Heeft mijn kind een bril nodig?

“Mam, als ik moet lezen, dan zie ik die kleine lettertjes een beetje wazig”. Oké, nou dat wordt dan een bezoekje aan de opticien. Ik nog even vragen of ze ver af wel goed zag en wanneer ze het dan nog wel en niet meer kan lezen. Ik twijfel of het wel zo is, maar goed…better safe than sorry.

Dus wij vanmiddag in de auto naar een dorp 15 km hier vandaan. In dat dorp hebben ze maar liefst 3 opticiens in 1 straat. Hoewel de logica hiervan mij totaal ontgaat, is het wel handig als je eventueel moet wachten om je ogen op te meten. Je gaat dan gewoon een deurtje verder.

Dus wij naar binnen bij de zaak waarvan ik verwachtte dat ze ook wel een redelijk collectie kinderbrillen hebben. Want als zo’n opticien net een half uur heeft besteed om de ogen van je kind op te meten, dan ga je niet bij de brillenzaak daarnaast de bril halen. In ieder geval…dat doe ik niet. Gelijk maar even kijken naar de kinderbrillen. Lekker passen. Wat leuk, ze staan haar allemaal even goed. Echt een “brillenhoofd”.

Een dame komt naar me toe. “Kan ik u helpen?” En ik leg haar uit, dat ik voor een oogmeting kom. Omdat we bij de kinderbrillen staan, vraagt ze “is het voor haar?” “Ja”, zeg ik. “Hoe oud is uw dochter?” “Ehh, 7”, zeg ik. Ik denk er nog bij: wat maakt dat nou uit. “Oh, dan mogen we haar ogen niet testen. Wij mogen pas testen vanaf 12 jaar. Voor die leeftijd moet u een verwijzing halen bij de huisarts en dan zal een optometrist in het ziekenhuis de ogen van uw dochter moeten controleren”. Sjeesus, denk ik. Maar ik zeg..”oh, da’s jammer”.

Wordt vervolgd…..