32 jarige Roxanne is vorig jaar mama geworden van Marcel. Ze woont met haar vriend Huib, hun zoon Marcel en 2 poezen in het centrum van Utrecht. In april 2014 heeft ze een gastric bypass operatie gehad, waardoor ze maar liefst 40 kilo afgevallen is. Ze heeft dit gedaan om zo fit en gezond mogelijk te zijn voordat ze aan het moederschap begon. Roxanne vertelt deze week over haar zoontje Marcel in de nieuwe rubriek: De mama van baby...

 

Je zoon heet Marcel. Waarom de keuze voor deze naam?

Mijn vriend had een sterke voorkeur voor deze naam. Het heeft een emotionele waarde, omdat dit de naam is van zijn (overleden) broertje. Voor ons stond dus al snel vast dat we bij een jongetje iets wilden doen met deze naam.

Wat ik zelf erg leuk vind is dat het een hele ‘gewone’ jongensnaam is, maar dat je hem bij kleine kindjes niet zo vaak meer hoort.

 

Hoe verliep de bevalling van Marcel?

Ik moest in het ziekenhuis bevallen vanwege een medische indicatie. Ik had al vrij lang last van harde buiken en oefenweeën (sinds week 30 ofzo) en die werden elke week heftiger en pijnlijker, dus het was uiteindelijk moeilijk te bepalen wanneer de bevalling echt op gang kwam. Na een heel weekend en een maandag met pijn en weeën te hebben rondgelopen, mocht in in de nacht van maandag op dinsdag eindelijk naar de verloskamer toe. Vanaf dat moment duurde het nog ‘maar’ 11 uur voordat we Marcel in onze armen mochten sluiten. Voor een eerste bevalling valt dit geloof ik wel mee.

Marcel is via de natuurlijke weg geboren. Helaas had ik geen persweeën dus ik moest wat extra persen, maar dit is gewoon gelukt. Daarna moest ik echter nog naar de OK, omdat de placenta niet mee kwam. Balen!

Ik heb laatst mijn hele bevallingsverhaal uitgebreid op mijn blog gezet, dus wie het graag verder wil lezen, is welkom.

 

En dan ben je moeder, voelde dat ook direct zo?

Absoluut! Tijdens de zwangerschap voelde ik me al moeder van Marcel. Toen hij op mijn buik gelegd werd, was ik meteen verliefd. Ik kon me vanaf dag 1 al niet meer voorstellen dat het ooit anders was geweest. Hij hoorde er meteen helemaal bij en het voelde helemaal goed.

 

Is Marcel een makkelijke baby?

Ja, Marcel is nu pas 5 maanden oud, maar tot nu toe hebben we het vrij makkelijk gehad met hem. Het is een onwijze slaapkop ’s nachts en hij sliep al heel snel door. Inmiddels gaat hij alweer een paar weken tussen 19 en 20 uur naar bed en dan wordt hij een uurtje of 12 later pas weer wakker. Dat is echt heel fijn. Overdag wilde hij in het begin overal bij zijn, maar gelukkig heeft hij nu ook geleerd dat hij dan ook af en toe een uurtje mag slapen en dat gaat steeds beter. Hij heeft de smaak te pakken.

Marcel is verder een lief en vrolijk kindje. Hij vindt tot nu toe iedereen leuk en wie hem de fles geeft maakt hem niets uit. Als hij maar een heleboel aandacht krijgt. Buiten is hij met iedereen contact aan het leggen, vooral in de Tula. Dan kijkt hij zijn ogen uit. Ik kan hem overdag ook overal mee naar toe nemen. ’s Avonds is dat wat minder, dan wil hij echt graag rust en zijn eigen bedje (of een logeerbedje...)

 

Wanneer sliep hij voor het eerst door?

Na twee weken sloeg Marcel voor het eerst een fles over. Dat was of die van 12 uur of die van 3 uur. Dan hadden wij dus een periode van zes uur om zelf bij te tanken. In het begin liet ik hem dan liever rond 12 uur doorslapen, maar later ging ik hem rond 11-12 uur voeden en dan gingen we allebei naar bed en dan haalde hij het al vrij snel om tot 6 uur te slapen.

Wat ik probeerde was echt om een bepaalde rust in te bouwen rond die laatste fles. We hadden een co-sleeper en ik deed dan eerst zelf mijn pyjama aan, deed hem een schone luier om en dan gaf ik hem de laatste fles in mijn bed. Dan zaten we daar lekker even samen en ik ging dan ook meteen naar bed toe. Meestal legde ik dan tijdens de fles iets warms in zijn bedje (een kruik of zijn Kipkep warmtekussen) zodat het bedje warm was als ik hem erin legde. Een warm bedje en de nabijheid van mama was voor hem goed genoeg om in slaap te kunnen vallen.

 

Gaf je Borst-  of flesvoeding? En vanwaar die keuze?

Ik wilde graag borstvoeding geven, maar dit heb ik maar 3 weken volgehouden. Ik had wel moedermelk, maar Marcel was dysmatuur geboren (ik was 40+2 weken zwanger en hij woog maar 2820 gram) en had totaal geen vet op zijn wangen. Omdat hij genoeg binnen moest krijgen, moesten we meteen bijvoeden met kunstvoeding. Aan de borst kon hij zelf niet genoeg kracht zetten, dus ik moest de rest kolven. Dat proces van non stop kolven, flesjes maken, flesje geven en dan weer opnieuw beginnen was aardig slopend en ik heb dan ook besloten ermee te stoppen.

 

Hoe heb je nu de eerste 5 maanden ervaren als nieuwbakken moeder?

Mijn eerste vijf maanden waren top. Nou ja, ik was zelf natuurlijk wel moe en aan het herstellen van alles en ik heb nog altijd bloedarmoede, maar mijn leven als moeder vind ik super. Ik ben dol op die kleine en het voelt allemaal heel natuurlijk. De structuur die het geeft, vind ik zelf erg fijn. Hij maakt me ook rustig. Je kunt niet overhaast iets doen en je kunt ook niet teveel doen, want dan raakt zo’n kleintje overprikkeld. Ik moet dus een bepaalde rust inbouwen en dat is ook goed voor mij. Verder ben ik ontzettend trots op dat kleintje en is het fijn om complimentjes te krijgen dat hij zo mooi/leuk/lief is.

 

Wanneer ben je weer gaan werken? Of heb je andere keuzes gemaakt?

Ik was eigenlijk pas net afgestudeerd toen ik zwanger raakte en ik werkte op dat moment nog niet. Toen ik zwanger raakte, heb ik gezegd dat ik het liefst eerst thuis wil blijven bij Marcel en mijn vriend vond dit een goede keuze. Wij voelen ons hier goed bij. Ik ben sinds januari wel weer actiever gaan bloggen en ik wil aan de slag als freelancer. Dat kan ik dan goed combineren met het moederschap. Mama zijn bevalt me voor nu namelijk prima en ik wil het liefst zoveel mogelijk zelf voor mijn kleintje zorgen.

 

Gaat Marcel nog naar opa/oma, gastouder of kinderdagverblijf? En is de keuze bewust geweest en/of gebaseerd op kosten?

Ondanks dat ik nog niet werk, heb ik één middag in de week voor mezelf. Mijn ouders wonen om de hoek en die zijn elke donderdag samen vrij. Ze vinden het geweldig om dan een paar uurtjes op te passen. Ik gebruik die tijd dan voor afspraken, opruimen in huis of om gewoon eens ongestoord te lezen of schrijven. Zo’n middag is meestal alweer voorbij voor je het weet.

Denk je dat er nog een baby komt in de toekomst?

Ik denk dat er in de toekomst wel een tweede zal komen. Hoewel ik er vaak genoeg over twijfel... wat nou als? We hebben nu een lief, gezond jongetje, is dat dan niet genoeg? Toch wilde ik als klein meisje het liefst een heel elftal hebben en dat gevoel kriebelt nog steeds. We hoeven het ook niet vandaag te beslissen natuurlijk, dus dat laat ik nog even open. 

 

Dank je wel Roxanne voor je leuke bijdrage en de foto's van je schitterende zoontje. Heel veel geluk met hem! Roxanne blogt op haar eigen website www.roxxy84.nl en je kunt haar volgen op Facebook, Twitter en Instagram.