In de rubriek: De zwangere buik van … stellen we 10 vragen aan moeders over de tijd dat ze zwanger waren. En natuurlijk tonen we buiken. Blote buiken, geklede buiken, kleine, grote, het maakt niet uit. Zolang die buiken maar zwanger zijn.

Deze week is het de beurt aan Wendy, die in een klein Brabants dorpje 2 kinderen grootbrengt en daarnaast een té leuke webshop heeft.

 

Hoeveel weken zwanger was je toen deze foto genomen werd?

De foto’s zijn genomen toen ik 34 weken zwanger was van ons eerste kindje. 

 

Hoe heb je je zwangerschap beleefd?

Ik was voor het eerst zwanger en vond het heel spannend maar vooral bijzonder, bijzonder dat er in mijn buik gewoon een klein mini mensje aan het groeien was. De zwangerschap zelf verliep goed, alleen op het einde was mijn bloeddruk elke keer als ik naar de verloskundige ging te hoog en werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. 

Was je misselijk in het begin?

Gelukkig niet, hier zag ik het meest tegen op. Ik heb namelijk een Emetofobie (angst voor overgeven), de fobie heb ik aardig onder controle maar zwangerschapsmisselijkheid was wel iets waar ik toch een beetje bang voor was.

 

Had je bijzondere (eet) gewoontes tijdens je zwangerschap?

De laatste maanden van mijn zwangerschap waren in de zomer van 2014, het was een erg warme zomer en de waterijsjes waren toen niet aan te slepen. Vooral de dubbellikkers en de vrieslollies waren hier favoriet. Verder had ik niet veel bijzondere gewoontes.

 

Na hoeveel weken zwangerschap beviel je?

Met 40+5, ik was vijf dagen overtijd toen de bevalling spontaan begon. 

 

Was het een natuurlijke bevalling of een keizersnede?

Helaas is mijn bevalling totaal niet verlopen zoals ik het in mijn bevallingsplan had geschreven. Het was in eerste instantie al de bedoeling om thuis te bevallen maar door de te hoge bloeddruk mocht dit niet meer en dat was maar goed ook….

De weeën begonnen woensdag op donderdag nacht en kwamen al best snel achter elkaar, in de ochtend zijn we dan ook naar het ziekenhuis vertrokken. Daar aangekomen bleek ik helemaal geen ontsluiting te hebben en werden wij weer terug naar huis gestuurd. Omdat ik rugweeën had vond ik de weeën heftig en zijn we rond lunchtijd naar het ziekenhuis gegaan, maar weer had ik geen ontsluiting.

Gelukkig mocht ik toen wel in het ziekenhuis blijven en vanaf dat moment ging het snel. De weeën werden steeds heftiger en ook al was het helemaal niet mijn bedoeling wilde ik op dat moment toch graag pijnstillers. Ik kreeg een morfinepompje en dat gaf wel verlichting. De tijd vloog voorbij, maar tegen het einde aan kreeg de baby problemen.

Elke keer als ik een wee kreeg daalde zijn hartslag, gelukkig zat ik op de laatste centimeters ontsluiting en kon de bevalling bijna beginnen. Voor de zekerheid prikte ze nog een keertje bloed bij de baby om het zuurstof gehalte goed in de gaten te houden en toen was het mis.

In het bloed zagen ze dat de baby het niet best meer had er was haast bij geboden. Ik had op dat moment al 10 cm ontsluiting en mocht gaan persen, hier kreeg ik 15 minuten voor en mocht het dan niet lukken zouden ze ingrijpen. Nou 15 minuten persen was echt niet genoeg, de baby was geen centimeter gezakt. Het was tijd om in te grijpen, binnen een mum van tijd stond het kamertje vol met ziekenhuispersoneel en werd ik gereed gemaakt voor een keizersnede.

Uiteindelijk is mijn bevalling dus een spoedkeizersnede geworden en dit was maar goed ook, ik vraag me weleens af hoe het afgelopen was als we dit thuis mee hadden gemaakt.

 

Was het geslacht van je kindje een verrassing of wist je het al lang?

Wij wisten al wat het werd, dat wilde wij namelijk bij de 20 weken echo al weten. We zijn allebei erg praktisch ingesteld en zo konden we lekker gericht gaan shoppen. 

 

Wat werd het en hoe heet hij of zij?

Een hij en hij heet Tim Heimen, de naam Heimen wordt al vanaf 1634 gegeven aan de eerst geboren zoon in mijn man zijn familie een traditie die wij natuurlijk graag in stand houden want hoe bijzonder is dat. 

 

Als je het overnieuw mocht doen, zou je dan proberen de zwangerschap anders te beleven, iets anders te doen?

Ik zou het niet overnieuw willen doen, wel heb ik het opnieuw gedaan. Mijn tweede zwangerschap was bijna identiek aan de eerste zwangerschap alleen had ik nu geen hoge bloeddruk en was het een stuk minder warm. Wel had ik mijn tweede zwangerschap erg veel last van zwangerschapsjeuk.  

 

Heb je nog tips voor mama’s to-be?

Pak je rust en geniet van het mooie wonder dat in je buik groeit. Meer tips heb ik niet want iedere zwangerschap is toch weer anders.

Dank je wel voor dit interview Wendy en voor je mooie buikfoto's. Kijk eens op Wendy's webshop met bijtsieraden en meer leuk en gemakkelijk babyspul op www.modernemoeders.nl. En je kunt haar volgen op Facebook, Instagram en Twitter.

Meer uit deze rubriek lezen? Ga naar De zwangere buik van….