);

Hier hoeven mijn kinderen niet bij te zijn

Hier hoeven mijn kinderen niet bij te zijn

Als je kinderen hebt, ontkom je er niet aan dat je veel deelt. Heel veel. Privacy blijkt ineens een zeldzaam goed. Toch zijn er een aantal momenten waar ik liever geen van mijn kinderen bij heb. Of waar ik gewoonweg niet bij betrapt wil worden door een van hen. Sommige momenten houd ik gewoon het liefste voor mezelf. Ik kan er verschillende bedenken.

 

Dit doe ik het liefste alleen

Dan heb ik het over onder andere die bruine rakker die ik er vol overgave uit aan het werken ben. Dat is een moment voor mezelf. Daar heb ik geen hulp of toeschouwers bij nodig. Dit geldt ook bij die ene keer in de maand wanneer die rode vlag uithangt. Ook dan stel ik een paar extra paar ogen niet op prijs, wanneer ik me aan het verschonen ben. Dit is per ongeluk wel eens gebeurd natuurlijk. ‘Ieuw poep!’ Riep mijn jongste toen vol walging uit. Ja, mama’s poepen ook wel eens in hun broek. Daar liet ik het maar bij.

Echt niet dat het onderwerp rondom menstrueren bij ons nou zo’n taboe is, helemaal niet zelfs. Maar ze hoeven er niet met hun neusjes bovenop te zitten wanneer het die tijd van de maand is. Niemand eigenlijk. Het liefste mijn eigen neus ook niet.

 

Soms heb ik het niet in de hand

Als ik de schuifpui opentrek en ik voor de vierde keer op rij door de regen naar mijn werk moet, dan kan ik een pedagogisch onverantwoorde verbale uiting hiervan niet meer onderdrukken. Ook dat is een situatie die eigenlijk niet voor hun oortjes en oogjes bestemd was. Gniffelend achter mijn rug, wijzen zij mij terecht. Die oortjes horen werkelijk alles!

Het is ook niet wenselijk wanneer er een nieuwsgierig aagje zijn snoetje om de hoek steekt, net op het moment dat ik even stiekem dat ene stukje chocolade ongezien in mijn giecheltje denk te steken. Dat valt dan meer onder de noemer, ‘betrapt!’ Onder die noemer vallen helaas wel meer situaties. Meer ongemakkelijke en gênante situaties. Dan weet vast iedereen wel waar ik het over heb!

 

Papa en mama waren even aan het knuffelen…

Dan heb ik het over die intieme momenten waarvan je dacht dat je kinderen al ergens ver verdwaald waren in dromenland en jij en je lief eindelijk weer eens ontdekten wat een lekker hapje jullie elkaar vinden. Prompt staat er ineens een wijsneus zomaar midden in de slaapkamer. Oh yeah, dan ben je dus keihard betrapt. ‘Wat doen jullie?’ Vraagt een nieuwsgierig stemmetje. Creatiever dan de verklaring dat we elkaar even aan het knuffelen waren, kwamen we toen niet. Kindlief was vooral verbaasd dat we dit in ons blootje deden.

Oh, als dit voorval het kringgesprek op school maar bespaard blijft. Dat is dan het eerste wat ik me bedenk. Want kinderen vertellen al-les! Vooral die dingen waar blote billen, blote piemels, poep, pies en kak in voorkomt. Al die aspecten komen in een dergelijk voorval aan bod. Fingers crossed dus maar!

 

Meer blogs van Judith:

Over volwassen worden enzo...

Over volwassen worden enzo...

Terwijl de ene 90’s hit na de andere de boxen uit knalt, zit onze oudste dame ongeïnteresseerd en onderuitgezakt op de achterbank in onze…

Het moederschap is niet een grote roze wolk

Het moederschap is niet een grote…

Moeder zijn is natuurlijk het grootste voorrecht in het leven. Niets mooiers dan je kroost op zien groeien tot mooie, evenwichtige mensen.…

Eropuit in Volendam en Marken met kinderen

Eropuit in Volendam en Marken met…

Wij mochten onlangs op ontdekkingstocht door Volendam. Dit deden we met een geweldige speurtocht voor kinderen die ons met verhaalvontuur.nl…

Ik ben Judith: mama van drie meiden: 2012, 2014 en 2016. Passies: Schrijven/ fotograferen. Liefhebber van: Humor, Sarcasme, Lekker eten, Gezelligheid, Alleen zijn, Samen zijn, Zon, George Michael en nog zoveel meer! Guilty pleasure: Redbull. Quote: ‘Loslaten is de moeilijkste vorm van liefde’. Ik schrijf: vaak met een knipoog, soms rauw en intens, bijna altijd met een vleugje humor .

Biografie in een notendop: Ik heb een roerige jeugd genoten en ben mijn moeder op 26 jarige leeftijd aan zelfdoding verloren. Ik kom haar nog regelmatig tegen nu ik zelf moeder ben. Zij en haar omstandigheden zijn regelmatig onderwerp van mijn schrijven. Maar ik haal mijn inspiratie ook veelvuldig uit mijn drie meiden en andere allerhande verwonderingen. 

Reacties 0

This thread has been closed from taking new comments.