Het leed dat ochtend heet

Ik probeer nog heel even door te slapen, maar als de wekker om 06.20 uur gaat omdat mijn man opstaat, lig ik toch al snel weer te woelen en te denken aan alles wat er weer moet gebeuren deze dag. Opstaan dus, en in mijn geval betekent dat meteen de PC opstarten en checken of er na 23.00 uur nog bestellingen binnen zijn gekomen die ik ’s ochtends bij PostNL af kan geven. Het is nog heerlijk rustig in huis, op wat snurkgeluiden van de jongens na. Ik pak de bestellingen in, zet een kopje thee, ga douchen en kleed mezelf aan. De jongens slapen door alles heen en ik besluit ze nog even te laten liggen tot 07.30 uur.

Het is de maandag na de voorjaarsvakantie, ze zijn dus gewend wat langer te blijven liggen….Als ik beide mannen het bed uit heb gekregen ga ik naar beneden om de broodtrommels te vullen en een klein ontbijtje te regelen. Terwijl ik de bestellingen alvast klaarzet naast de schooltassen bedenk ik me tevreden dat deze ochtend lekker op rolletjes loopt. “Jongens, komen jullie eten?” “Ahhhhhhh, nog heel even mam, ik ben net iets leuks aan het kijken”, roept mijn oudste. Ze mogen van mij even ‘wakker worden in ons grote bed met de TV’, maar het is nu toch echt tijd voor actie. “Hup, naar beneden toe…anders komen we te laat!”. “Mam, ik moet heel nodig poepen…wil jij mijn billen afvegen?”. Mijn jongste zoon zit op het toilet en heeft zich vrolijk met iPad en voetenbankje geïnstalleerd. Zo te zien gaat dit wel even duren! “Schiet nou eens op Noah, ik moet ook heeeeel nodig poepen!” roept mijn oudste vanuit zijn slaapkamer. “Dan ga je naar beneden, we hebben twee toiletten!” opper ik. “Die bril zit niet lekker!” krijg ik als antwoord. “Ga je dan alvast aankleden, dan kan jij na Noah naar het toilet!”.” Maar ik moet NU poepen!”.

“En ik wil dat je jezelf NU aankleedt!”……heel langzaam voel ik de kalmte uit me trekken. Het is,  ongelogen waar, IEDERE ochtend hetzelfde hier in huis! “Waarom moet ik vandaag een spijkerbroek aan?. “Het is geen spijkerbroek, het is een jogg jeans Luca!”. “Ik wil geen jogg jeans aan, ik wil gewoon een joggingbroek aan, ik heb last van mijn eczeem!”. “En ik wil niet dat je zeven dagen per week in een joggingbroek rondloopt terwijl ik notabene een webshop heb vol stoere jongenskleding! “Mam, ik ben klaar met poepen!”. De zoons wisselen elkaar af op het toilet en ik pak de kleding van mijn jongste die ik gisteravond klaar heb gelegd. “En begin jou nou ook niet over die jogg jeans…..”. Mijn jongste voelt de bui al hangen en trekt keurig en zonder morren zijn kleding aan. Inmiddels is het 08.10 uur, dus hebben we nog tien minuten. Tien minuten waarin; gegeten en gedronken moet worden, tanden gepoetst, haren in de gel gezet en…………..voetbalplaatjes gezocht moeten worden! “Mam, heb jij mijn kaart van Cillissen gezien, gisteren lag hij nog op tafel!”. “Noah, daar hebben we nu geen tijd voor, als je die kaarten mee naar school wilt nemen dan leg je ze ’s avond al klaar!”. “Maar ik had beloofd dat ik die zou ruilen!”. “NEE, Noah, je gaat NU wat eten en je tanden poetsen!”. “Luca!!! Zit je nou nog op het toilet?????”. We hebben nog VIJF minuten!!!

Het is een klein wonder, maar net als iedere ochtend lukt het toch weer om precies op tijd de deur achter ons dicht te laten vallen en met gevulde buiken, gevulde rugzakken, gepoetste tanden en gekamde haren richting school te vertrekken. Met een zucht van verlichting wil ik de hoek omslaan als mijn oudste opeens uit het niets zegt. “Uhhh, mam…weet jij waar papa de sleutel van mijn fiets heeft gelaten? We moet vandaag met de fiets naar school omdat we een project in de bieb hebben!”

KREUN!!!!!