Evelyne is dit jaar 16 jaar samen met haar jeugdliefde. Samen kregen ze 3 kinderen, waarvan Demi hun eerste dochter werd. In de mama van baby Demi vertelt Evelyne over de bevalling en het eerste jaar dat ze Demi's mama was.

 

Je dochter heet Demi. Waarom de keuze voor deze naam?

Ons eerste kindje, we droomde er vaak over. Hoe zou ze eruit zien? Ik kan met zekerheid zeggen, PRACHTIG ! We hadden altijd al een meisjes- en jongensnaam vast staan. Voor een meisje werd het zonder twijfel Demi. Mijn schoonmama was onthaalmoeder en er was een kindje, superschattig, ze heette Demi. Ik vond het een prachtige naam en ben het ook nooit vergeten.

 

Hoe verliep de bevalling? 

De eerste zwangerschap liep vlotjes, heerlijk genieten was het. De bevalling... Dat was een ander verhaal ! Het is nu acht jaar geleden en toch weet ik het nog héél goed. Ik werd wakker en stapte uit bed toen ik een knakje hoorde. Jep, ik verloor opeens vruchtwater ! Ik belde mijn man op, hij was al aan het werk. Ik was erg zenuwachtig en had ook geen honger. Toch at ik nog snel even een banaan en maakte dan nog snel het koffertje verder klaar ! Ik waggelde naar de materniteit (we liepen ook nog verkeerd). Het hele ziekenhuisverhaal ga ik jullie besparen aangezien mijn ervaringen toen niet zo positief waren. Het verliep allemaal heel hectisch. Ik kreeg medicijnen om de weeën op te wekken, maar ondanks het puffen en pijn lijden, kreeg ik maar geen opening. Een ramp was het ! Bij het volledig breken van de vliezen, zagen ze dat het water niet helder was. De baby kon dus erg ongemakkelijk worden. Om 00u kwam de gynaecoloog nog eens langs en ze raadde me toch aan om voor een epidurale te gaan aangezien het nog een lange weg zou zijn. Ik had erg veel schrik voor deze prik, maar ik was de pijn ook zo beu en was erg moe. Ik kan één ding met zekerheid zeggen, wat een super spul is me dat ! Weg pijn ! Ik kreeg tijd om even op krachten te komen en te slapen. Rond 4u kwamen ze controleren en bleek dat ik op 9,5cm zat. Ze vroegen of ik al persdrang had, maar ik voelde letterlijk niets... En een tijd later werd ik naar de verloskamer gereden voor het echte werk. Ondanks alle boeken die ik gelezen had over zwangerschap en bevallen, ik was niet voorbereid op wat er ging komen. Ik voelde geen enkele wee dus de vroedvrouw moest een teken geven wanneer er eentje kwam. Ik perste maar er veranderde niets. De vroedvrouw duwde met heel haar kracht op mijn buik om er beweging in te krijgen, maar zonder resultaat. Toen de hartslag daalde, werd ik opeens met spoed naar het operatiekwartier gereden. De gynaecoloog legde me tijdens het voorbereiden wel rustig uit wat er zou gebeuren. Ik was erg aangedaan, dit was niet hoe ik het gepland had. Ik zou een sterke vrouw zijn en een kindje baren zoals alle vrouwen dat kunnen.. Daar lag ik dan, een tiental mensen rondom me, ze praatte over dagelijkse dingen en ik hoorde op de achtergrond allerlei instrumenten en gefrutsel. Ik denk dat het maar 5 of 10 minuutjes duurde toen ik opeens een baby hoorde huilen, onze baby ! Mijn man kreeg een traantje en zei fier “een meisje, het is een meisje schat”.

 

En dan ben je moeder, voelde dat ook direct zo?

Helaas is het nadeel bij een keizersnede, dat je na de geboorte nog een half uur genaaid moet worden en dan naar de recovery. Ik vond het wachten verschrikkelijk, maar ik denk dat onze dochter er ook zo over dacht. Net toen ik op de recovery mijn ogen wou toe doen, kwam mijn man met haar langs. Ze huilde en wou eten zei de verpleegster. Eindelijk mocht ik haar vasthouden, ze zag er prachtig uit ! Wat een heerlijk gevoel, zo een klein mensje zat al die tijd in mijn buik..

 

Was Demi een makkelijke baby?

De dagen na de bevalling waren erg vermoeiend. Ik mocht niet eten tot mijn darmen weer aan het werk gingen, enkel drinken zodat de borstvoeding op gang kwam. Ook had ik erg veel pijn van de keizersnede. De eerste dag moesten ze zelfs het bezoek naar huis sturen omdat ik me zo slecht voelde. Ik voelde me ook erg ongemakkelijk en was gestrest door slaapgebrek waardoor ik geen melk aanmaakte. Demi schreeuwde het uit 's nachts en overdag sliep ze zalig. Eenmaal thuis ging het voeden veel beter en kwam de melk heeeel erg op gang, ik had een overvloed aan melk! Maar Demi bleef een schreeuwertje 's nachts.. Wekenlang sliep ik op de sofa, rechtop want dan lag ze op de borst en sliep ze wel. Niet ideaal, maar je bent moe en blij dat je iets of wat kan slapen. Toen we uiteindelijk ten einde raad waren, besliste we dat we haar bedje verplaatste naar haar eigen kamertje.. En wat denk je, ze sliep voor het eerst heerlijk zonder schreeuwen. En daarna sliep ze altijd tot 10u, ze maakte haar slechte start meer dan goed. Ze was een heerlijke baby, at goed en lachte veel.

 

Wanneer sliep ze voor het eerst door? 

Dit was op 7 weken, ik weet nog dat we in paniek wakker schoten omdat ze haar nachtvoeding gemist had. Meteen liepen we naar haar kamertje, daar lag ze heerlijk te dromen. Vaak denken ouders dat kindjes bij hun op de kamer moeten slapen omdat ze zo klein zijn, maar uit ervaring weet ik dat sommige baby's wakker worden door de geluiden die wij in onze slaap maken. Sommige kindjes bewegen hevig met de armpjes, hierbij kan inbakeren helpen. Ook een warme kruik in bedje leggen voor je ze erin legt kan helpen.

 

Gaf je borst-  of flesvoeding? En vanwaar die keuze?

Ik gaf tot haar derde maand borstvoeding, dit omdat je overal leest dat het de beste keuze is voor je baby. Ze had verdoken reflux en felle eczema waardoor we overgingen op hypoallergene melk. Ook had ik er zelf genoeg van, ik had héél veel melk en lekte voortdurend, vooral 's nachts kon ik niet op mijn buik slapen door de spanning en lekte ik melk. Een echt luxe probleem dus, maar ook dat kan erg frustrerend zijn.

 

Hoe heb je het eerste jaar ervaren als nieuwbakken moeder?

Ik vond het geweldig, ze leren zoveel ! Ik was ook altijd met haar bezig. Maandelijks ontving ik een magazine voor ouders, daarin stond dan wat ze allemaal zou kunnen in die maand. Als ze iets nog niet kon, ging ik meteen met haar oefenen 

 

Wanneer ben je weer gaan werken? Of heb je andere keuzes gemaakt?

Toen ze 3 maanden was moest ik terug aan het werk. Ik had wel ouderschapsverlof aangevraagd en ging part time terug aan de slag. Ik weet nog goed dat ik ze achterliet bij mijn schoonmama en de hele weg naar het werk heb gehuild in de auto.

 

Ging je baby naar opa/oma, gastouder of kinderdagverblijf? Is de keuze bewust geweest en/of gebaseerd op kosten?

Gelukkig kunnen we altijd rekenen op de steun van mijn schoonmama. Ze was toen ook onthaalmoeder en gelukkig kon Demi bij haar blijven. Ik weet niet of ik mijn kinderen aan iemand anders zou kunnen toevertrouwen.

 

Denk je dat er nog een baby komt in de toekomst?

Demi werd geboren in 2008 en werd voor het eerst grote zus in 2011. Niet lang daarna kwam ook een tweede broertje piepen in 2012 ! Wij wouden altijd een groot gezin, al kwam nummer drie wel sneller dan verwacht. We houden het op drie, ik laat het nu over aan andere mama's!

 

Dank je wel Evelyne voor je bijdrage aan onze rubriek. Wil je Evelyne volgen, kijk dan eens bij haar blog en op Facebook en Instagram.