Daarom haal je soms namen door elkaar

‘Liza, eh…Fleur, neeheeej….Katie…pak je schoenen maar’ Gevolgd door; ‘Fl…eh, Katie…he, verhip….Liza, heb jij je jas nu al aan?’ Zo wordt alles wat ik wil vragen altijd een eindeloze zee van versprekingen in de namen van mijn meiden. Als het zich in een zeldzaam geval eens beperkt bij slechts één verspreking, dan maak ik het rijtje uit gewoonte gewoon eventjes af. Dan heb ik ze allemaal maar gehad!

De namenwissel: je houdt het gewoon niet tegen!

Een dagelijks terugkerend fenomeen! Ik ben niet de enige bij wie dit veelvuldig gebeurt. En het gebeurt ook niet alleen bij moeders hoor. Zo overkomt het mijn vader nu nog steeds wel eens dat hij zijn huidige vrouw bij de naam van mijn moeder noemt. Ehm…mijn vader en moeder zijn al heel wat jaren uit elkaar. Kleinigheidje blijf je houden! En een van mijn lieftallige collega’s blijft mij structureel door elkaar halen met een andere collega. Terwijl ze het zegt, slaat ze haar hand al tegen haar voorhoofd, maar er zijn ook momenten dat ze het écht niet in de gaten heeft. Ze kan het gewoon niet tegenhouden! Ik maak me er in mijn werk als pedagogisch medewerkster ook dagelijks schuldig aan. Ook die kinderen moeten het ontgelden! Zeker wanneer ik meerdere kindjes met dezelfde klank of letters in hun naam heb, dan zullen zij onherroepelijk meermaals door elkaar worden gehusseld.

Er is een verklaring voor deze vergeetachtigheid

Weet je wat nu zo leuk is? Er schijnt een heuse wetenschappelijke verklaring voor te zijn! Deze vertelt ons dat we veelal namen uit dezelfde relatiecategorieën verwisselen en met elkaar verwarren. Het gebeurt dus niet willekeurig en er zit een patroon in. Wanneer je je verspreekt heb je even een cognitieve kortsluiting. Volgens mij klopt dat wel! De versprekingen die ik maak, zijn inderdaad binnen mijn gezin of op mijn werk, maar ik noem nooit een kind op mijn werk per ongeluk naar een van de namen van mijn meiden of andersom. Gelukkig gebeurt mij niet hetzelfde als mijn vader en heb ik mijn lief nog nooit naar mijn ex genoemd! Deze heb ik dan ook hardgrondig uit mijn systeem gewist, ik zou ook niet eens meer weten hoe hij heet. Oké toegegeven, dat wil ik gewoon niet meer weten.

Het verwisselen van namen heeft niets te maken met vergeetachtigheid of dat de betrokkenen op elkaar lijken. Het vertelt iets over hoe je personen opslaat in je systeem, ook wel het ‘semantische geheugen’ genoemd. Deze functioneert min of meer als een netwerk van verbanden en relaties. Wanneer je de gewenste informatie over de bedoelde persoon even niet voorhanden hebt, kun je vaak wel informatie oproepen over vergelijkbare personen, zoals de naam van je andere kinderen of je partner.
In het geval van een moeder die de namen van haar kinderen door elkaar haalt, schijnt dit te zeggen dat ze evenveel van haar kinderen houdt. Gaat dit dan ook op voor je collega’s en die ex die af en toe toch nog per ongeluk genoemd wordt? Ik mag hopen van niet! Het zal des te meer te maken hebben met het feit dat ze zich in dezelfde relatiecategorie bevinden en ze een gelijkwaardige betekenis voor jou hebben. Je hoeft in ieder geval niet bang te zijn dat het met je geheugen of je intelligentie te maken heeft, je kunt er gewoon niets aan doen!

Probeer het maar eens niet te doen…

Thuis is het in ieder geval dagelijkse kost dat ik eerst het rijtje af ga, voor ik de juiste naam te pakken heb. Zelfs wanneer ik nog zo vreselijk mijn best doe om het eens een dagje niet te doen, blijkt dat de grootste uitdaging van het jaar. Dat lukt gewoon niet! Ik blijf me verspreken en namen verwisselen. Tot groot genoegen en plezier van mijn meiden. Zij doen het onderling trouwens net zo goed! Ha, herkenbaar dus voor velen! 

_{De afbeelding is van Ollyy: by Shutterstock}

Meer blogs van Judith: