Je kind heeft ADHD. En nu?

Judith is een vanuit huis werkende 40 jarige moeder van 2 dochters en ze heeft zelf ADHD. Wie kan er daarom nu beter een onderwerp als ADHD op ons blog bespreken dan zij?

Eindelijk, daar is hij dan. De lang verwachte diagnose. Want laten we eerlijk zijn, je loopt niet voor niks al zo lang bij een arts. Je wilt een uitslag. Iets waar je wat mee kan.

ADHD: Een zoektocht naar het "wat zou het zijn?"

De meeste ouders slepen hun kind van dokter naar dokter. Je kind is gezond, ziet er normaal uit en lijkt best heel pienter. En toch kun je er geen touw aan vast knopen. Onhandelbaar in de klas want kan niet meekomen met de rest. Altijd aan het dagdromen. Opstandig thuis. En gefrustreerd omdat hij of zij zijn hoofd niet even op stil kan zetten. 

Jij ziet dat jouw kind het zwaar heeft. Dat hij er echt moeite mee heeft, en die frustratie komt weer bij jou terecht. Kon je maar wat doen, en dus ga je naar de arts. Na best wel wat testen waar een kind doorheen moet, krijg je dan toch die uitslag: ADHD.

Maar wat nu? Je weet wat het is, maar wat kun je ermee? 

Wel of geen medicijnen bij ADHD?

Dat is meestal de eerste vraag die je jezelf stelt. Je hoort zoveel slechte dingen over alle medicijnen, dat je het toch een beetje eng vindt. Voor kinderen lijkt er bijster weinig echte begeleiding te zijn. Ze kunnen naar de psychologe, of een spel therapeut. Die komen vaak met tips waar je als kind (of volwassene) weinig feeling mee hebt. Als dat namelijk allemaal zo makkelijk ging als dat zij zeggen, zou je daar niet zitten. Waarom hier niet iemand zit met ADHD, en echt handige tips geeft, verbaast mij persoonlijk enorm. 

Uitjes of groep coaching met meerdere kinderen lijkt mij bijvoorbeeld een goede behandeling. Ze kunnen tips uitwisselen, en het gevoel van herkenning is grandioos. Ik zat zelf in een coaching groep met 7 andere lotgenoten, en we hebben alleen maar keihard gelachen doordat we blijkbaar toch een heel ander soort van gedachten kronkel hebben. Dat was fijn, van hun heb ik veel geleerd. De coach zat er eigenlijk bij voor spek en bonen. "Als je gewoon..." helaas. "Gewoon" zit niet in mijn woordenboek. 

Dan kom je dus bij de medicijnen. De meeste ouders beginnen met vitamines. B12, B6, D en omega3  is een combinatie die veel gegeven word. Bij de 1 is het genoeg, bij de ander niet. Dan wordt LTO3 vaak aangeraden, dit schijnt vaak echt goed te werken. Helaas niet in ons geval. Maar het is echt even testen met de dosis ook. Hetzelfde geldt voor de reguliere medicijnen. Je hebt niet vanaf dag 1 een wondermiddel in je handen. Ook suikervrij gaan wil wel eens helpen. 

Het is dus echt een kwestie van testen! 

Wat te doen als ouder bij ADHD?

Probeer echt meer geduld op te brengen! Het is allemaal niet expres! Stel je gewoon een rotonde in Italië voor, dat zit in zijn hoofd. Het is frustrerend, lijd af en je kan er best boos van worden. Probeer hem altijd aan te kijken als je wat vraagt, grote kans dat ze je horen maar dat ze met iets heel anders bezig zijn, en het gewoon even niet registreren. Wees visueel in je uitleg, dan begrijpen ze je beter. Denk ook na bij wat je zegt. "Ruim je kamer op" is een groot begrip. Visueel gezien is dat onmogelijk. Dus breek het in kleine stukjes. Ruim je lego weg, zet je boeken in de kast, etc. 

Gil ook alsjeblieft niet dat hij zijn pilletje niet moet vergeten, je voelt je dan echt heel klein. Laat ook de juf het discreet melden wanneer er medicijnen genomen moeten worden. Geloof mij dat dit echt nodig is om te vermelden aan leraren. 

Geniet van de momenten dat je kind anders denkt en daardoor vaak flink creatieve oplossingen heeft. Behandel ADHD niet als een enge ziekte maar omarm ook de leuke dingen, die zijn er namelijk genoeg! 

Liefs

Judith

Judith blogt op haar eigen website: www.mommylovespink.nl en je kunt haar volgen op: Facebook, Instagram en Twitter.