Ik ben heel recalcitrant

Ik ben heel recalcitrant (tegendraads). Als iemand mij heel erg pusht om de ene kant op te gaan, dan zal ik liever de andere op gaan, alleen al omdat ik er een hekel aan heb om gepusht te worden. Dat is ook precies de reden waarom ik niet aan sporten doe waarbij iemand in m’n nek staat te hijgen of roept: “harder, meer, groter, sneller”. Want echt, dàt bepaal ik zelf wel.

Waar dit tegendraadse karakter van komt? Ik heb zo’n vermoeden dat het genetisch bepaald is. Mijn vader is ontzettend eigenwijs en tegendraads. Recalcitrantie in het kwadraat zeg maar. Hij is bijvoorbeeld zijn leven lang nog niet naar een kapper geweest. Hij vindt dat hij zijn haar zelf kan knippen. Hij knipte mijn haar dan ook totdat ik begon te puberen en hij met zijn schaar niet meer bij mijn hoofd mocht komen. Als ik nog naar kinderfoto’s kijk en ik zie die coupe… nou ja, laten we daarover maar niet beginnen. ;-) Maar terugkomend op zijn starre houding omtrent eigenlijk alles en in het bijzonder z’n eigen haar. Mijn moeder en ik zeurden hem maanden om een schaar te zetten in zijn lok. Wij vonden het ouderwets en hoe harder wij mekkerden, hoe geïrriteerder hij werd en ik vermoed alleen daarom al nog jaaaren wachtte met het knippen van die lok. En nu hebben we het over haar, maar eigenlijk heeft hij dat met alles. Als het niet op zijn manier kan, dan doet hij het niet.  

Nou lijkt het net alsof het een heel nare vent is, maar ik hou veel van mijn vader. Hij is naast recalcitrant ook heel liefdevol.

Mijn broer heeft dezelfde tik. Het is zijn way or the high way. Waarschijnlijk is het een ultieme manier van controle houden. Ik heb het dus ook, hoewel ik echt af en toe wat meer met de flow mee probeer te gaan. En het gaat me steeds beter af (al zeg ik het zelf).

Soms zit het me wel in de weg en soms is die stijve poot van mij heel behulpzaam. Het kan in de weg zitten als ik iets niet doe, omdat ik denk dat ik het niet leuk vind of het gewoon niet durf. Dan staat het dus een potentieel mooie ervaring in de weg. Zakelijk gezien helpt die stijve poot mij wel. Ik waai niet met alle winden mee, heb mijn eigen pad en die bewandel ik. Veel adverteerders zien het blogger-schap nog altijd als een misschien uit de hand gelopen hobby, niet realiserend dat het mijn werk is en ik van een bloemetje, notitieboekje of nagellakje niet kan leven. Of adverteerders die het onderste uit de kan willen en je een artikel willen laten schrijven voor een paar euro. Ik ben erg goed in nee zeggen. NEE, dat wil ik niet. NEE, ik heb mijn grenzen en jij mag daar niet overheen. Dat is dan weer de keerzijde van mijn recalcitrante ik. Dat wat heel veel mensen slecht kunnen, namelijk NEE zeggen, kan ik heel goed.

Ik denk dat ik toch maar gewoon lekker tegendraads blijf…

Fijne dag!