Sharon is moeder van 3 kids en vindt het heerlijk om thuis te zijn bij en voor haar kinderen. Ze noemt het zelf geen werk, maar ondertussen is ze goed bezig met haar online magazine voor (aanstaande) moeders met kinderen van 0 tot 18: Moeders.nu. Ze heeft zelfs een heuse Moeders.nu app gelanceerd, waarin je kan aangeven waar jouw interesses liggen en die je vervolgens de leukste online artikelen toont op basis van die interesses. Vandaag vertelt Sharon over de geboorte van haar laatste zoon Sam en hoe ze het eerste jaar met hem ervaren heeft.

 

Je zoon heet Sam. Waarom de keuze voor deze naam?

Mijn dochter heet Mai en mijn andere zoontje heet Liam. We houden van korte namen en zochten dus voor onze derde ook een korte naam. Omdat mijn man uit Israël komt en we veel kennissen en vrienden in het buitenland hebben, moest het een naam zijn die zowel in het Nederlands áls in het Hebreeuws áls in het Engels goed uit te spreken is. Vandaar Sam. 

 

Hoe verliep de bevalling van Sam? 

Sam is met een geplande keizersnede geboren. We hadden een mooie datum geprikt in de 39ste week. Mijn eerste twee bevallingen waren nogal problematisch, toen probeerden we nog op natuurlijke wijze te bevallen maar na allerlei hulp-ingrepen is dat niet gelukt dus hebben ze na 20 uur weeën toch maar een keizersnede gedaan. Ik was dus maar wat blij dat ik niet door dat hele proces heen hoefde, maar gewoon hup naar het ziekenhuis kon en direct een keizersnede zou krijgen. Maar ja, Sam wilde al komen met 37 weken. Omdat ik tijdens de eerste bevalling een longembolie kreeg moest ik tijdens deze zwangerschap aan de bloedverdunners. Als je bloedverdunners gebruikt mag je dus eerst 24 uur niks spuiten voordat je geopereerd kan worden. Nou, daar ging dus mijn relaxte keizersnede. Ik heb alsnog 24 uur weeën moeten doorstaan voordat ik eindelijk die keizersnede kreeg. Dat was een behoorlijke tegenvaller. 

 

En dan ben je weer moeder, voelde dat ook direct zo?

Ja direct! Maar dat gevoel had ik al toen hij nog in mijn buik zat. Misschien omdat hij de derde is en je weet wat je te wachten staat. Het was ook zo leuk om mijn kleine man aan zijn grote broer en zus te laten zien. 

 

Was Sam een makkelijke baby?

Hm, nou niet bepaald. De eerste weken wel, maar na een paar weken kreeg hij erg veel last van reflux en hij bleef maar huilen. De eerste 6 maanden was hij echt een huilbaby. Dat was wel pittig helemaal als je nog twee kinderen hebt rondlopen. Maar zodra hij wat meer vast voedsel kreeg én met medicijnen van de kinderarts ging het een stuk beter.

 

Wanneer sliep hij voor het eerst door? 

Mijn oudste twee sliepen beiden vanaf de tweede week door, echt van 00:00 uur tot 06:00 uur. Sam niet, die is tot een maand of 9 toch iedere nacht wel een keertje wakker geworden om te eten. Dan was het om 03:00 uur even voeden en direct weer doorslapen. Niet zo’n groot probleem dus. Hij heeft altijd in zijn eigen kamertje in zijn eigen bedje geslapen, misschien dat dat heeft geholpen. 

 

Gaf je borst-  of flesvoeding? En vanwaar die keuze?

Ik gaf borstvoeding. Voornamelijk omdat het gewoon zó makkelijk is. Geen flesje schoonmaken, ‘s-nachts geen flesjes hoeven klaar maken, je hebt altijd wat bij je én het is gewoon zo schattig om te zien. Ik moet wel zeggen dat ik echt wel veel pijn heb gehad de eerste weken borstvoeding geven. Ze zeggen altijd “het mag geen pijn doen” maar hoewel ik prima aanlegde en hij goed dronk zat ik echt regelmatig met tranen in mijn ogen van de pijn te voeden. Na een week of 4 was dit wel over en kon ik er echt van genieten. Na 6 maanden ben ik gestopt want ik moest weer aan de medicijnen. 

 

Hoe heb je het eerste jaar ervaren mama van Sam?

Ik vond het eerste half jaar bijzonder pittig en stond ik regelmatig met mijn handen in het haar en half overspannen op het schoolplein. Na een half jaar, toen de reflux zo goed als over was en hij ook wat beter ging slapen begon voor mij het genieten. 

 

Wanneer ben je weer gaan werken? Of heb je andere keuzes gemaakt?

Ik ben niet gaan werken, ik hou het bij mijn website en mijn kinderen  

 

Ging je baby naar opa/oma, gastouder of kinderdagverblijf? Is de keuze bewust geweest en/of gebaseerd op kosten?

Nop, de kinderen zijn altijd bij mij. Ik vind het heerlijk om lekker thuis te zijn met mijn kinderen en heb nooit het gevoel gehad dat de muren op me af kwamen ofzo. Nu gaat Sam naar de peuterspeelzaal en, eerlijk is eerlijk, dat zijn heerlijke uurtjes vrijheid, maar ik vind het wel weer heel fijn als ik hem om 12:00 uur op kan halen. 

 

Denk je dat er nog een baby komt in de toekomst?

Sam is echt de laatste. Ik ben bijna 42 en heb 3 keizersnedes achter de rug met allemaal gecompliceerde zwangerschappen. Ook de gynaecoloog vond het geen aanrader om voor nog een kindje te gaan. Als de situatie anders zou zijn geweest dan had ik dolgraag nog een 4e gehad. 

Dank je wel Sharon voor je bijdrage aan onze rubriek. Wil je Sharon volgen, kijk dan eens op haar Website en op Facebook en Instagram. En download vooral haar moeders.nu app via de App Store of Google Play Store!