Bregje is 35 en woont met zoon Laurens en vriend in het prachtige Maastricht. Ze is altijd heel openhartig in haar eigen blogs en is dat nu ook in onze rubriek “De mama van baby….” , waarin ze vertelt over de bevalling van haar zoontje Laurens en het eerste jaar dat ze zichzelf zijn mama mag noemen. 

 

Je zoon heet Laurens. Vanwaar de keuze voor deze naam?

We hebben een aantal weken zitten discussiëren over namen, elke avond bladerde ik door zo’n namenboekje heen en we werden het maar niet eens. In de eerste instantie hadden we Lucas gekozen, maar toen we deze in de top 10 van jongensnamen zagen staan, besloten we toch om een andere naam te kiezen. Ineens schoot me te binnen dat ik Laurens had geheten als ik een jongetje was geweest. Over deze naam waren mijn vriend en ik het gauw eens en we zijn er nog steeds heel blij mee!

 

Hoe verliep de bevalling van Laurens?

De weeën begonnen op vrijdagochtend heel vroeg. De verloskundige kwam en constateerde dat er “iets gaande was”. Als het meezat zouden we diezelfde avond nog met onze zoon kunnen knuffelen. Helaas liep het anders en op zaterdagmiddag wilde meneer er na 1,5 uur persen nog niet uitkomen. We zijn toen alsnog naar het ziekenhuis vertrokken en daar is Laurens uiteindelijk 2 uur later met de vacuümpomp gehaald. Ruim 37 uur heel hard werken werd rijkelijk beloond!

 

En dan ben je voor de eerste keer moeder, voelde dat ook direct zo?

Ik was vooral nog een beetje verbaasd. Na twee dagen hard werken was ons baby’tje er eindelijk en ik had geen idee wat ik ermee aan moest. Ik weet nog dat ik ’s nachts op de bel drukte voor de verpleging en vroeg: ‘Mag ik hem bij me pakken?’ Het drong nog niet helemaal tot me door dat het mijn eigen kindje was en dat ik vooral moest doen wat goed voelde en wat ik wilde doen.

 

Was Laurens een makkelijke baby?

Ja, heel makkelijk. Hij was erg van de klok, wat een fijne regelmaat aan de dag gaf. Hij huilde alleen als hij honger had of ziek was. De gebroken nachten nadat de nachtvoedingen eruit waren zijn op twee handen te tellen denk ik.  

 

Wanneer sliep hij voor het eerst door?

Dat moest ik even opzoeken. ;) Hij sliep met 7 weken voor het eerst door van 23.00 tot 6.30. We schrokken ’s ochtends wakker, keken op de wekker en gaven elkaar een high five. Wat een volle nacht slaap al niet met een mens doet! Tips heb ik niet, we hebben er niks bijzonders voor gedaan. Ik denk dat het echt per kind verschilt hoe het slaappatroon verloopt.     

 

Gaf je borstvoeding of flesvoeding? En vanwaar die keuze?

Ik ben begonnen met borstvoeding. Al in de kraamweek merkte ik dat ik er niet voor in de wieg gelegd was. Het kostte me veel moeite, wat weer stress opleverde. Door mijn pittige bevalling had ik ook nog veel tijd nodig om te herstellen en dit samen zorgde ervoor dat ik na 2 weken besloot om te stoppen met borstvoeding. Na twee weken afbouwen zijn we volledig overgestapt op flesvoeding en dat ging prima. 

 

Hoe heb je het eerste jaar ervaren als moeder van Laurens?

Ik vond het best pittig. Laurens is toen hij 3,5 week oud was, in het ziekenhuis beland met een urineweginfectie. Hij heeft daar 2 weken geleden en dat waren slopende weken. Zelf was ik nog maar amper op de been en de hele dagen dat ik naast zijn bedje zat werkten niet bevorderlijk voor mijn herstel. Na een week stortte ik in en kreeg ik een paniekaanval. Met de nodige hulp van familie, vrienden en mijn therapeut ben ik weer uit dat dal gekrabbeld. Het hele eerste jaar heb ik nog regelmatig moeilijke periodes gekend. Ik was vooral bang dat er weer wat zou gebeuren en dat ik geen goede moeder was. Gelukkig verdwenen de sombere buien steeds meer naar de achtergrond naarmate ook de hormonen uit mijn lijf vertrokken. 

 

Wanneer ben je weer gaan werken? Of heb je andere keuzes gemaakt?

Tijdens mijn zwangerschap had ik geen werk. Toen Laurens 3 maanden was ben ik weer druk gaan solliciteren en toen hij 4 maanden oud was ging ik weer aan het werk voor 2 dagen per week. Ik vond het heerlijk om weer wat voor mezelf te doen!

 

Gaat Laurens nog naar opa/oma, gastouder of kinderdagverblijf? En is de keuze bewust geweest en/of gebaseerd op kosten?

Laurens gaat naar het kinderdagverblijf hier in de buurt. Dit was voor ons een bewuste keuze. Het kinderdagverblijf zit in hetzelfde gebouw als de basisschool en zo heeft hij één vertrouwde plek waar hij de komende jaren naartoe gaat. We zijn nog altijd blij met de keuze die hij gemaakt heeft, hij gaat er met veel plezier naartoe. 

Zou je nog een kindje willen in de toekomst?

Laurens is nu 2 jaar en er zijn geen plannen voor een tweede. Ik weet ook niet of er nog een tweede kindje gaat komen. Voor nu vinden we het prima zo met zijn drietjes en gezien het moeilijke eerste jaar weet ik ook niet of ik het nog een keer aan zou durven om de hele balans overhoop te halen met een zwangerschap, bevalling en alles wat er daarna weer bij komt kijken.

 

Dank je wel Bregje voor je openhartige bijdrage aan deze rubriek en de mooie foto's van Laurens en je gezin. Wil je Bregje volgen en weten waarover ze schrijft? Kijk dan eens op haar blog en je kunt haar volgen op Facebook, Instagram en Twitter.

 

Meer lezen van deze rubriek: De mama van baby…?