27 jarige Jelske woont nu 6 jaar samen met haar Giovanni en zo'n 9 maanden geleden werd zij voor het eerst moeder. Ze werkt als leefgroepbegeleidster bij personen met een ernstige meervoudige beperking en doet dit met hart en ziel. In de mama van Isaura vertelt ze over haar ervaringen als mama.

 

Je dochter heet Isaura. Vanwaar de keuze voor deze naam?

We wilden graag een naam die je niet vaak hoort maar toch niet té speciaal klinkt en bovendien was het de enige meisjesnaam die we beiden als favoriet op ons lijstje hadden staan. Ik denk dat we er niet langer dan een dag of 2 over hebben moeten nadenken!

 

Hoe verliep de bevalling van Isaura?

De bevalling van Isaura was ingeleid omwille van mijn zwangerschapsdiabetes. Ik had het graag op natuurlijke wijze gehad maar helaas, op 40 weken werd de bevalling kunstmatig in gang gezet.  De bevalling op zich ging razend snel. Om 5 uur 's morgens al enkele centimeters ontsluiting na het inbrengen van een ballon en na het breken van mijn water ging ik op korte tijd van 5 naar 10 cm. Na een klein kwartiertje persen werd onze dochter net voor de middag geboren. Ik koos trouwens al snel voor een epidurale (een godsgeschenk mensen, echt waar) waardoor alles pijnloos verliep. 

 

En dan ben je moeder, voelde dat ook direct zo?

Absoluut niet. Ik had verwacht, dat ik net zoals al die andere mama's die je ziet op tv of in de blaadjes, meteen smoorverliefd zou zijn op dat kleine ukje en dat ik al huilend van geluk die kersverse baby op mijn buik mocht bewonderen. Ik voelde helemaal niks. De eerste weken waren voor mij een emotionele hel en ik wou eigenlijk het liefst van alles gewoon terug gaan naar het leven zonder baby. Gelukkig ben ik , met de steun van heel wat mensen, uit die negatieve spiraal geraakt.   

 

Is Isaura een makkelijke baby?

Isaura is een droom van een baby. Ze huilt zelden, eet goed, slaapt (meestal) door en kan zich met momenten perfect alleen bezig houden. Een vrolijke baby dus!  

 

Wanneer sliep ze voor het eerst door?

Isaura sliep rond haar 3,5 maand door. Na een aantal maanden dronk ze meer 's avonds waardoor ze steeds langer door sliep. Mij hoor je dus niet klagen over korte nachtjes (tenzij ze ziek is natuurlijk, da's dan weer andere koek).  

 

Gaf je borstvoeding of flesvoeding? En vanwaar die keuze?

Ik begon vol goede moed met borstvoeding. Ik was ervan overtuigd om door te gaan tot ze 1 jaar zou worden. 1 jaar werd 1 week live borstvoeding en 2,5 maand kolven. Neen, het was echt een HEL. Tepelhoedjes en lactatiedeskundigen konden me niet helpen: dochter wou niet aanhappen en ik had niet genoeg melk. Ik was zo blij dat ik ze de fles kon geven i.p.v. elke minuut een gevecht te houden met een baby die niet wil aanhappen. Maar eerlijk: bij een tweede zou ik het toch nog eens willen proberen, maar dan zonder torenhoge eisen op te leggen aan mezelf. 

 

Hoe heb je het eerste jaar ervaren als nieuwbakken moeder?

Momenteel is Isaura 7,5 maand dus zo ver zijn we nog niet maar ik merk wel dat er steeds meer structuur is in plaats van chaos. De dagdagelijkse routine loopt al stukken vlotter dan in het begint. Het is druk maar best wel gezellig!   

 

Wanneer ben je weer gaan werken? Of heb je andere keuzes gemaakt?

Ik ging terug aan het werk toen Isaura 5 maand werd. Ik werk als opvoedster en in onze sector mogen we niet klagen over onze dagen thuis zitten na de bevalling. Ik ben heel blij dat ik voldoende tijd heb gehad om te wennen aan het leven met z'n 3tjes.

 

Gaat Isaura nog naar opa/oma, gastouder of kinderdagverblijf? En is de keuze bewust geweest en/of gebaseerd op kosten?

Isaura gaat naar de onthaalmoeder en dit was ook een bewuste keuze. De huiselijke sfeer vond ik heel belangrijk en dat vind je wel bij iemand die gewoon in zijn eigen huis voor een kleine groep kindjes zorgt. Het contact vind ik ook veel persoonlijker en dichter dan bij een groot kinderdagverblijf. 

Zou je nog een 2e kindje willen in de toekomst?

Voorlopig is het antwoord op die vraag 'neen'. Ik ben zowel fysiek, mentaal als emotioneel nog niet klaar om nog maar te denken aan een tweede kindje.  Tijd zal dus raad brengen.

 

Dank je wel Jelske voor je openhartige bijdrage aan deze rubriek en de foto's van Isaura en jouzelf. Wil je Jelske volgen en weten waarover ze schrijft? Kijk dan eens op haar blog en je kunt haar volgen op Facebook, Twitter en Instagram.

 

Meer lezen van deze rubriek: De mama van baby…?