Mijn kind is bang voor Corona

Mijn oudste dochter is bang. Ze is bang voor een groot, gemeen en meedogenloos monster. In de volksmond ook wel Corona genoemd.  Voor haar beleving dekt ‘gemeen monster’,  beter de lading. Dat monster gooide onlangs haar hele, vertrouwde leventje overhoop. Alles wat ze lief had, werd in een handomdraai met veel geweld in één veeg onderuit gehaald. Dat gemene monster slaat als een wilde om zich heen en verspreidt zich als een ongeleid projectiel. Niemand die kan vertellen welke kant het op gaat of hoe het te stoppen. Zelfs de hoge piefen en slimmeriken weten zich geen raad. Zelfs de baas van het land heeft de antwoorden niet in pacht. En misschien wel het allerergste: papa en mama weten het ook niet!

Ze wordt getergd door nachtmerries

Dat is angstaanjagend. Haar fantasie en de werkelijkheid nemen nu een loopje met haar.
’s Nachts wordt ze verteerd door tergende nachtmerries waarin iedereen die haar lief is, wordt gegrepen door dat monster. Ze omschrijft het als zombie taferelen. Haar angst voor de dood wordt gevoed. Bang dat oma dood gaat en bang dat zij zelf dood gaat. Vergankelijkheid krijgt ineens betekenis. En ik begrijp haar angst zo goed, want er gebeurt nogal wat in de wereld momenteel. Ze is een gevoelig meisje en ze trekt zich gauw dingen aan. Alles wat er nu gaande is, houdt haar bezig. Lastig om haar daarin gerust te stellen. We doen het wel, echt waar. Maar er is momenteel teveel gaande om die geruststelling helemaal van ons aan te nemen.

Ook de wereld van papa en mama staat nu finaal op zijn kop. Papa werkt thuis en mama is ook veel thuis. We moeten alles nu herinrichten en herschikken. Langzaam maar zeker vinden we daar nu onze weg wel in. Dat is fijn en dat haalt een heel klein beetje de druk van de ketel. Want al wordt het thuis steeds voorspelbaarder en overzichtelijker, de rest van de wereld is nog steeds een gekkenhuis. We leggen de focus nu zoveel mogelijk op thuis. Want daar hebben we wél invloed op.

Genoeg is genoeg!

Gister besloten we daarom dat we dat monster eens een lesje zouden leren. Het was mooi geweest. Hij had lang genoeg geregeerd. We hebben geen invloed op wat voor impact het monster op de rest van de wereld heeft, maar wel welke invloed het op onze wereld heeft. In ons hoofd en in ons huis. We gingen het uit het hoofd van mijn dochter verbannen. Ja, we zouden terugvechten! Ook in haar hoofd zou het niet meer welkom zijn.

We stopten haar zorgen in een magisch doosje

Ik heb gisteren een doosje in het leven geroepen. En nee, niet zomaar een doosje. Het was een doosje waar we al haar zorgen in zouden stoppen, zodat ze daar ’s nachts niet meer door verscheurd zou worden. Sceptisch zat ze naast me op de bank, toen ik haar vertelde over deze magische methode. Ik verzekerde haar dat dit echt zou werken en dat wanneer zij haar zorgen in dat doosje doet, ze weg zijn uit haar hoofd. Ik vertelde haar dat zij de baas was over haar hoofd. Ze raakte steeds meer overtuigd en ronduit vertelde ze me over al haar zorgen. Een voor een stopten we de zorgen in het doosje. We roerden ze nog even goed door elkaar, schudden nog wat en hoppa…toen kon de deksel erop. Het luchtte haar zichtbaar op! Haar hoofd voelde nu een stuk lichter.

Vanaf nu blijven de zorgen in het doosje

Ik zette het doosje op de keukentafel en verzekerde haar dat ze haar zorgen daarmee hier zou laten. Mocht er nou onverhoopt toch nog stiekem een nare gedachte in sluipen, dan hoefde ze deze alleen maar naar dat doosje te verwijzen, want daar zaten al haar zorgen in. In haar hoofd is geen ruimte meer voor zorgen. Punt. Ze mocht hier ook best streng bij zijn, want zij was immers de baas over haar hoofd! En als baas, moet je soms nou eenmaal streng zijn. Anders wordt er niet naar je geluisterd en wordt er over je heen gelopen. Strijdlustig knikte ze instemmend. We gaven elkaar een high five, een hele dikke knuffel en ik vroeg haar of ze er vertrouwen in had. Dat had ze! Mooi. Ik drukte haar nog eens op het hart dat we dit samen konden en dat wij die zorgen de baas wel zouden worden.

Ook even geen nieuwsberichten en actualiteiten meer

De radio en het (jeugd)journaal laten we nu voor wat het is, want dat gaat ook doorlopend over het monster. Ze luistert graag muziek, maar dat kan ook prima met een musicstream, dan word je niet ieder uur overvallen door nieuws wat alleen maar over het gemene en onhandelbare monster gaat. Thuis moet het veilig zijn en daar maken we geen ruimte voor dat gedrocht. Hier is het monster niet welkom! En thuis is onze wereld en in onze wereld zijn wij de baas en houden we het fijn en gezellig. Bam!

Die nacht bleef het rustig. Er kwam geen angstig en paniekerig kind naar beneden en de volgende ochtend bleek mijn dochter een zorgeloos hoofd te hebben. Vanaf nu bespreken we iedere avond voor het slapen gaan haar zorgen en stoppen deze in het doosje en laten ze achter op de keukentafel. Slaap lekker en tot nooit meer ziens Corona! Hier in huis dragen wij de Corona…eh kroon en zwaaien wij de scepter!

Lees ook: kinderangsten, hoe ga je ermee om?

Meer blogs van Judith: