Het eerste jaar met een tweeling

Inmiddels zijn Olaf en Xavier 1 jaar en kunnen nu terug kijken naar het eerste jaar met een tweeling. Hoe hebben we het ervaren? Was het zwaar en moeilijk of ging het jaar in vogelvlucht voorbij ?

Wat vond ik van mijn eerste jaar met mijn tweeling

Het eerste jaar vond ik toch wel meevallen, aangezien ik allerlei horror verhalen had gehoord over lange slapeloze nachten, dagen vol met huilende baby’s en totaal geen tijd voor jezelf. De eerste weken thuis waren best zwaar, aangezien ze eerst nog 2 weken in het ziekenhuis hebben gelegen en daar alles toch net anders gaat als thuis. Je moet je draai nog vinden, doe je alles wel goed, etc…

Bij 10 weken oud sliepen onze jongens de hele nacht al door. Daar hebben we toch echt wel geluk mee gehad en dat heeft ons echt heel erg veel slapeloze nachten bespaard. Onze jongens hadden (en hebben) ook precies hetzelfde ritme wat toch super makkelijk is. Zodat wanneer hun op bed liggen je echt tijd voor jezelf hebt of voor het huis.

Olaf en Xavier huilen ook erg weinig, alleen wanneer er iets dwars zit of iets niet lukt en wanneer ze vinden dat het eten te lang op zich laat wachten. Verder horen we ze eigenlijk niet klagen en dat is ook een zegen. We hebben het wel getroffen met onze twee vrolijke tevreden mannetjes.

Het eerste jaar met onze tweeling vloog voorbij

Het jaar is toch wel erg snel gegaan zo heb je twee baby’s in je armen liggen wat nagenoeg nog niet meer kan als eten en slapen en zo heb je twee dreumesen die rondlopen. Ja rondlopen … Ze zijn nu nog net geen 13 maanden en ze vinden het kruipen en zitten wel welletjes. Olaf loopt echt al wat meer als Xavier, maar Xavier doet net alsof hij net zo goed kan lopen wat lollige momenten oplevert.

Wat ook erg heeft geholpen is dat wij vanaf het moment dat Olaf de box voor gezien wilde houden, aangezien hij al erg snel was met uit zichzelf gaan staan en wat meer ruimte wenste, hebben we een grondbox aangeschaft. En dat was en is echt één van onze topaankopen geweest. Zo hadden ze meer vrijheid om zichzelf verder te ontwikkelen en had ik meer mijn handen vrij.

Hun eerste verjaardag

Een week voor hun eerste verjaardag (28 februari) begonnen bij mij toch echt wel de kriebels. Ik voelde me net een kleuter die zelf zat te wachten op haar verjaardag. Ik vond het zo enorm spannend de eerste verjaardag. Ik had zelf twee meptaarten gemaakt en dat was een groot succes. Ze waren ook enorm verwend en hebben een hele leuke dag gehad. Ben benieuwd of ze er volgend jaar iets meer van begrijpen.

Voor ons is het eerste jaar enorm voorbij gevlogen en er zijn momenten geweest waarom ik dat toch wel erg vond, maar aan de andere kant ook wel fijn. Ze zeggen ook niet voor niets dat je van ieder moment moet genieten omdat het toch snel voorbij gaat. Ze zijn nu geen baby meer maar dreumes. Op naar een nieuw jaar vol nieuwe leerzame mooie momenten.

Meer lezen over Margareth's belevenissen met haar tweeling?