De zwangere buik van: Elisabeth

In de rubriek: De zwangere buik van … stellen we 10 vragen aan moeders over de tijd dat ze zwanger waren. En natuurlijk tonen we zwangere buiken. Blote buiken, geklede buiken, kleine, grote, het maakt niet uit. Mooi zijn ze allemaal!
Dit keer is het de beurt aan Elisabeth, een arts in opleiding van 34, die als wetenschappelijk onderzoeker werkt aan het VUmc. Een slimme dame dus deze mama van een anderhalf jarige zoon.
Hoeveel weken zwanger was je toen deze foto genomen werd?
Ik was hier 38 weken zwanger.
Hoe heb je je zwangerschap beleefd?
Wel redelijk goed. Ik was in het begin maar een beetje misselijk. Ik had wel wat last van bekkeninstabiliteit, maar ik heb het gewoon lekker rustig aangedaan dus mijn last bleef beperkt.
Dus je was misselijk in het begin?
Een beetje. Het bleef binnen de perken doordat ik wist dat een beetje eten ieder uur hielp. Ik kwam daardoor wel héél veel aan de eerste paar maanden. Ik denk wel 10 of 15 kilo met 14 weken zwangerschap. Daarna eigenlijk nog maar een kilo of vijf, dus eigenlijk viel dat wel mee.
Had je bijzondere (eet) gewoontes tijdens je zwangerschap?
Nee niet echt. Gewoon heel veel en vaak eten. Ik at best gezond voor ik zwanger werd, maar tijdens mijn zwangerschap heb ik echt zoveel gesnoept en gesnackt. We woonden op vijf minuten lopen van de McDonalds (tien toen ik hoogzwanger was) en daar gingen we dus twee keer per week eten de laatste maanden…
Na hoeveel weken zwangerschap beviel je?
Met 40 weken en 3 dagen.
Was het een natuurlijke bevalling of een keizersnede?
Een natuurlijke bevalling, wel op gang gebracht door strippen. Ik kreeg daardoor niet meteen weeën, maar achteraf gezien begon het daardoor wel te rommelen. Ik vertelde mezelf anderhalve dag dat het niks voorstelde en de bevalling nog lang niet in zicht was, maar op de avond van de tweede dag begon ik toch te twijfelen. Mijn verloskundige had gezegd dat ik bij twijfel twee paracetamol moest nemen en onder de douche moest gaan (of in bad). Toen ik dat deed ging het niet over, het was echt begonnen dus. Gelukkig ging het redelijk vlot en heb ik geen moment het gevoel gehad dat het ‘niet te doen’ was. Ik kon gewoon lekker thuis blijven, heel relaxed vond ik dat.
Was het geslacht van je kindje een verrassing of wist je het al lang?
Ik wist al dat het een jongetje zou worden, van de twintig weken echo en een 3D pretecho, maar ik hoopte stiekem dat ze het verkeerd gezien hadden en het tóch een meisje was.
Je hebt hierboven al verklapt dat het een jongen werd. Hoe heet hij?
Nou het was echt een jongetje, Jim Adrian heet hij. En nu vind ik het helemaal prima hoor, dat hij een jongetje is en geen meisje!
Als je het overnieuw mocht doen, zou je dan proberen de zwangerschap anders te beleven, iets anders te doen?
Ja ik zou toch naar fysio gaan tegen bekken instabiliteit. Dan blijf je wat mobieler en dat is toch wel fijn, denk ik.
Heb je nog tips voor mama’s to-be?
Voor de mama’s met bekkeninstabiliteit, ook al is het maar een beetje: Gewoon naar de fysio gaan, het scheelt echt!
Dank je wel Elisabeth voor je bijdrage aan deze rubriek!
Wil je Elisabeth volgen? Ze blogt op www.alweereennieuwemoederblog.nl. Je kunt haar volgen op Facebook, Twitter en Instagram.
Meer uit deze rubriek lezen? Ga naar De zwangere buik van….
Reacties 0