);

Nu al een Middelbare school uitkiezen?

Nu al een Middelbare school uitkiezen?

Al aan het begin van dit schooljaar hoorden wij verontrustende berichten over “postcode-gebieden”, “extreem lange wachtlijsten”, “ballotagecommissies” en “voorkeursbeleid” op de Middelbare scholen hier in de omgeving. Nu leek mij het enigszins overdreven om mij daar al druk over te moeten maken met een net 10-jarige zoon in groep 7, dus besloot ik er verder niets meer mee te doen. Tot het december werd en er ook door leraressen en reeds ervaren ouders (lees: ouders met reeds een of meer kinderen op het voortgezet onderwijs) nadrukkelijk op werd gewezen dat wij ons toch echt dit jaar al moesten verdiepen in de scholen waar onze oudste zoon eventueel naar toe zou willen/kunnen.

Zoonlief zelf had (zoals gewoonlijk) een zeer nadrukkelijke mening. Naar school A gaan allemaal kakkers, naar school B gaan alleen kinderen die hoogbegaafd zijn, bij school C zijn ze heel streng, en op school D zitten alleen kinderen die niet kunnen leren. OK, OK, in het brein van mijn 10 jarige pre-puber had zich dus duidelijk een beeld genesteld. Omdat ik zelf in een geheel andere omgeving mijn puberjaren door heb gebracht, vroeg ik de mening van mijn echtgenoot. Dat had ik beter niet kunnen doen. Het beeld dat hij schetste verschilde namelijk niet veel van het beeld dat onze zoon in zijn hoofd heeft. In zijn jeugd (uiteraard opgegroeid in de jaren ’80), was school A inderdaad een school waarop alleen kinderen met zeer welvarende ouders met “oud” geld zaten, en was school B alleen voor de Gymnasium en Atheneum kinderen. En ja, school C was een streng Christelijk Lyceum waarvan de gemiddelde leeftijd van de leraren en leraressen 60+ was (of leek te zijn)……en school D, tja, school D, daar gingen eigenlijk alleen kinderen heen waarvoor men de hoop al had opgegeven, wat helaas resulteerde in een zeer hoog percentage tienerzwangerschappen en jeugddelinquenten.

Nu wonen wij natuurlijk onder de rook van Den Haag en houdt dit in dat wij als ouders rekening dienen te houden met A. een zeer groot aanbod en diversiteit van scholen, en B. de “stadse problemen” die nou eenmaal bij onze woonomgeving horen. Hoe anders is het als je in een klein dorpje op de Veluwe opgroeit, of een kneuterig plaatsje in Limburg? Toch denk ik niet dat wij anders zijn dan de ouders die daar wonen. Willen we niet allemaal hetzelfde, namelijk een gezellige en veilige schoolomgeving waarin op hoog niveau onderwijs wordt gegeven en onze kinderen zich voluit kunnen ontplooien tot zelfstandige, sociale volwassenen? En uiteraard allemaal de school verlaten met een diploma op zak!

 

Dat betekent: Middelbare scholen bezoeken!

Dus….zijn sinds een paar weken onze zaterdagen strak ingedeeld: Voetbalwedstrijd jongste, voetbalwedstrijd oudste, open dag Middelbare school. Wij zijn inmiddels bij vier open dagen geweest. Van alleen Havo/ Vwo tot “alles door elkaar”  van VMBO t/m Gymnasium. Van scholen die al 150 jaar bestaan, tot complete nieuwbouwprojecten. Van scholen met maximaal 900 leerlingen, tot “leerfabrieken” met duizenden leerlingen. En dat is nog maar het topje van de ijsberg met het scala aan keuzes die we hebben! Op iedere school houdt de rector een bevlogen betoog over de leerling die centraal staat, het zelfstandig moeten werken en de fijne sfeer op school. En wij? Wij klapperen met onze oren en knipperen met onze ogen….teruggeworpen in de tijd dat ik zelf als brugpieper in 1982 met mijn veel te grote schooltas voor het eerst naar VWO1 ging. En nee, ik had geen open dag bezocht met mijn ouders, ik ging gewoon naar de school waar mijn zus ook al op zat.

Gelukkig hebben we nog een jaar de tijd en kunnen we het allemaal nog even laten bezinken. Vandaag op de terugweg van onze vierde open dag wilde ik even in het kort evalueren met zoonlief. Want ja, het gaat er natuurlijk om waar hij zich het prettigst bij voelt volgend jaar. In zijn Top 3 was nummer 1 vandaag gedaald naar nummer 3. “Goh, vond je deze school dan zoveel leuker?” vroeg ik verbaasd. “Nee dat niet, maar die andere school is wel een takke-eind fietsen!”, was het droge antwoord.

Tja, het blijven toch vooral praktische wezens he, die mannen?

 

Uitgelichte afbeelding is van Shutterstock

Niet in ieder mens schuilt iets goeds helaas

Niet in ieder mens schuilt iets…

In juli 2006 werd onze Luca geboren. Met 37 weken is mijn bevalling op gewekt nadat met 36 weken mijn vliezen waren gebroken. Nu weet ik dat…

Een moment voor jezelf, hoe heerlijk zou dat zijn

Een moment voor jezelf, hoe heerlijk…

Of ik zin heb om een weekje mee te gaan naar Ibiza? Deze vraag werd mij een kleine maand geleden gesteld. "Even lekker met de meiden onder…

KISS me baby

KISS me baby

Tijdens knuffelen en lichamelijk contact wordt er een wonderbaarlijk stofje in de hersenen aangemaakt; oxytocine, ook wel het knuffelhormoon…

Ik ben Nathalie, 46 jaar en moeder van twee zoons, Luca (2006) en Noah (2009). Sinds augustus 2013 ben ik de trotse eigenaar van een webshop vol Stoere Jongenskleding. Klein begonnen omdat het me “leuk leek om erbij te doen”, maar inmiddels weet ik beter. Nu dus fulltime aan de weg aan het timmeren om van mijn webshop “een begrip” in Nederland en België te maken. Van een drukke baan als afdelingsmanager buitenshuis naar een drukke baan als ZZP’er binnenshuis, was een behoorlijke omslag, maar inmiddels zou ik niet anders meer willen!

Ik verbaas me dagelijks over mijn eigen kinderen, maar ook over de mede-moeders in mijn omgeving. Ik hoop dat ik via mijn blogs een stukje herkenning oproep bij iedereen. Vaak met een lach, soms met een traan.

 

Reacties 3

  1. Gre

    feb 06, 2017 at 09:29

    Heel herkenbaar, het eerste gedeelte, ook ik dacht moet dat nu al! nu heb ik een dochter en meiden zijn vaker wat enthousiaster te krijgen voor dit soort activiteiten De eerste open dag van maar liefst 3 scholen te gelijk tussen 9 uur en half 2 kon al niet doorgaan vanwege het overlijden van mijn vader op die dag dus mijn hoofd stond wel ergens anders naar. De tweede, van 2 scholen te gelijk, werd enthousiast bezocht en op beide scholen hadden we eigenlijk tijd te kort en toen begreep ik ook waarom je er in groep 7 al een keer naar toe moet gaan. Je krijgt het jaar erop n.l. een herkansing en kunt alles nog eens beter en met andere ogen bekijken en vaak valt de eerste keuze toch een beetje tegen. Uiteindelijk vond ik het ook heel jammer dat we de eerste 3 niet hadden kunnen bezoeken.. Het jaar erop hebben we alle scholen bezocht en nu zit ze op de school van haar keuze ( gelukkig voor haar ingeloot want het is een populaire school) en heeft het er echt reuze naar haar zin. Ik raad echt elke ouder van een kind in groep 7 om de open dagen al te gaan bezoeken!



  2. Ik vond het juist heel handig om in groep 7 al te gaan kijken naar scholen. Je kind kan dan eerst ,filteren, wat echt niks is en het jaar daarna ,in groep 8, efficienter en gedetailleerder kijken naar de school/scholen die wel in aanmerking komen. In onze regio hebben de 2 populairste middelbare scholen altijd op dezelfde dag en tijden hun open dag. En dan is het prettig om ze in groep 7 even kort te hebben gezien voor een eerste indruk. Mijn 2 meiden hebben voor dezelfde school gekozen, puur omdat zij zich daar prettig voelden. Mijn oudste dochter is overigens het derde jaar overgestapt naar de vrije school omdat dat leersysteem haar toch beter ligt.



  3. Het lijkt me best heel lastig als je maar moet hopen dat je kind naar de school van zijn of haar keuze kan. Dat is hier in de Achterhoek dan wel weer fijn: je kunt eigenlijk altijd terecht waar je wilt. Maar ik weet dat dit niet overal zo is.

    En het is slim om minimaal vanaf groep 7 te gaan kijken op open dagen.



This thread has been closed from taking new comments.