Zomaar een dag uit het leven van een fotograaf

Het is een warme zomerdag. Ik ben gezellig met mijn gezinnetje op de fiets naar de haven in Willemstad om een hapje te eten. Na onze bestelling kijk ik even op mijn telefoon. En ja hoor! Een app! Ok rustig blijven, zeg ik tegen mezelf en eerst even proberen te bellen. Hij neemt op… Ok ik kan nog even mijn eten opeten en wachten op de volgende app. Die volgt al snel en ik geef Tom en Sjors een kus en fiets er als een speer vandoor terug naar huis. Bijna beland ik in de sloot en bots ik tegen een andere fietser, maar ik ben nog nooit zo snel thuis geweest. Ik pak mijn spullen en spring in de auto. Daar check ik of ik alles wel heb en rij ik weg. Dan bedenk ik me dat ik wel een heel kort zomerjurkje aan heb. Kan dit wel? Waarom heb ik niet even iets anders aan gedaan? Of sowieso vanmorgen? Ik wist toch dat dit kon gebeuren! En mijn make up zit ook niet meer zo fraai… Man! Waar zit ik me druk om te maken? Gassen!

Eindelijk arriveer ik op mijn bestemming. Ik parkeer snel de auto, pak mijn spullen mee en ren naar binnen. Het is overal rustig, dus ik  kan zo doorlopen en de lift instappen. Als ik op de goede verdieping ben, bots ik tegen een gesloten deur aan. Hu? Kak! En nu? Oh er zit een bel… maar er gebeurt niks. Hallooooo??? Denk ik. Ik wil er in en ik heb nogal haast! Na nog een paar keer bellen, hoor ik een zoemend geluid en kan ik de deur openen. Yes! Lets go!

Eindelijk kom ik personeel tegen en vraag ik of zij weet waar ik precies moet zijn. Maar dan, hoor ik gehuil. Ik kijk haar aan en ik weet genoeg. Ik ben te laat! Ik baal als een stekker maar tegelijkertijd bedenk ik me wat er net achter deze deur heeft plaats gevonden.

Er is een baby geboren!

Ik mag alsnog naar binnen en ik zie daar een heel trotse vader met een heel lief mini mensje in zijn armen staan. Mama ligt in bed maar ziet er goed uit!

Sorry! Roepen ze in koor… Geen sorry, ik ben er nu toch dus let vooral niet op mij en ik ga aan de slag. Ik klik wat foto’s van papa en zijn kleine meid terwijl de verloskundige nog druk bezig is met mama.

Het is blijkbaar een mega snelle bevalling geweest. Mama kreeg weeën en deze waren meteen heftig. Ze stuurde mij een appje met: ‘Het is begonnen’ en ‘Meteen heftig’ met het nummer van papa erbij. De verloskundige was er al toen ik papa aan de lijn kreeg en ze op dat moment besloten naar het kraamhotel te vertrekken. Onderweg naar het kraamhotel werden de weeën nog heftiger en kreeg ze al persdrang. Goed en wel op de kamer is mama al begonnen met persen en niet veel later was hun kleine meisje er. Helaas heb ik dat moment gemist maar vanaf het moment dat ik er was wel, heb ik wel heel mooie foto’s kunnen maken. Foto’s van het kleine meisje dat bij mama op de borst werd gelegd en meteen ging zoeken naar de borst. Niet veel later vond ze die borst en is gaan drinken. Helemaal uit zichzelf. Zo bijzonder mooi om te zien en om dat moment vast te leggen. En natuurlijk het moment dat grote broer op bezoek kwam en zijn zusje voor het eerst ontmoette. Hij had een smile van oor tot oor, maar vond uiteindelijk de beschuit met muisjes veel interessanter. En voor ik stilletjes aan weer vertrok omdat ook de oma’s gearriveerd waren, had meneer al twee beschuitjes op. Ik hou er van! De allermooiste foto die ik heb mogen maken vind ik deze:

De verloskundige liet zien in welke houding ze in de buik heeft gezeten. Ze vond alle checks en het wegen totaal niet leuk, maar in deze houding werd ze meteen weer rustig.

Wat ben ik toch gezegend dat ik als fotograaf zulke momenten vast mag leggen.

Meer blogs van Yvonne: