorstander van de opvang en bevind ik me in de situatie waar het voor ons haalbaar is om ’s avonds, wanneer ze slapen nog even iets aan mijn site te doen. Het is niet ideaal, maar ik heb het er wel voor over om mijn kinderen zelf op te voeden. Ik snap ook dat er moeders zijn die moeten werken en veroordeel niemand, maar kies er zelf voor om minder te werken.

Is er nog een kinderwens voor de toekomst?

Wellicht over een jaar of vier, wanneer ik alles wat ik nu meemaak vergeten ben, maar ik neig naar een dikke vette NEE!

 

Dank je wel Andrea voor je openhartige bijdrage aan deze rubriek en de foto's van Valentina en je gezin. Wil je Andrea volgen? Kijk dan eens op haar blog. Je kunt haar ook volgen op Instagram en Facebook.

 

Meer lezen van deze rubriek: De mama van baby…?