Een hoverboard is leuker dan ik dacht

Of we een hoverboard wilden testen. Ik zie mezelf al staan. No way, dat ik m’n nek ga breken op zo’n ding. Maar dochter Marisa heeft afgelopen jaar voor het eerst geskied en ze heeft ons toen verrast. Ze vond het niet alleen reuze leuk, maar bleek er ook best goed in. Daar heb je toch ook enig coördinatievermogen en balans voor nodig. Aan de andere kant… ze is soms te schijterig voor woorden (lijkt op haar moeder ) dus of ze erop zou gaan staan, geen idee. Ik mailde terug dat ik het eerst even aan dochterlief zou vragen, want als die het niet zou zien zitten dan kan ik op m’n kop gaan staan, maar dan gaat het ‘m toch echt niet worden. Iets met eigenwijs (heeft ze ook van haar moeder ).

Maar ik liet het zien en haar ogen werden gelijk groot. GAAF! Werd er geroepen. Nou, laat maar komen mailde ik door. En een dag later kwam er een loodzwaar pakket binnen met een prachtige blauwe hoverboard.

Eerste stapjes vond ik eng, maar dit helemaal!

Hij moest gelijk opgeladen worden en werd snel daarna getest. Eerst nog wat wankel, haar evenwicht zoekende. Daarna aan 2 handen van papa, vervolgens nog 1 hand en na een half uurtje oefenen stond ze helemaal alleen op de hoverboard. “Doe je wel voorzichtig”, roep ik nog. Ik durf bijna niet te kijken. Dadelijk gaat ze te hard in de rondte of te hard voor- of achteruit en dan kan ik met een gebroken pols naar het ziekenhuis. Doemscenario’s komen in mij op. Ik moet mezelf echt tegenhouden om niet de overbezorgde ouder te spelen. “Ik val niet”, roept ze terug. En een uurtje later, zegt ze: “kijk mam, ik kan er ook mee dansen” en ze laat het zien. Ik ben totaal flabbergasted. Daar staat ze zo even alsof het niets is te draaien en haar moves te maken. Ze gooit er nog even een paar deps en mime-speel-bewegingen achteraan.

Het ziet er zo makkelijk uit. Het gaat allemaal zo soepel. Dat moet ik dan toch ook kunnen, denk ik. Ik ga erop staan en met hulp van dochterlief blijf ik zowaar staan. “Nu moet je je gewicht naar voren verplaatsen”, zegt ze en ze houdt mijn hand vast. Maar in plaats van naar voren maak ik een rondje. En terwijl ik dat rondje maak, ga ik bijna onderuit. Mwah… laat maar… is toch eigenlijk niks voor mij. Makkelijk ammehoela. Voor meisjes van 10 misschien, maar niet voor deze ouwe muts van 48 

Zien hoe Marisa haar Hoverboard-moves maakt? Check ons filmpje.

De Hoverboard

Wij kregen een blauwe hoverboard en deze kost in de webshop van fietsenopfietsen.nl 149 euro. Je hebt ze ook in zwart, wit, rood en groen. Je kunt via Bluetooth op je smartphone verbinding met de hoverboard maken en zo kun je via YouTube of Spotify muziek afspelen. Echt heel cool. Een hoverboard koop je voor kinderen vanaf een jaar of 7 á 8. Jonger dan die leeftijd wordt afgeraden. De hoverboard heeft verder LED verlichting die aan de voorzijde schijnt. Bovenop heb je 2 indicatie lampjes, die aangeven hoe het met je accu gesteld is. Laad ‘m op tijd op, want hij stopt onmiddellijk als de accu leeg is en dan moet je echt snel afstappen. Je kunt namelijk er niet op blijven staan zonder dat het apparaat aan staat.

Hier een gelukkig kind in huis dat regelmatig even staat te Hoverboard-dansen.

Meer blogs van Esmée: