Als je kind (peuter)hypoglykemie heeft

Nu de herfst, qua weer, toch echt begonnen is, lijken er om me heen steeds meer mensen geveld te worden door een griepvirusje. Nu is dat voor iedereen vervelend, maar als je peuterhypoglykemie hebt, zoals mijn dochter Fenne, ligt een ziekenhuisbezoek altijd op de loer. Dus wanneer ik op school ouders hoor praten over hun dochter of zoon die de hele nacht heeft liggen spugen of met hoge koorts op bed ligt, wil ik haar het liefst in een glazen bubbel stoppen, zodat zij de dans ontspringt. Want een simpel griepje heeft bij haar altijd meer impact, ook al kunnen we haar gewoon thuis houden.

Wat is peuterhypoglykemie (hypoglycemie)?

Wanneer een jong kind (tot 7 jaar) minder lang zonder eten kan dan een gemiddeld kind en dit niet toe te schrijven is aan een reeds bekende stofwisselingsziekte dan krijgt het de naam peuterhypoglykemie. De artsen vermoeden dat het stofwisselingssysteem van deze kinderen nog niet volledig geoptimaliseerd is. Waardoor veel eerder dan bij een gemiddeld kind de suikerspiegel naar verontrustende waarden zakt en het kind een hypo krijgt.

Hoe merkten wij dat Fenne peuterhypoglykemie heeft?

Op zaterdagochtend 8 februari 2012 haalde we Fenne iets later dan normaal (8.30) uit bed, maar tot onze schrik werd ze niet wakker. Dus meteen de dokterspost gebeld, die een ambulance stuurde. De broeders kwamen er al snel achter dat haar suiker verontrustend laag was en namen haar mee naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis werden we ondervraagd over haar eetpatroon van de dagen daarvoor, die niet afweek van normaal. Ze was/is een slechte eter, maar dat dit kon gebeuren daar schrok ik wel  enorm van. Na de spoedopname ging ik niet gerustgesteld naar huis en kreeg pas na 2 weken een afspraak bij de kinderarts. Die ons uiteindelijk doorstuurde naar de kinderarts metabole ziekte van het Radboudumc waar ons een hoop duidelijk werd. Na een vastenonderzoek bleek dat als Fenne om 17 uur haar avondeten opeet haar suiker al om 8.30 ’s morgens verontrustend laag is. Dus wij moeten er altijd voor zorgen dat ze op tijd eet, zodat ze niet kan wegraken.

Een simpel griepje en peuterhypoglykemie

Als een van onze andere dochters ziek is dan geven we ze af en toe een slokje drinken, zodat ze niet uitdrogen en eten ze iets als ze daar zin in hebben. Maar helaas kan dit bij Fenne niet en zelfs ’s nachts kunnen we haar niet rustig laten slapen. Normaliter krijgt ze voordat ze gaat slapen een perenprakje met koude maïzena. Dit biedt zekerheid voor de nacht. Dat ze dit, als ze niet ziek is, opeet, vind ik een wonder, want het is alsof je zand eet. Maar als ze ziek is, krijg je dit er vaak niet in, zodat ze elke 3-4 uur een beker sap met een toevoeging moet opdrinken. En dat houdt in dat ze dus ook elke 3-4 uur ’s nachts gewekt moet worden. Lukt dit niet of houdt ze dit niet binnen dan kunnen we richting ziekenhuis. Dus voor het “goede doel” moeten we haar dus continu eten of drinken “opdringen”. Dit stuit mij zo enorm tegen de borst, maar een andere keus hebben we niet.

Helaas komt het griepseizoen er weer aan en kan ik haar niet beschermen voor rondhangende virussen. Dus hoop ik maar dat haar immuunsysteem zo sterk is, dat ze niet ziek wordt.  Mocht dat wel zo zijn dan hoop ik dat we met zijn allen er voor kunnen zorgen dat ze ondanks alle vereisten lekker in haar eigen bedje kan blijven uitzieken.

Foto van Shutterstock