In de zomervakantie zouden onze drie meiden een heel weekend niet thuis zijn. Onze oudste ging een weekje mee op vakantie met haar nichtje en neefje en de andere twee gingen uit logeren. Dat betekende dat wij van vrijdagochtend tot zondagmiddag helemaal alleen zouden zijn! Dat bood perspectieven!

Daar moest gretig gebruik van worden gemaakt. Drie dagen lang geen kinderen. Ik herhaal: géén kinderen. Dat komt sporadisch één keer in het jaar voor.

 

Even geen papa en mama zijn

Hoe vaak ik wel niet over een dergelijk weekend heb gefantaseerd. Heerlijk leek me dat! Even niets hoeven, niets moeten en met niemand rekening hoeven houden. Even geen papa en mama zijn. Het klonk me als muziek in mijn oren. Oh ik zag ons al helemaal staan op een of ander blits festival een beetje hip lopen doen en dan de after party in een of andere popi club. Veel drank en cocktails, natuurlijk ook nog lekker uit eten en als afsluiter, gepassioneerde seks en uitslapen tot het middaguur. Een middagje ongegeneerd shoppen, slenteren en een uitgebreide lunch met nog meer drank op een terrasje, kon natuurlijk ook niet ontbreken. En bankhangen en doelloos televisie kijken en je bed in duiken wanneer je daar zin in hebt of samen het bed in duiken wanneer je daar maar zin in hebt. Ook overdag. Midden op de dag of wanneer je net bent opgestaan en je bedenkt dat je toch nog best wel moe bent. Ik zag het al helemaal voor me! Drie dagen zonder kinderen, wat een heerlijk vooruitzicht!

 

De werkelijkheid zag er iets anders uit…

Nooit eerder waren we zo lang zonder kinderen geweest sinds wij ouders zijn. Natuurlijk gingen de dames weleens uit logeren, maar alle 3 tegelijk… nee, dat komt niet vaak voor. Ja, wij zouden ons wel een weekendje vermaken zonder kinderen! Zoveel plannen, zoveel ideeën. De werkelijkheid zag er ietsje anders uit. Klein beetje maar hoor…

Want zodra de kinderen de deur uit waren, stortten we in elkaar als een plumpudding. We werden overmand door vermoeidheid. Alleen al de gedachte aan die wilde plannen die we hadden, maakten ons intens moe. Behalve dan dat bank en bed gedeelte. Dat waar we eerst zo naar uitkeken, dat putte ons nu uit. We waren even vergeten dat wij niet meer die onstuimige twintigers zijn die we ooit waren. Wij zijn niet meer die onuitputtelijke jonge goden die we waren voor we ouders werden. Eh, die jonge goden zijn we natuurlijk nog steeds. Woest aantrekkelijk en zo ook nog.

 

Hoe gaat dat ook al weer zonder kinderen?

Maar onze interesses liggen nu wel elders. En ons uithoudingsvermogen misschien ook een ietsie pietsie. Daar moeten we duidelijk nog even aan wennen. We zijn een andere levensfase in gegleden zonder dat we hier heel veel erg in hadden. Heel veel momenten écht met zijn tweeën hadden we ook niet de afgelopen jaren. Als die momenten zich dan aandienen, dan blijken we onszelf ineens niet meer zo goed raad te weten met elkaar. De gezamenlijke interesses die we eerder hadden, die zijn vervlogen… past niet meer bij onze huidige levensfase. Dan heb ik het onder andere over ouderwets nachtbraken tot diep in de nacht.

Even geen papa en mama zijn, hoe doe je dat ook al weer? Hoe ging het ook al weer voordat we ouders werden? Wat deden we toen ook al weer? En nog belangrijker; hoe werkt dat dan wanneer je al ouders bent en de kinderen er even niet meer zijn? Ha, ja…dat dus.

De werkelijkheid:

Die overvloedige drank werden 2,5 wijntjes. Want Hoofdpijn. Twee dagen lang. Was dan ook een sterk wijntje. Wel lekker trouwens! Het eerste bewijs dat dat piepjonge er nu echt wel af is. Lekker uiteten? Een magnetronmaaltijd volstond ook. In een handomdraai klaar en tegenwoordig net zo rijk aan heerlijke smaakexplosies als een volwaardige maaltijd in een restaurant. En geen afwas. Ook fijn. Gemak dient de mens!

 

De avond begon vroeg

Daarnaast begon onze avond al om 18:30. In geen jaren hadden we zo’n lange avond! Na het avondeten was er… niets! Helemaal niets! Terwijl dat altijd hét moment is dat de kinderen om de een of andere wazige, onverklaarbare reden hysterisch het huis rond stuiteren. Tussen dat hysterische gestuiter door, trekken ze dan hun pyjama aan. Met geluk is het rond 20:30 uur helemaal stil boven. Om een nat bed midden in de nacht te voorkomen moet er later op de avond nog worden geplast met de middelste en de jongste en vaak komt de oudste tussendoor ook nog verwilderd naar beneden gebanjerd. Dan heeft ze een nachtmerrie of is ze gewoon slaapdronken en weet ze niet meer waar ze is. Daarvoor had de middelste ons ook al eens met een bezoekje vereerd, want bang. Bang voor inbrekers, onweer, brand, monsters, regen, wind. Eigenlijk voor alles wat geluid maakt. Maar nu was er…niets. Stilte en helemaal niets. We konden ongestoord een zak chips soldaat maken en een film in één keer uitkijken. Genieten!

Gelukkig hadden we twee avonden die we alleen waren, dus wees niet gevreesd…de tweede avond gingen we lekker uit eten! Zonder wijn. Nog steeds hoofdpijn.

 

De bloemetjes buiten zetten

Ruig op stap of een festivalletje meepikken? Een boswandeling had meer onze voorkeur. Het enige wat hier ruig was, was de ruige natuur! Niet dat een nachtje doorhalen erin zou zitten hoor, met die coronatoestanden. Buiten dat zouden we het nog niet eens tot 00:00 uur volhouden. Toegegeven, we hebben een hele comfortabele bank die zo nu en dan ook de nodige aandacht verdient. En wijn. Oh nee, daar had ik al hoofdpijn van. Water. Sapje. Lekker. Die comfortabele bank lag zo fijn, dat we die stomende seks ook aan ons voorbij lieten gaan. Nou hadden we ook stomende seks op die bank kunnen hebben. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Makkelijk of niet, we waren er domweg te lui voor. Uiteindelijk werd het een uit de kluitengewassen nachtzoen. Ook spannend! Beter een beetje passie, dan geen passie. Toch?

 

Uitslapen zonder kinderen?

Gelukkig konden we nog wel uitslapen! Een bezigheid die ik in iedere levensfase enorm kan waarderen, maar waar we de laatste jaren niet heel erg aan toe zijn gekomen. Eigenlijk mogen we niet klagen, want onze dames worden nooit zo achterlijk vroeg wakker. Hoewel ik wezenlijk alles vóór 12:00 uur wel als achterlijk vroeg kan bestempelen, want daarvoor ben ik gewoon nog niet vief. Ik ben geen ochtendmens. Punt. Maar goed, uitslapen dus. Haha! Nope. Zelfs dat werd ons niet gegund. Niet tot 12:00 uur in ieder geval. 11:00 uur was ook goed geweest hoor. Of 10:00 uur, of 09:00 uur. Het werd niet later dan 08:00 uur. Ik kwam er dit weekend achter dat die verrekte biologische klok gewoon echt bestaat. En die biologische klok hield geen rekening met ons feestweekend. Deze liet zich onverminderd gelden. Klootzak!

 

Alles mag, niets moet

Ja, de praktijk zag er ietsje anders uit. We genoten eigenlijk heel erg van een leeg huis! Gaan en staan waar je wilt, zonder dat je non-stop gevolgd wordt door opgeschoten wild. We voelden ons eigenlijk een beetje opgejaagd door onze eigen voorgenomen grootse en meeslepende plannen. Hoe lekker is het om even he-le-maal niets te hoeven of te moeten. Dat was eigenlijk wel spannend en inspannend genoeg.

Ik vond het heerlijk dat ik ’s nachts of ’s morgens vroeg ongehinderd kon gaan plassen. Zonder op eieren te lopen en geruisloos de deur van de badkamer te openen, bang dat een van de meiden wakker zou worden. Dat kon nu allemaal lomp en onbeholpen. Precies zoals ik eigenlijk ben.

Sowieso was dat hele toiletgebeuren feest. Wat een verademing dat ik eens een drol aan een stuk kon leggen, zonder tussendoor 1000 vragen te hoeven beantwoorden of dat twee van onze bloedjes elkaar de hersenen in sloegen. Of met een beetje pech, alle drie. En dat onze avond na het avondeten meteen begon, och…wat een verwennerij! Even ongehinderd gaan en staan waar wij wilden, zonder onderbrekingen, gewoon in alle rust. Het lijkt wel of we volwassen zijn geworden!

Ook wij zijn er ingetrapt. Het hoeft allemaal niet groots en meeslepend. Klein en ingetogen is ook goed. Saai is goed. Saai is perfect! Wat hadden wij een saai weekend. Oh, heerlijk! Zo hervonden we toch onze gezamenlijke interesses weer. Ja, het moge duidelijk zijn…we zijn echt volwassen geworden. Voor zo lang het duurt dan…

 

Meer blogs van Judith: