Deze week is het de beurt aan 25 jarige Kimberly van blog Diapers and Heels om 10 vragen over de bevalling en babytijd van haar dochter Vanessa te beantwoorden. Lees je mee?  

 

Je dochter heet Vanessa. Vanwaar de keuze voor deze naam?

Toen ik zwanger bleek te zijn kreeg ik al kort daarna een miskraam, enorm verdrietig was dat. Toen mijn testen niet lichter werden en dus knalpositief bleven, belde ik de huisarts met de vraag of ik niet nog steeds zwanger kon zijn. Dit kon absoluut niet volgens hem, we moesten maar gewoon afwachten. Na een week of 3 vertrouwde ik het nog steeds niet en hebben we een echo laten maken in het ziekenhuis om te kijken of ik schoon was. En daar was ze! een heus wonder zat er in mijn buik. De arts kon ons geen andere verklaring geven dan dat het een tweeling geweest moet zijn waarvan ik 1 verloren ben toen ik de miskraam kreeg. Wat een achtbaan!. Toen we opzoek gingen naar een naam wilde ik iets doen met het kindje wat niet meer bij ons was. Ik ging opzoek naar namen met de betekenis vlinder. Omdat verloren/overleden kinderen “vlinderkindjes” worden genoemd, en mij dat een hele mooie gedachte leek. Al snel kwamen we uit op de naam Vanessa. De naam heeft niet alleen een mooie bijzondere betekenis voor ons, maar wij vonden de naam ook direct heel mooi. Daarbij komt nog dat de “Vanessa vlinder” mijn favoriete vlinder soort is. Dit ging hem worden! 

 

Hoe verliep de bevalling van Vanessa?

Ik ben thuis bevallen, lekker in mijn eigen bed. De bevalling zelf verliep goed, vanaf de eerste wee totdat Vanessa geboren werd heeft de bevalling 4,5 uur geduurd. Vanessa is geboren om 19:45. Helaas kreeg ik na de bevalling een fluxus. Dit houd in dat er bloedproppen in de baarmoeder achterblijven waardoor de baarmoeder niet kan sluiten. Dit is gevaarlijk, als er niet op tijd word ingegrepen kan je doodbloeden. Hierdoor ben ik veel bloed verloren, raakte ik in shock en ben ik alsnog per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. 

 

En dan ben je moeder, voelde dat ook direct zo?

Ja! Ik ben een heel nuchter persoon maar toen ik haar in mijn armen kreeg, kon ik alleen maar huilen van geluk. Opslag verliefd, en ze was direct niet meer weg te denken. Wat ik trouwens nooit heb gehad is moeite om haar uit handen te geven. 

 

Was Vanessa een makkelijke baby?

Ja, Vanessa is een heel rustig kind. Nu als peuter nog steeds. Ze sliep direct door en in de kraamperiode moest ik zelfs de wekker zetten om haar te voeden. De kraamverzorgster stond een keer om half 8 ‘s morgens voor de deur, ik geloof dat ze er wel een kwartier heeft gestaan te bellen en roepen. Het hele huis lag nog op 1 oor. Oeps, haha. 

 

Wanneer sliep ze voor het eerst door?

Gelijk na de geboorte. Tips? Geen idee.. ze deed dit zelf en ik heb nooit iets gestimuleerd.    

 

Gaf je borstvoeding of flesvoeding? En vanwaar die keuze?

Ik wilde heel graag borstvoeding geven. Daar ben ik ook mee begonnen maar helaas is dit niet gelukt omdat ik zoveel bloed had verloren na mijn bevalling. Herstellen en borstvoeding geven was teveel gevraagd van mijn lichaam. Tot op de dag van vandaag vind ik dit heel erg jammer! 

 

Hoe heb je het eerste jaar ervaren als nieuwbakken moeder?

Pittig. Een paar weken na de bevalling kreeg Vanessa last van erge buikpijnen waardoor ze vaak hele dagen alleen maar huilde afgewisseld met oorverdovend gekrijs van de pijn. Pas met 6 maanden wou de kinderarts erkennen dat Vanessa een koemelkallergie had, toen ik op eigen houtje was overgeschakeld naar speciale voeding. Schandalig! Voel mij nog steeds schuldig en rot, want zo had het helemaal niet hoeven gaan. Helaas word je als “jonge” moeder niet altijd serieus genomen. 

 

Wanneer ben je weer gaan werken? Of heb je andere keuzes gemaakt?

Tijdens mijn zwangerschap had ik al geen werk. En de papa van Vanessa vond het fijn dat ik sowieso de eerste 2 jaar thuis zou zijn voor haar. Zo gezegd zo gedaan, een fijne tijd. Maar inmiddels ben ik weer volop aan de studie en dat bevalt mij toch wel beter dan thuisblijfmoeder zijn hoor! Niet dat ik niet graag thuis ben bij Vanessa, maar je raakt toch best wel geïsoleerd en daar kan ik niet zo goed tegen. 

 

Ging Vanessa nog naar opa/oma, gastouder of kinderdagverblijf? En is de keuze bewust geweest en/of gebaseerd op kosten?

Opvang was niet nodig omdat ik toen niet werkte.  

Heb je daarna nog een kindje gekregen of is er nog een kinderwens voor de toekomst?

De vader van Vanessa en ik zijn niet meer samen, dus Vanessa is enigst kind. inmiddels wel weer een hele fijne relatie met beiden een kinderwens. Als het ons gegund is word Vanessa in de toekomst dus wel een grote zus! 

 

Dank je wel Kimberly voor je openhartige bijdrage aan deze rubriek en de foto's van je dochter Vanessa. Wil je Kimberly volgen en weten waarover ze schrijft? Kijk dan eens op haar blog en je kunt haar volgen op Facebook, Instagram en Twitter.

 

Meer lezen van deze rubriek: De mama van baby…?