Is mijn 9 jarige kind in de puberteit?

Ik krijg regelmatig de vraag van ouders hoe het komt dat hun zoon of dochter van 9 jaar al in de puberteit lijkt te komen. Ze zijn brutaal, luisteren slecht, gaan over grenzen heen en het lijkt wel of ze in een hele andere wereld leven. In dit blog vertel ik je over deze fase in een kinderleven. Want 9 is een bijzonder leeftijd.

Wat gebeurt er in het 9e levensjaar van je kind?

Een kind van 9 jaar is nog niet in de puberteit. Het is een leeftijdsfase waarin er voor het kind heel veel verandert. Ze ontdekken hun eigen ik en de wereld waarin ze leven.

Tot 9 jaar leven kinderen in een fantasiewereld. Tijdens hun spel hoor je vaak heel veel fantasie. Wanneer ze 9 jaar worden verandert dit langzaam. Ze komen uit de fantasiewereld en maken kennis met de echt wereld. De “grote mensen wereld”. Dat is een hele andere wereld en dit kan voor sommige kinderen best heftig zijn. Dat merk je door middel van grenzen zoeken, aandacht vragen, of zich juist helemaal afsluiten voor de buitenwereld met een groot papier op hun slaapkamerdeur “ verboden voor ouders” of  “niemand mag hier binnen komen”

De wereld van een kind van 9 jaar wordt groter. Er komen allerlei thema's op hun pad zoals verlies, angst, nare gebeurtenissen, erbij willen horen, hun eigen ik ontdekken.

Het gedrag van het kind verandert. Ze gaan ineens vragen stellen waarvan je denkt hoe komen ze daar nu weer bij. Vorige week speelde hij nog met zijn LEGO en nu worden er bijna grote mensen vragen gesteld.

Het lijkt wel of ze ineens alles beter weten. Of dat ze niks meer van je willen aannemen. Want de juf op school zegt het anders dan jij als ouder en die heeft gelijk.

Ze kijken niet meer tegen jou als ouder op. Want er zijn ook meer mensen in de wereld die je als voorbeeld kunt hebben. Als vader of moeder weet je ook niet alles, dat beeld verandert voor je kind, want eerder dachten ze dat papa en mama alles weten en alles kunnen.

De emoties van je kind zijn ineens veel heftiger dan eerder. Als ze boos zijn is het ineens een woedeaanval. Zijn ze verdrietig dan duurt het langer of is het veel heftiger. Ze kunnen ineens angst hebben voor situaties waar ze eerder nooit moeilijk over deden. Bijvoorbeeld slapen in het donker.

Ook ontdekken ze hun eigen ik. Ze hebben een eigen mening die ze steeds verder gaan ontwikkelen en kijken ook naar hoe ze eruit zien, of ze erbij horen in de groep en willen graag gezien worden.

Het kan ook zijn dat je kind ineens niet meer wil dat je erbij bent wanneer hij gaat douchen of aankleden. Privacy is ineens ook erg belangrijk. Respecteer dit ook als ouder, maar ook als er broers of zussen zijn of jongere broertjes en zusjes.

Hoe ga je daar dan goed mee om?

Als ouder is dit best een heftige fase. Want nee je kind zit niet in de puberteit maar zo voelt het soms wel.

Wat vooral belangrijk is om aan je kind te laten merken dat je er voor hem bent. Wees open tegen elkaar. Ga met elkaar in gesprek. Beantwoord de vragen die jou kind heeft eerlijk. Ook al is het een lastig onderwerp bijvoorbeeld over dood en verlies. Want dat zijn onderwerpen waar je kind mee bezig is.

Kijk bijvoorbeeld af en toe samen eens naar het journaal en praat met je kind over wat er in de wereld gebeurt. Want als je ergens ziet dat er ook nare gebeurtenissen zijn is het op het journaal. Let zelf als ouder wel een beetje op wat het actuele nieuws is zodat er niet ineens hele heftige beelden op het netvlies van je zoon of dochter komen. In dat geval kan je misschien beter het jeugdjournaal bekijken. Dit is dan evengoed ook actueel nieuws.

Wat ik ook nog mee wil geven is, ga niet elke discussie aan met je kind. Omdat hij of zij een eigen mening gaat ontwikkelen hoeven ze nog niet overal hun gelijk in te halen. Jij blijft tenslotte de ouder. Je kunt wel aangeven dat je over een onderwerp wil praten. Maar als het voor jou als ouder duidelijk is en het begint op een discussie te lijken, geef je dit aan. We hebben hier nu over gesproken met elkaar het is duidelijk we gaan niet meer verder in discussie.

Als laatste is het ook belangrijk dat je de emoties, die heftiger kunnen worden, er wel laat zijn. Dus als je kind verdrietig is, laat het lekker huilen en praat daarna met elkaar over het verdriet. Net als met boosheid, angst of blijdschap.

Zijn er ook leuke dingen als je 9 jaar bent?

Natuurlijk zijn die er. Want hé je wordt ouder dus je mag langer opblijven. Of je wordt door je moeder om een boodschap gestuurd. Dat is best een verantwoordelijke taak. Ook gaan kinderen van 9 jaar inzien hoe belangrijk vriendschap is en ze hebben dan rond die leeftijd ook een echte beste vriend of vriendin.

Een heel fijn boek wat ik je kan aanraden is het boek Ik ben 9 van Bauke Borsboom. In dit boek komen kinderen van 9 jaar aan het woord en vertellen ze hoe het is om 9 jaar te zijn en waar ze tegenaan lopen.

Lopen jij en/of je kind vast in deze leeftijdsfase neem dan contact op met een kindercoach bij jou in de buurt. Want die zijn er om jullie te helpen en inzichten te geven om verder te kunnen.

De foto is van Shutterstock