Het is maandagochtend 06.45 uur en de timer van mijn telefoon gaat af. Ik lig in een vreemd bed in een vreemd huis in Maastricht, maar heb wonderwel onrustig maar prima geslapen. Ik word vanochtend onderzocht en binnenstebuiten gekeerd tijdens het Queen of Hearts onderzoek in het Maastricht Universitair Medisch Centrum en ik moet er om 07.45 uur zijn, dus kom uit mijn bed en pies nog een keer in de speciale urine container. Zó de 24 uur, dat ik al mijn urine op moest vangen, zitten er eindelijk op.

Omdat ik al vroeg in het ziekenhuis moet zijn en ik 144 kilometer van Maastricht woon, heb ik een B&B in de buurt geboekt voor €25,- per nacht. Voor €5,- extra maakt de gastvrouw nog een lunchpakketje voor me. Ontbijten doe ik niet, want ik moet nuchter blijven voor het Queen of Hearts onderzoek.

_{(NOTE: Je kunt ook overnachten in het nabijgelegen Aubeldomein voor €25,-, maar dan kun je pas 1 werkdag van tevoren bellen voor een reservering. Afhankelijk van je zorgpakket kan het zijn dat je deze kosten wel vergoed krijgt van je zorgverzekeraar.)}

 

Wat is het Queen of Hearts Onderzoek?

Hart- en vaatziekten is de meest voorkomende oorzaak van sterfte onder Nederlandse vrouwen (31%). Het Queen of Hearts onderzoek is een groots onderzoek naar de aanwezigheid van hart- en vaatziekten bij vrouwen die in het verleden pre-eclampsie hebben gehad ten opzichte van vrouwen die een “normale” zwangerschap hebben gehad. Men weet inmiddels dat vrouwen heel andere symptomen kunnen krijgen die wijzen op hartfalen, dan mannen. Toch is tot op heden de medicatie en preventie gericht op studies met mannen. De Nederlandse Hartstichting financiert daarom dit grootschalige onderzoek, dat hard nodig is.

Het is inmiddels bekend dat vrouwen die pre-eclampsie gehad hebben tijdens de zwangerschap 2,6x zoveel kans hebben te sterven aan hart- en vaatziekten later in het leven dan vrouwen die dat niet gehad hebben. Ik vind dat een schrikbarend aantal.

Ik heb Pre-eclampsie gehad vanaf ongeveer de 29^e week in mijn zwangerschap en kreeg HELLP syndroom in de 31^e week en maak mij ongerust over mijn gezondheid en de gevolgen van mijn HELLP op de lange termijn. Ik ben ook de jongste niet meer (46). Ik heb mij daarom een paar weken geleden aangemeld via het telefoonnummer van het Transmuraal Vrouwen Dagcentrum en nu is het dus zover. Ik word volledig doorgelicht wat betreft mijn bloed, hart en vaten.

 

Mijn ochtend in het ziekenhuis

Ik ben stipt op tijd in het ziekenhuis en hoef gelukkig niet lang te zoeken. In het Transmuraal Vrouwen Dagcentrum aangekomen, krijg ik van een verpleegkundige een map aangereikt met vragenlijsten die ik in de loop van de ochtend in moet vullen en op het 1^e blad staat het schema van die ochtend. Ze legt me uit wat ze die ochtend met me gaan doen en we beginnen met het bloedprikken, mijn favoriete onderdeel…. NOT! Eerst wordt mijn rechterarm onderzocht op een goede ader, maar die wordt daar niet gevonden. Dan mijn linker. Er wordt geklopt en gewreven en ik krijg waanvisioenen van lek geprikte armen op zoek naar die geschikte ader. Ze schijnen nogal diep te liggen bij mij. Maar ze vindt er eentje en ik voel er eigenlijk niets van. Ze gebruikt een systeem met een slangetje waardoor de naald niet beweegt. Ik durf zowaar te kijken. Held! Er moet 135 ml bloed afgenomen worden en dat zijn behoorlijk wat buisjes. Bij het laatste buisje is het bloed op. M’n arm wil blijkbaar niet meer geven, maar het is blijkbaar nét genoeg. Zó, deel 1 van het onderzoek zit erop. Een onderdeel waar ik eigenlijk tegenop zag en dat me 100% meegevallen is.

 

Het vatenonderzoek

Het 2^e onderdeel die ochtend is het vatenonderzoek. Dit duurt al met al ruim een uur. Er wordt met een apparaatje eerst opnamen gemaakt van de vaten onder mijn tong en onderlip. Dit is compleet pijnloos. Daarna lig ik plat op mijn rug met je rechterarm recht naar opzij. Hier zoekt de arts naar de slagader in mijn bovenarm en zet er een echo apparaatje op. Ik mag tijdens dit onderzoek niet bewegen. Ook niet praten. Slikken en knipperen met mijn ogen mag nog net. Tijdens het onderzoek wordt gedurende een aantal minuten een tourniquet of bloeddrukband heel strak om mijn onderarm opgeblazen. En ik moet zeggen, dat ik dat wel een heel vervelend gevoel vind geven. Ik heb totaal geen gevoel meer in mijn arm. Ik weet dat daar ergens nog een hand is, maar ik voel ‘m niet meer. En ik mag niet m’n vingers bewegen om te checken of ze er nog zijn. Dan krijg ik een spray onder mijn tong gespoten, die de bloedvaten verwijdt. Je kunt hier hoofdpijn van krijgen, maar ik voelde geen noemenswaardige sensatie. Ik zat nog teveel met mijn hoofd bij die afgeklemde arm.

Na dit onderzoek mag ik 1 bekertje water drinken, wat eigenlijk wel heerlijk is aangezien ik dat sinds de dag ervoor 22.00 uur niet meer mocht.

 

Hartfilmpje en hartecho

Daarna wordt mijn gewicht en lengte opgemeten en wordt er een hartfilmpje gemaakt. Ook wordt de omtrek van mijn middel en heup opgemeten. Dit is geloof ik mede om mijn BMI te berekenen. Vervolgens volgt een half uurtje bloeddruk meten met een apparaat dat dit in dat half uur automatisch meet. Goed moment om de vragenlijsten in te vullen die ik die ochtend gekregen heb. Na dat half uurtje bloeddruk meten volgt nog een vragenlijst met de verpleegkundige over medicijngebruik, hart- en vaatziekten en pre-eclampsie in de familie en hoeveel ik woog bij mijn eigen geboorte. Handig om dat thuis alvast even op te zoeken in je babyboek of zo.

Het laatste onderzoek is een echo van het hart net als je een echo maakt bij een zwangerschap. Alle kleppen en wanden van het hart worden daarmee goed in kaart gebracht. Dat was mijn laatste onderzoek. De ochtend zit er bijna op.

 

Wat vond ik van het Queen of Hearts onderzoek?

Ik moet zeggen, dat alles goed geregeld is. De onderzoeken sluiten naadloos op elkaar aan en je hoeft niet het hele ziekenhuis door voor het volgende onderzoek. Ik heb 7 minuten moeten wachten voor de hart echo, maar dat gaf me net even genoeg tijd om de laatste vragenlijst in te vullen.

Ik heb de hele ochtend alleen vrouwelijke artsen en verpleegkundigen aan mijn lijf gehad. Ik denk dat dit bewust wordt gedaan. Het geeft in ieder geval een vertrouwd gevoel.

Ik heb na het laatste onderzoek nog even een kort gesprek gehad met een arts en hieraan kon ik vragen stellen, die ik nog had. Ook heb ik toen even op mijn gemak het lunchpakketje opgegeten dat de gastvrouw van de B&B voor me klaargemaakt had en wat gedronken. Hoewel het de hele ochtend prima ging, kreeg ik het laatste half uurtje voordat ik klaar was toch wel een hongerklap en begon mijn maag zich echt te roeren.

Over 6 weken de uitslag… Deze krijg ik thuis gestuurd. Komt er iets uit het onderzoek, wat beduidend niet goed is, dan word ik gebeld.

 

Tips voor het QOH onderzoek

• Haal bij het ziekenhuis bij jou in de buurt bij het lab een 3 liter container op voor de opvang van je urine (mijn apotheek had het niet in huis)
• Neem een lunchpakketje mee, want als je dan mag eten, wil je dat ook direct doen.
• Zoek van tevoren informatie over je eigen gewicht en lengte bij geboorte, medicijngebruik op en schrijf het op
• Neem een lekker warm vestje mee, want zo’n ziekenhuis kan best fris zijn
• Eet goed voordat je weer in de auto stapt op weg naar huis.
• Eet niet te zout de avond ervoor, want dan wil je alleen maar meer drinken op de ochtend dat het niet mag.

 

Voor wie is het Queen of Hearts onderzoek?

Voor het Queen of Hearts onderzoek worden 1250 vrouwen gescreend die in hun zwangerschap pre-eclampsie en/of HELLP syndroom gehad hebben. Ook worden 1250 vrouwen gescreend die een “probleemloze” zwangerschap hebben gehad. Deelname aan het onderzoek is gratis en je hebt geen verwijzing van je arts nodig. Aan het einde van de ochtend krijg je een declaratieformulier voor een vergoeding van je kilometers, die je overigens ook mag doneren aan het onderzoek, en je ontvangt een uitrijkaart voor de parkeergarage.

Je komt in aanmerking voor het onderzoek wanneer je zwangerschap niet langer geleden is dan 30 jaar, je ouder bent dan 18, maar nog niet voorbij de overgang bent. Voor meer informatie verwijs ik je door naar de website van Het Transmuraal Vrouwen Dagcentrum in Maastricht.

Heb je nog (persoonlijke) vragen over het Queen of Hearts onderzoek, dan mag je me altijd mailen op info@website4mama.nl, maar voor praktische vragen is een telefoontje naar het centrum zeker  zo makkelijk en verhelderend. Of mail hen op dagcentrum.verloskunde@mumc.nl