Nieuw haar voor een oude Barbie: DIY hell voor ouders

Ken je dat je scrollend op Youtube ineens eindigt in allerlei DIY projecten en dat je denkt, nouuuuuuwww, dat kan ik vast ook! Sowieso apart dat het algoritme heeft bepaald dat je bepaalde dingen te zien krijgt, maar dat je er dan vervolgens op klikt en denkt, dat kan ik ook! Het ziet er gemakkelijk uit, je hebt alle ingrediënten voor het leer-jezelf-en-je-beperkingen-kennen feestje in huis en je kinderen die staan te springen om een creatieve activiteit. op de een of andere manier heb dat vaker dan me lief is  en elke keer vraag ik me af hoe ik in die doityourself-hel ben beland. Het is altijd veel, veel, veel moeilijker dan het eruit ziet en ik verdenk de DIY goeroes dat ze heel veel gevloek en getier, blauwe plekken, kromgeslagen elementen voor het gemak maar achterwege laten. Brood kun je helemaal niet binnen 20 minuten maken, en een lijmpistool is niet het antwoord voor elk probleem. Dat heb ik inmiddels geleerd na een 'supersimpel en snel' broodrecept op YT te volgen of met een lijmpistool, vershoudfolie en een potje nagellak in de weer ging om laarzen voor poezelige Barbievoetjes te maken. Maar dan kom je ineens een DIY ietsje tegen op je scherm waarvan je, ondanks alle eerder opgedane kennis (of moet ik zeggen teleurstellingen) vermoed dat het wel haalbaar is. 

Ken je grenzen

Haalbaar? Zoals je oude Barbie omtoveren tot een mooie, nieuwe stijlvolle dame zonder klithaar. Om verwachtingen naar beneden bij te stellen, kijk je nog naar andere geuploade filmpjes van deze nieuwe goeroe die op je pad is gekomen. Goh, ze doet dit toch vaker denk je dan. Misschien kan je dit best en zodra je dit denkt... dan is alles verloren en de grenzen wagenwijd opengezet voor een nieuw DIY teleurstelling... 

Dit weet je alleen pas, als je er midden in zit en terugkeren naar wat ooit was, geen optie meer is. De weg naar terugkeer is per direct afgesloten en verleden tijd.

Een oude Barbie nieuw haar geven

Zo ook met de oude Barbiepop uit mijn kindertijd. Een pop met geschiedenis. Ze iss perfect voor dit project, want veel pluis en klitten in het haar. Ze zag er eigenlijk 30 jaar geleden al niet meer uit. De Barbie is alleen maar bewaard uit sentiment voor een ver later. In dat verre later zitten we dan nu. Ik kijk het filmpje nog 2 keer en besluit dan dat ik dit wel kan. Alle spullen leg ik klaar, zodat ik nergens naar hoef te zoeken en in een ruk door kan. Ik verheug me nu al op de bewonderende oeh's en ah's van K1 (kind1) als ze morgen een prachtige Barbie kan aanschouwen. 

Stap 1 is simpel. Je knipt vrolijk, maar met een tikkeltje spanning het haar er af. Geen weg meer terug dendert het door je gedachten. Je optimistische jij geeft geen sjoege en wuift alles weg. Als ze het op YT kunnen, kun jij het ook!

Het afknippen van de lange haren is een makkie, maar dan komt het restje stekeltjeshaar nog. Weken in heet water en dan eruit friemelen met een pincet. Hmm, toch echt wel zwaarder dan je dacht. Je bent ook al 20 minuten bezig. Dit gaat vast wel langer dan een uur duren begin je te vrezen. Je kijkt op de klok en gaat braaf verder. Nog volslagen in het ongewisse hoe lang dit DIY gebbetje uiteindelijk duurt.

Ok, je geeft toe, de regenboogwol op tafel is wel hartstikke leuk. Even een oppeppertje voor je aan de make over begint is wel fijn. Je voelt je weer optimistisch worden en begint aan de eerste lok in zachtgeel. Je naald is nog nooit gebruikt. Ook wel leuk om dingen die je nooit eerder hebt gebruikt, te gebruiken niet waar? Het voelt anders zo zinloos van alle energie en grondstoffen die er ooit voor zijn geproduceerd. Zie! Dit project kent geen verliezers. Alhoewel... Zo'n plastic poppenhoofdje is toch veel dikker en lastiger te penetreren met een naald dan je je ooit had voorgesteld. AUW! Het doet ook echgt pijn aan je vingers. Je scrollt terug en kijkt  of je een vingerhoedje over het hoofd hebt gezien. Nee, niets gemist. Toch pak je uit de naaidoos een vingerhoedje, want je hebt al een paar gaatjes in het topje van je vinger geprikt en gezien het kale hoofdje in je handen worden dat er vast nog wel meer.

Rijg, zucht, steun. Herhaal. 

Je blijft maar doorgaan en doorgaan, totdat je kromme, pijnlijke vingers en nog krommere naald vinden dat het wel mooi is geweest. Barbies hoofd is nog lang niet af, maar je bbent al ruimschoots over je tijdslimiet heen. Genoeg is genoeg. Je pakt een potje nagellak en verft het 'opgeschoren' stukje haar in een geinig glitterkleurtje. Zo dan. Het is precies de eigentijdse look die je voor ogen had. De kromgedrukte naald eindigt in de vuilnisbak en de pop bijna ook... Maar je houdt je in. Met vermoeide vingers en een verwijtende stem in je hoofd over de`DIY hel, ga je naar bed. Morgen zie je wel weer verder.

DINY - Do It NOT Yourself

Wanneer je weer een beetje kunt lachen om je avontuur, heb je weer puf om het gedrocht erbij te pakken. Het resultaat is beter dan hoe het was, eerlijk is eerlijk. Maar toegegeven, er zijn dingen die absoluut niet de moeite waard zijn om te do it yourselven. Zo ook dit Barbiehoofdje waar naalden amper doorheen kunnen perforeren. De volgende keer trap je niet meer in die selluf doen val en denk je direct Do it Not Yourself!