Een Moederdag zonder moeder
Soms hoor ik vrouwen mopperen over hun moeder; de bemoeial, de criticus of ze hebben zelfs ruzie met hun moeder en verbreken het contact en dan denk ik… had ik die van mij nog maar. Had ze mij nog maar ongevraagd adviezen kunnen geven. Had ik nog maar advies aan haar kunnen vragen. Had ik haar liefde nog maar gehad, zoals alleen een moeder die kan geven. Had ze maar een oma mogen zijn voor die fantastische dochter van mij. Maar ik heb haar al op mijn 19e moeten verliezen. Na een 3 jaar durende psychische strijd, is ze op 43 jarige leeftijd gestorven.
Ze heeft dus nooit mijn vriendjes kunnen keuren, mijn liefdesverdriet kunnen sussen, heeft mijn man nooit ontmoet en erger nog mijn dochter niet in haar armen kunnen nemen. Ze had een fantastische en liefdevolle oma geweest, net als dat ze een fantastische en liefdevolle moeder was.
Ze was mijn steun en toeverlaat en hoewel we ook prima ruzie konden maken, werd ze mijn beste vriendin. Alles kon ik met haar bespreken, niets was te gek. Ook wanneer ik daar eigenlijk helemaal geen zin in had. Ze wist al dat er wat aan de hand was voordat ik het zelf wist en peurde net zolang totdat het eruit kwam. Rete-irritant was dat af en toe. Zeker als puber. Maar ik realiseer me nu, dat praten de enige oplossing is voor misverstanden en problemen in een gezin en kan het haar daarom zeker niet kwalijk nemen dat ze wilde weten wat er in mij omging.
Ze was een heel gevoelig mens en te goed voor deze wereld. Ik voel nog altijd een diepe liefde voor haar en het gemis is nog altijd erg groot en niet minder na 27 jaar.
Laten we daarom op deze Moederdag genieten van het Moederschap. Laten we de beste moeder zijn die we kunnen zijn. Druk je moeder, als je die nog hebt, even dicht tegen je aan en zeg tegen haar dat ze bijzonder is, dat je haar lief hebt en bedank haar voor haar liefde en zorg als die jaren. Neem haar niet voor lief en wees er dankbaar voor dat je haar nog hebt. En heb je haar niet meer, zoals ik, dan gedenk je haar in liefde. Vooral op een dag als Moederdag, die nooit meer dezelfde zal zijn zonder moeder.
XX
Esmée
X
Wauw, wat mooi om te lezen dat je moeder zoveel voor je betekende. Wat verdrietig dat je haar al zo vroeg los moest laten...Helaas heb ik een ander soort relatie met mijn moeder. Toch neem ik je blog zondag in gedachten mee.
Ook ik gedenk de allerliefste moeder die ik maar mocht kennen en die ik vreselijk mis. Vorig jaar werd ze heel plots van ons ontnomen. Zaterdag breng je haar naar het zkh met rare klachten, zondagmiddag om 12.40 is ze er niet meer. 68, net een maand voor haar 69e verjaardag. Maar helaas ook 8 maanden voor ik zwanger werd van ons meisje die we eind deze maand verwachten. Ze heeft ons zoontje wel mogen kennen. Morgen vier ik moederdag voor mezelf, voor mn schoonmoeder, voor mn moeder en voor alle moeders ter wereld. Wat voor moeders het ook zijn! Omdat ik de mijne eeuwig dankbaar ben dat ze mij het leven heeft gegeven en van mij hield.
Ik ben ontroerd door je bericht. Ook ik moet moeder dag vieren nummer een gebroken hart. Al 4x mis mijn moeder enorm en vind het zo jammer dat ze mijn jongste 2 Kids niet heeft keren kennen. Ivm ik moeder was op lijn 16de heeft ze mijn oudste samen met mij opgevoed. Ben haar daar zo dankbaar voor. Zou alles doen om nog 1x haar te kunnen zien en voelen en haar lach weer kunnen horen.
Veel sterkte vandaag. En geniet van je eigen moederdag op deze dag wat ik ook zeker ga doen.
Gr
Sjoerdje
Wauw, mooi blog! Ontroerend!